114 resultaten.
gaan krijgt geen verleden
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.050 de wereld wordt weer zacht
met witte vlokjes ingepakt het zwart
dat onbedekt zijn kaalheid toonde
het land was afgeroomd
door zomerslange dagen die in
de herfst hun vruchten mochten dragen
in sneeuw verdwijnt het onderscheid
de stappen op het nieuw tapijt
verdragen kort hun werkelijkheid
de sporen zijn gewist, nee
witvernist in lagen…
Op reis met teveel gedachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 256 In de lege coupé bezaaid met spullen
tassen met gedachten om me heen
sommige ingepakt andere half leeg
De speaker spreekt de halte nadert
zet gedachten stil en pak ze in
maar almaar liggen ze daar weer
Onder de bank vluchtschoenen
die ik niet te pakken krijgen kan
steeds staan ze ergens anders
Trein stopt ik kan niet weg
teveel gedachten…
Als de vorst z’n kroon afzet
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 421 Een schaduw van wie
daar gaat, ingepakt in
stijve kleren glijden
over straat, het hoofd
in livrei verbonden,
stram als een lakei,
tuin en schutting allebei,
laten zich verdwijnen
onder mutsen door de
sneeuw gehaakt, over
een ijzig pad heeft ook
zijn stil verlies gehad,
tussen donkeren muren
hangt de dag in hengsels
van bevroren regen…
Sneeuwman
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 252 Je moet denken als de winter
om de vorst te zien en de takken
van de pijnbomen volgeladen met sneeuw
En koud geweest zijn, al zo lang
om de jeneverbessen te aanschouwen, ingepakt door ijs
De sparren ruw in de verre schittering
Van de januari zon; en dan niet te denken
aan welke ellende dan ook in het geluid van de wind,
in het geluid van…
molen Wedderbergen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 in molendatabase.nl
lees je het wel
verontwaardiging
dat al die bomen
deze molen de wind
uit de zeilen
hebben genomen
trotse poldermolen
wat is van je
terechtgekomen
door al die bomen
aan de westkant ingepakt
zo kun je toch niet malen
dit is echt balen
je voelt je ingekakt
alleen aan de oostkant
open veld
je staat opgesteld
voor de…
ik streel de striemen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.331 ik streel de striemen
die ik maak
trek toch de banden
harder aan
om pijn te kleuren
gebonden aan
verdwenen jeugd
het ranke lijf dat boeide
gloeide van besef
van wat verboden was
borsten die nooit
iemand zag omdat
ze in je eigen ogen
niet hebben gemogen
onraakbaar ingepakt
ik streel ze
tegen wil en dank
met tederheid gevangen…
Visje visje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.033 Weer op stap, handdoek, zwembroek ingepakt en mijn seizoenslidmaatschap.
Mijn flippers en de duikbril in de tas,
mijn zwemband en de drijvers en mijn regenjas.
Het is onvoorstelbaar, sinds het voorjaar
ken ik mezelf niet meer.…
onverbrekelijk samen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 357 de liefde onontdekt, nog ingepakt
wachtend op wat komen zou
en of ik dat wist, misschien droomde
wie kan het zeggen, onwetend als toen
de tranen nog stammend uit de tijd
waarin eenzaamheid de regel scheen
de warmte nog verder weg dan eerst
och, en wist jij het toen al, mijn lief
dat wij twee voor altijd samen zouden,
voorbestemd in oude…
Nagalm
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.283 mijn weggaan zwegen
de woning was mij jaren zeer genegen
ze bood mij warmte en bescherming aan
nu heeft zij zich gekwetst van mij ontdaan
het stroomde mij vanuit de kamers tegen
ik sluit het raam voor nieuwe regenvlagen
en neem de laatste foto’s van de wand
vergeelde beelden uit vervlogen dagen
dan wikkel ik mijn leven in een krant
de ingepakte…
Volle maan
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 3.771 Ik wil wel weer praten met je
voel me goed en vraag hoe gaat het met je
Goed en je kijkt me aan
zeg, je weet altijd bij volle maan
stroomt mijn bloed sneller
dat moet ik je wel vertellen
En wat misleidend glijden je ogen
langs mijn lichaam
en je tovert
een sierlijk sieraad uit je zak
hier, sorry het is niet ingepakt
en krijg van jou…
zij zijn de tijd
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 559 zeven verborgen
hoeken
allen met hetzelfde raam
uit klei
niets bestaat zonder reliëf
wanneer dromen veel verder gaan
dan grenzen
geef hen een hand
veeg het snijden uit hun gezicht
en dat wat er rest tussen Oost en West
laat hen, het daglicht in, veilig
met naakte voetjes slapen
voorbij muren en meren
wind en de wreedheid van ingepakte…
verlangen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 297 en gooiden de bloemen
aan de kant van de sloot, het ging om de holle stelen
die fluit zouden worden als het tenminste lukte om
er vorm aan te geven en toon uit te krijgen
de bloemen werden later meegenomen
aan haar gegeven als dank voor het late buitenspelen
nadat het eten met grote snelheid was verorberd
nog een boterham voor onderweg was ingepakt…
Verhuisdoos
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.507 Verhuisdoos, ingepakt stuk leven
Gevuld met fouten en geluk
Vergaarbak van wat je mocht beleven
Bevat wat heel is en wat stuk
Herinnering voor lang of even
Vol lief en leed of een van twee
Van wat je kreeg of hebt gegeven
Je draagt hem overal met je mee
Verhuisdoos, spiegel vol gedachten
Van waardevol tot waardeloos
Die levenslang op je…
Totaal onthecht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 ik heb mensen zien staan
groepen met vage gezichten
op tal van perrons waarvan
wij nauwelijks het bestaan wisten
wij gingen langs
namen alles mee in een
nog niet ingepakt herinneren
door gehaast vertrek van overzee
proeven lucht in
duizend andere smaken
zien huizen en gebouwen
die wij thuis niet kunnen maken
stoppen op
vreemde plaatsen…
ALLE TIJD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 toen ik alle tijd nog had
en zij geen grip op mij
en ik nog tijd van leven genoeg bezat
haar nog zelf invulde
stond ze al die tijd aan mijn zij
was zij het die mij nog zo veel
wonderbaarlijke dingen onthulde
maar nu zij mij alles getoond
en ingepakt heeft
voel ik het dat zij het tijd vindt worden
hiervoor te worden beloond
dat ze geen…
hoe schaduwen zich langer maakten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.265 we liepen hard
de duinen op, waren
bijna boven, zijn
door ademnood gestopt
ik zag de pijn
voelde tranen om
het falen, wist dat we
de top niet zouden halen
we waren niet alleen
zagen hoe schaduwen
zich langer maakten, hoe
alle licht rond ons verdween
we hadden elkaar ingepakt
een teveel aan goede zorgen
wisten hoe de dag verliep…
Nieuwsgierig overleven
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 416 menselijke geest tast
het eindeloze heelal af
in ‘n nooit eindigend pogen
het eens te bevaren
Waren we niet nieuwsgierig
leefden we nu nog in bomen
ultieme doel is ooit ontsnappen
in de ruimte om aan
de stervende zon te ontkomen
Als nieuwsgierigheid verzaakt
interesse in ‘t leven verzwakt
zijn we op sterven na dood
staat onze ziel al ingepakt…
Donkerharig opent zich
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 426 aarzelend stil ontluikt de morgen
sprankelend licht in speelse kleur
bloemen die zich openend richten
geven al hun eerste geur
verlicht in zilveren nevels
bedauwd met druppels goud
hangen roerloos in de struiken
liefelijk ingepakt de dodelijke fuiken
de trekdraad trilt en zwiept venijn
het donkerharig opent zich versnelt
en holt met vele…
waar wij ons kunnen warmen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 674 de grond is wit de lucht is nevelgrijs
maar wij zijn mensen die ons buiten wagen
in donzen mantels die ons lijf behagen
vertrekken wij dik ingepakt op reis
geen angst of twijfel brengt ons van de wijs
wij stellen aan het gaande pad geen vragen
hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen
en denken niet aan onbetrouwbaar ijs
de bloedstroom…
Trage beer
gedicht
3.0 met 276 stemmen 47.819 Als 't ijs op het kanaal was te vertrouwen
Bond hij meteen mijn schoenen met wat touwen
Aan ijzers met een houten bovenkant
Je moet verdomme glijden en niet sjouwen
Riep hij me toe, maar ik bewoog onthand
En wankelde door niemandsland,
Een trage beer met ingepakte klauwen
Als vroeg mislukte koudefront soldaat
Besloot ik toen voorgoed te…
ONBEGRIP
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 586 positieve gedachten
die kwijnen in het land van On
planken voor hoofden pasklaar
gemaakt maten gestandaardiseerd
rechtlijnigheid in het land van On
controle aan grenzen geïntensiveerd
met speciale honden en speurneuzen
terreinen afgezocht in het land van On
illegale waar verplicht te melden
begrip integriteit trouw zekerheid
ijskoud ingepakt…
Natuur is in gebed,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 331 Als de vorst z’n kroon afzet,
voor een schaduw van wie
daar gaat, ingepakt in stijve
kleren voorzichtig over
straat, het hoofd in livrei
verbonden, stram als een
lakei, onder witte mutsen
door de sneeuw gehaakt over
de tuin en schutting allebei,
laten zich verdwijnen over
glibberige paden heeft ook
zijn stil verlies gekend tussen…
een gedicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 657 ik had je gisteren willen geven
hoe mooi het was,
hier gisteren
bij mij
een hemel zwaar van
regen
niet bij mij
aan jou mijn vergezichten schrijven
waartussen stadjes liggen
ingepakt
met jou verdwalen in mijn woorden
eeuwen voelen door een kleine stad
en vertellen hoe de mensen daar
vreugde en leed beleefden
bij het haventje gezeten…
Grens
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 Nog één keer zachtjes kreun je
ten teken van contact
voordat je al weer wegdrijft
in vrede ingepakt.
Een glimlach op je lippen
is al wat er resteert
als zichtbaar sediment
als de ochtend wederkeert.
Maar ergens diep verankerd
in de mazen van je geest
weet je dat mijn tederheid
bij jou is langsgeweest.…
bij me achterop de motorfiets?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 139 warmte
maakt ons één, je wang streelt
mijn leren jas terwijl je armen
mijn contouren bespieden vanaf
de heupen tot aan mijn schouders
ik voel het leven aan je borsten die
stevig mijn rug bepriemen, mijn mannelijke rots
bespeurt in het ronken van je spieren
de vraag om te worden bemind, doch we hebben
nog een eind te gaan, en door twijfel ingepakt…
mijn nieuwe huis
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.862 ik zit op ingepakte dozen
mijn ogen dwalen in het rond
in hoeken blijft mijn blik nog pozen
mijn hoofd gericht naar het plafond
ik luister naar de nieuwe klanken
hoe kleppert deze brievenbus
ik leun vanuit de vensterbanken
en geef het raam een stille kus
mijn heimwee mag niet langer duren
ik tel de treden van de trap
de stilte van…
Berlijn en Charlie Chaplin
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.081 de winkels weer vredig Unter den Linden
de Bundestag rijk gevest onder glazen koepels
‘t IJzeren Gordijn in roeden en botte knekels
als restant in ’t Mauermuseum te vinden
Reichstagsgebäude eerst gründlich ingepakt
door Christo alles onder groot geel zeil verstopt
binnen intussen schoon van roet en bruin gesopt
daarna als nieuw voor hergebruik…
Haard en herfst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 353 In de herfst verzamelen wij de zon
jij diep in de kleren ingepakt en ik
wat luchtiger achter de rolstoel aan
Met de venkel is het haast gedaan
proeven voorzichtig de zoetheid van het blad
In de hof plukken wij het groen van de pisseblom
voor de hoenderen in hun ren, zij kakelen
als altijd bij het zien van ons er lustig op los
Ik…
Het weglachen van wie we zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Een buitenkant die graag het
anders getinte innerlijke leven
met een schijn afplakt, dat het
in werkelijkheid minder gelukkig
is dan waarin het zichtbaar lijkt
ingepakt.
Wie lacht er niet vaak weg
datgene wat ook bevrijden kan.
Dat onder de oppervlakte voor
het grijpen ligt tot de ontplooiing
van de werkelijke vrouw of man.…
Stonden bij de hemel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 462 het sneeuwt een donzig
dekbed tegen schrale kou
ogen rustig vingers blauw
niet bang je wacht allang
het laatste stuk leek op
een ongeluk er wachtte
iemand op een bel die rinkelloos
de tijd versnelde van het afscheid
we stonden bij de hemel
hoog ingepakt en later
dan we dachten keken toe
hoe jij de drempel nemen zou
obstakels waren…