Alle inzendingen over kaap

Al was de overwinning dan wat krap We gaan graag even op de stoelen staan Nog vier jaar in de meest bekeken baan Van crisismanagement en leiderschap Nurse Hetty legt haar kap af voor de nacht Haar termijnen (23) zijn volbracht…

Ze treuren ook erg in het dierenrijk Van slag zijn olifanten, octopussen De kikkers zijn elkaar als troost aan ’t kussen Een slang geeft slissend van zijn droefheid blijk De Oppergrazer daagde, kwam je kapen Nu mag je droomloos, zonder weerga slapen…

in hoge vlucht zweef ik ontbloot van zwaartekracht overzie de grauwe grond van het ondermaanse in blauwe baatzucht waar klauwen gierig worden gepoot op de dood der dingen heb ik het erf gelaten voor wat het is en mijn laatste kaap gerond om te hemelvaren in een tijdloze ruimteslaap…

Het zijn in feite allemaal piraten die politieke partijen Zowel de landelijke de provinciale maar ook de gemeentelijke Alles is bijna geoorloofd om kiezers te kapen soms zelf (om) te kopen Met het hoofdaccent op geloven, beloven wat Den Haag doet en gemeentes laten door al die politieke piraten…

Van bomen maakt de mens vanouds papier, dat schrijft hij dan weer vol met mooie woorden, bijvoorbeeld over kap in verre oorden, zo wek je hoop en maak je goede sier. Beloften zijn ook dit jaar toegenomen, maar ook het aantal omgehakte bomen.…

Ronden we de Kaap of varen we blind totdat we de Sirenen horen? Laten we koersen op de sterren Sirius lonkt 8,6 lichtjaren ver.…

Ik wil iets doen, maar kap Mijn hoofd is vol, mijn ogen zijn nat. Ik denk aan vroeger, aan wat ik nooit had Mijn hart is warm door pijn en verdriet. Ik ben gebroken, maar ken de oorzaak niet…

ik wil en zal me geven tot er niets meer over is en ik weer in je armen lig draden die gesponnen zijn van angst vervlochten zijn met pijn mogen nooit meer anker zijn je moet ze breken anders gaat je jeugd zich morgen wreken als we samen zijn wat genot moet worden is dan schuldgevoel kap ze anders wordt je warmte koel…

Harlekijn draagt een kap met bellen zijn stem slaat over als hij in volkstaal rapt over zijn panorama op de wereld de wereld op zijn kop om zijn middel draagt hij een koord waaraan een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische…

een stukje god heeft zich geopenbaard in zwarte handen een warme lach met witte tanden hij kwam over het water in onafhankelijkheid smeedde broederschap uit apartheid tot gelijk hij bond wat ooit gescheiden was gaf mensen weer hun eigen trots op de rots van kaap de goede hoop…

Kippen in dichte schuren worden tot de dood gekweld door gehersenspoelde wroeters die oprecht menen aan hun slachtoffers te zijn gehecht Al is het maar voor een week of zes, langer dan kost geld Bedrogen beulen zet uw kap af, wendt het roer gooi uw deuren open, wordt weer boer…

maak je niet dik om anderen die dunner zijn dan jij er zullen altijd mensen zijn die om ‘n groenere kaap varen probeer niet te struikelen in een verder leeg land vergeet niet je naam die een titel is zonder franje bedenk geen moment maar bedeel eeuwigheden begin te bestaan, al het andere is stille dood…

Met houten zwaarden zwaaiden we verwoed, Verkleed als ferme jongens, stoere knapen, Naar schurken die ons landje wilden kapen, Passé, maar het gevoel weet ik nog goed. Vandaar sprak ik mijn vrouw en zei vol vuur: “Ook onder óns huis ligt een vestingmuur!”…

Nieuwe wieken nieuwe kap, Zijn vernuft getuigt van de jacobsladder. Maalvaardig vooralsnog alleen met motor.…

Coletje was gisteren jarig kreeg een kaaps viooltje in een potje en at het op Coletje moest aansterken ze had een zware bevalling voor de boeg de maan was vol met de geboorte van haar zoon zo gaat het leven van Coletje al een hele tijd en enkel de planeten die het weten pampers at ze eerder al…

somernag in die kaap, êrens rus die wind teen ‘n eikeboom se blare waar in die reën mag ek haar naam weer vind? waar in haar gelaat sal sy my gesig weer roep tot kind?... êrens ritsel die blare.…

De winter keert weer op zijn natte schreden Ik had flink met mijn laarzen moeten wroeten Toen plots een paarse zee lag aan mijn voeten Na één dag zon...zo lang lijkt het geleden Mijn kap en poncho kwamen goed van pas Geen sneeuw, maar regenruis in 't struikgewas…

Stil zijn is ademen zonder lucht te kapen een doorbloeden van levensaderen. Stil zijn is een luxe een voldragen bestaan dat niets hoeft te doen om te weten wat nodig is. Spreken is een last een strijd om licht om aandacht en ontzag dat daden moet werven.…

Stil zijn is ademen zonder lucht te kapen een doorbloeden van levensaderen. Stil zijn is een luxe een voldragen bestaan dat niets hoeft te doen om te weten wat nodig is. Spreken is een last een strijd om licht om aandacht en ontzag dat daden moet werven.…

keileembult hoge grond die met veel geduld overstromingen doorstond kaap die scheidde de Eems van de Dollard aan de westzijde ooit grenzend aan het wijde verdronken Reiderland tegen de dreiging van de overkant bouwde Willem Lodewijk er een aarden schans de fundamenten van het dorp Westerreide liggen er begraven ter bescherming van…

Vannacht ontmoetten wij elkaar ik zag je al van verre Je straalde maar ik ben gehaat door de schrijver van de sterren Je trok een kap over je hoofd onttrok je aan mijn ogen Ik voel de pijn van hoop die dooft de pijn van onvermogen Ik hul je in een schreeuw wanneer wij als vreemden elkaar passeren Het spijt me maar ik kan niet meer jouw…

Piraten in roeibootjes spelen de held Grote schepen die hun wateren leegvissen Ook gedumpt afval kunnen ze makkelijk missen Arme vissers kapen en eisen losgeld Het lot van de Somaliërs kan de wereld weinig schelen Wie zijn hier nu de echte criminelen?…

Muts en kap opgeslagen met mijn kraag. Een windvlaag als streek van god toch op het ijs gezet.…

Hij zoekt mij om den brode als ik wat ga eten en verrast mij van nabij met die grijze kap, wat vleugjes wit en veren die mahonie glanzen. sober met het vogeltje de communie…

Mijn windstil hoofd taalt niet eens naar muziek we dwalen en kussen dezelfde straten door eten halve porties van elkaar willen alles samen delen geven ons helemaal over aan acht strelende dansen met de vogels op de bank van zand de kaap van Ameland drinken alle sterren op en zwemmen dan in spiegelwater elkaars huid in…

Biggen in dichte schuren worden tot de dood gekweld door gehersenspoelde beulen die hun botte koppen in gouden Rabo-stroppen stoppen Biggen martelen kent geen taboe Politiek correcte zwijnen staan het toe Bedrogen beulen zet uw kap af, wendt het roer gooi uw deuren open, wordt weer boer…

Gij bodemloze stad waar zotten ooit putten sloegen tussen rottende palen waar nochtans steeds de bink stak met zorg nooit 't lijntje brak wie was 't die vergat dat uwe appelen in zilveren schalen slechts de bange vraag stutten zult gij de Kaap nog halen…

Trein/olieverf op doek/1975 Drie stellen met loc Zweven door het land ------- Over en in groen Onder een met Wolken Gesloten kap ------- ONVERWACHT Op naar het Oosten Rechtstreeks helaas ------- Met over stappen Met en door een Landschap Recht toe.…

Dans dans lieve clown met je kleurig gezicht het rood van je neus de schmink rond je mond men lacht zich te pletter met je grappen en grollen je val op de grond vergeet voor een tel de pijn en de angst door het bekkengetrek met de kap die je past vergeet je de zorgen dans lieve clown want morgen is morgen vandaag schijnt…

Fluweelzachte Kaapse violen, in pastel gecreëerd. Ziel veroverend, mijn hart gestolen. Het kleurrijk gemengd geheel van aquamarijn en mintgroen. Zomaar een schilderij. De artiest? Weet ik veel... Hoewel uren verstrijken, lijkt de tijd stil te staan. We hebben het niet gered. Ik sta al zolang te kijken, hoogste tijd om te gaan.…