Alle inzendingen over innerlijk

De innerlijk altijd diep gekoesterde wens, kan ik nou bevredigen: om vrouwelijke priester te worden, in een onmogelijk teken. Op figuurlijk brede schouders, laad ik pijn, om nieuwe ideeën te geleiden. Ik maak me los van alles dat vast zat: in mijzelf, àls in de woelige werelden...…

Even een dansje wagen op één tegeltje Ik voelde me innerlijk bibberen. Het waren de polen plus en min aantrekkingskracht van in het begin. Ik durfde eerst zijn ogen niet te strelen met de mijne, de twinkeling was als een stralende diamant. Hij was kalm en charmant, zijn lippen nodigden uit om te kussen.…

Sjaal die alle haren bedekt, Haar schoonheid onzichtbaar Maakt, slechts ogen die Innerlijke schoonheid verraden - Zo bedek jij alle wandaden Door jou bedacht en uitgevoerd Onder een mantel van zacht Omfloerste ogen, keurige lok, En aan je hand kinderhanden Die van de prins geen kwaad bewust Zich aan jou toevertrouwen - De hond…

introspectieve lispelingen de stem draagt het motief van handelingen reikend naar de ziel lost mijn bedevaart schuldeloos zijn behoefte af, of het haar gelegen komt is de graagte die met mijn smeken wordt weggehoond man vrouw mens, toebedeeld met delen welke het geslacht in taal bepalen gaan teniet aan zaken die waarachtig wedijveren met het innerlijk…

Een zondagmorgen breekt af de zorgen; geeft iets terug van een innerlijke kracht in de geest verborgen. Een hart verhard door de doordeweekse strijd, krijgt op zondagmorgen een kans die niet aan weemoed lijdt. Een zondagmorgen kent bij voorkeur het schone tij van een nieuw begin met een schone lei.…

In rekbaar begrip van afstand Spiegelen aan de natuur Voldoening mag je er uiten In ieder avontuur Voel prettig Omgeving aangenaam Het groen is er zo prachtig Invoelbare rust maakt bekwaam Spiegelen aan het beeld Voldoening speelt Verbonden gevoel Zomers doel Scheppende waarden Het groen laat je aarden Het maakt innerlijk voldaan…

Als vrede op je neer kijkt Het hart voelt zich verrijkt Ogen dwalen en natuur wordt begroet Dit leven straalt zoetgevooisde gloed Vriendelijkheid speelt van binnen Het mooie van de dag zal nu beginnen Gemoedsrust kan innerlijk spelen Vlinders in het veld met liefde delen Zonnespiegeling in een meer Heuvels in groenzicht Vlinders dalen…

Als een kompasroos zonder noord pijl zoekend in de verte naar een onbekende weg zoals jouw vaders vader voor jou Een innerlijk geweten dat steeds tegen je zegt dat jouw verlangen de grenzeloze ruimte zoekt en jouw liefde door de muur van de angst heen breekt, dat het ochtendlicht de nacht een halt toeroept en hij jou als het donker…

De innerlijke gewaarwording, van warmte in je hart, geborgen in een zee van rust. Het verdriet laten varen over de grote golven, want je werd te lang onder zorgen bedolven. Voel je goed in uw persoon, dat is alleen al …… heel gewoon.…

Zou ooit de schoonheid van het land Onder de regenboog Zijn zinnen en zijn innerlijk, Zijn hart hebben geroerd? Zou ooit in zijn demonen 's nachts Ontdaan van hun gezicht, Ondine's stem, de waternimf, Zijn ziel hebben beroerd?…

Had mijn hart dat al lang begeerd mij moederschap innerlijk aangeleerd. Droeg het onze gezamenlijke stam wat uit ons deze vooravond op aarde kwam. Wordt leven manenglans en zomergloed in deze bijzondere november tijd vol moed met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht wat verweven nu een mens ter aarde bracht.…

nacht het is niet vreemd of ver ik had je verwacht je schuilt her en der in de gleuven van de oude boom; het is des winters vracht waarachter het licht, onnavolgbaar leeft en de dood, op sterven na stokkende zuchten weeft terwijl jij en ik uitzien naar de ochtenstond waar 't zachte in de warme hand, en de omhullende arm, in het innerlijke…

En jaar na jaar verschijnt het nieuwe leven De haften dansen ritmisch in de lucht Een perenboom gaat van de bloei naar vrucht De eierschalen hebben het begeven De wereld slaakt haar eeuwenlange zucht In schoonheid vindt natuur zijn herbeleven Door innerlijke drang steeds voortgedreven Herboren lonkt de prille voorjaarsvlucht Maar onderhand…

Vredig gevoel uit de golven ontmoet Zee sfeer laat gedachten bruisen Eb maakt langzaam plaats voor vloed Zonlicht zal golven doorkruisen Gedachten worden stil Voeten voelen zilt Schelpen die aan je voeten stranden Een sfeer die innerlijk mag landen Meeuwen aan de kustlijn Ze overheersen de blauwe lucht Loomheid na intrekkende rust Vredig…

Rollende zoekt de kerstboom houvast een blikje rammelend achter zich aan de wind zet nog een tandje bij zijn kracht neemt alsmaar toe Begin januari van dit nieuwe jaar lijkt het alsof hij de straten op wil schonen als waren het kronkels van de geest ontsproten aan het menselijk innerlijk Homo sapiens, wezen met intellect vaak niet nadenkende…

De stille traan welt verlogen in mijn ogen, heeft gevoelige hartstoestanden verraden, mijn innerlijk verachtelijk achtergelaten, jammerlijk mijn zielservaringen gekraakt die ik alles gegeven zou hebben als ik kon, heb minnelijk vergelijkbaars meegemaakt.…

Innerlijk diep verlangen naar ware éénheid, niet een moment, geen fase van vluchtigheid, passie kent geen ommekeer, tijdloos zweven, ware liefde blijft achter, voelbare leegheid.…

hoe blijft de senior die zijn ogen graag stevig de kost geeft zijn blik laat dwalen zonder enig fixeren te innemend staren of inhalig gebaren naar schoonheid frivool en luchtig gekleed toch recht overeind het leek de juiste tijd mijn strategie terzake nader praktisch te bepalen door me te oriënteren want al sta ik stil ze tellen de…

beelden voorheen onbekend die ik voor altijd op mijn leden heb laten etsen zoals ze zich trillend over mij verdeelde tot de krassen in mijn huid me bewusteloos voerden in het genot waarmee ze haar vrouwelijke contouren volmaakt volledig op mijn lichaam afbeeldde ik ben versierd met een prachtige collage Van lijnen, krullen, kleuren en tinten innerlijk…

Geen valse vrede of Lorelei verleidingen, alleen haar innerlijk blonk er.…

eindige leven liefde nadert een kloppend hart een mens verdiept in een hoger streven rust vloeit naar aarzelende nachten hemelsblauwe luchten om zacht te betasten mijn hart roept de hoogste tonen spontaan bekoord door jouw onverwachte lach die jij aan mijn schuchtere wereld gaf helende woorden uit een stem ontstaan schoonheid vervult dit innerlijke…

lig ik op de bank, ongewild geketend aan huis, terwijl ik ongeduldig wacht op verbetering doch wetend dat ik niet alleen ben voor de eerste keer Voorheen moest ik het alleen overwinnen ik heb nu een stiefdochter die haar zinnen op mijn verzorging zet; ondanks mijn verweer ze smeert een boterham voor haar en mij ik voel me ellendig maar innerlijk…

Waar de zilveren maan in de pupillen verdwijnt het spookt, in december motregen één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene zwijgende op het gezicht van mijn moeder voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello traag, traag, traag innerlijke beweging die strekt zich als herinneringen en liefde dolken en verwijt en weer, liefde…

Laten zoals altijd stukjes verlatenis achter en innerlijk gekunstel. Moeilijk. Vervreemd als de ziel is aan dwalen over de kaalslag van kerkhoven, geef ik het verzet op, lever de perfectie uit aan een dankbare hamer. Ga slapen.…

van het innerlijke bestaan, van, voor jóu, ondraaglijk leven. © avriends - 2007…

geouwehoer of ongein Maar gewoon even in jouw aanwezigheid Mijn kleine, verdrietige zelf zijn Dicht kruip ik tegen je aan In mijn ogen valt te lezen Dat ik me nu het liefst verstoppen wil En jij mijn schuilplaats zal wezen Mijn hoofd verborgen op jouw schouder Mijn masker een moment opzij gelegd Even heel kwetsbaar en teer Verwikkeld in mijn innerlijk…

vogels zingen maakt de jonge dag tot poëzie: zelfs woorden zwaar als lood zweven naar ‘t hemelblauw en heel eenvoudig dringt een bloem door het asfalt waarop je loopt - mij tegemoet - met lichte tred en waaiend haar waterblauwe ogenblikken in ’t paradijs een glimlach lang begrijpen zonder woorden gisteren nog luidkeels zwijgend innerlijk…

Zie en voel het innerlijk licht als het je vreugde en voorspoed brengt. Wees helder en stralend voor al diegenen die het nodig hebben. Hoor het roepen van onze alomtegenwoordige vrienden om deel te nemen aan het hemelse koor. Til de sluier op en wees weer thuis met al je broeders en zusters.…

Heftige puberteit verstoort nu zijn innerlijke rust. Knellende banden worden verbroken, een wrede tsunami, een vernietigende orkaan, schuimbekkend van opstandigheid geselt hij de kust. Groeistuipen golven door zijn machtige lijf. Hoeveel groter wordt hij nog? Zestig centimeter, Eén meter vijf?…

O Gij, die m'n gedachtjes kust En wiegt m'n droefenis 't Is of m'n innerlijke rust Door u beveiligd is. O lieflijkheid! o zanggetril! Verwarm het harte mijn Dat arm... verlaten hart, en wil M'n eeuw'ge rijkdom zijn.…