114 resultaten.
Waar komt chocola vandaan
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 267 Uit de Hortus Mijnheer
die enten wij daar
kleine stokjes met druipend vocht
we kerven ze keer op keer
een harslaagje is niet meer genoeg
we vermengen het
met kindertranen vers en vochtig
van jonge wangen
Weet u Mijnheer zo´n mes
zo scherp als snijden kan
dwars door een ziel
zal´k maar zeggen
zo vind je ze nog hier
dat de onderstam…
Kleur en Kerven
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 106 Wat zich opnieuw lezen laat
in schaduw van een vergeten naam
gewist door weer en lachend kind
de droom hardop te herdromen
in sentiment met open raam van
nachten waarin in het voetlicht
van de maan het verleden
werd hertreden
uit de ogen van een hemels lichaam
waarin de sterren helder schenen
onvermijdbaar van wat de dichter wil
het…
krassen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 rauw verdriet
puntige scherven
kerven
krassen
in mijn ziel
als uitgedroogde
aarde
uiteengereten
door de zon
smachtend
naar water
is het te droog?
is het te laat?…
Niet gezien
netgedicht
3.6 met 14 stemmen 259 Toen de bast de oude boom verliet
De pijn te veel gestorven van verdriet
Toonde hij naakt zijn aangedane wonden
Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden
Natuurlijke schoonheid die hij gaf
Dient hij nu als kist in een graf…
Bigot
netgedicht
2.9 met 8 stemmen 94 de schijnheiligheid
is te lepelen van
jouw gezicht
gewraakte woorden
kerven diepe
wonden
blijkt aarde drijfzand
welke gehavende zielen
gulzig opslokt…
DAT BIJZONDERE BLAD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 hoe bijzonder is
toch een blad
dat je in z’n nerven
kunt lezen
wat hij ooit had willen wezen
zijn droom is dat
te zijn wat alle nerven
gezamenlijk in z’n lichaam
hebben weten te kerven:
een boom…
De liefde verklaard
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 146 Hoe boombastisch zij steeds weer
een hart in mijn stam kerven
pijlsnel hun liefde verklaren
de vreemdste namen
voor mij bedenken
met die van hen ernaast
zouden mensen dan toch
van bomen houden…
vlakte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 859 het gekerm van versplinterend hout
en de doffe dreunen van zelfmoordbeton
snijden als glas in mijn ijsbevroren gelaat
ze kerven diepe groeven door mijn huid
ik staar de vlakte in
terwijl verkreukte foto’s
door mijn vingers wegsijpelen…
Het heden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 88 In elk soort weer, op elk
uur van de dag of nacht,
ben ik gretig om het
moment te vangen,
en in mijn
stok te kerven, om op
het trefpunt van twee
eeuwigheden te staan,
het verleden en de
toekomst,
op het punt dat exact -
het Heden is.…
Woorden en geen echo
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen 717 Als waren ze stenen die hij wil blijven kerven
met een boodschap
die niets raakt
en vervagen zal
als een droom die
ziek maakt en verteert
wat hij in zijn waanzin en moordlust
nog niet vernietigd heeft.…
Mijn hart
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 722 De plattegrond van mijn hart ligt voor je klaar
je loopt daarmee zo naar de ingang
ik zie je daar
laat je zin binnen niet bederven
door het gerafelde behang
dat is van een lang verleden
ik zal je dan in mijn hart kerven
wees niet bang
het geluk ligt in het heden.…
Het verbergen van...
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen 965 Het wordt weer eens tijd
nieuwe littekens te kerven.…
Kinderspel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 316 en zij zit eerste rang
de tweede klap vangt scherven
little pony's zijn niet bang
ze galoppeert langs het behang
van twintig jaren kerven
hoort alleen het suizen
nagalm van de klap
want onderaan de trap
stopte het geluid
van verwarmingsbuizen…
Schizocidaal
hartenkreet
3.6 met 8 stemmen 859 Afwisselend wil ik
voor en door jou sterven
je uit mijn hart verbannen
en je namen er in kerven
Maar als ik lig te peinzen
over strop, gif, trein of toren
laat naast instinct en goed fatsoen
mijn liefde van zich horen
Want als ik bungel, braak of spat
kan ik mij niet vergeven
De wrede ironie:
ik wil ook voor en door jou leven…
VERKRAMPT FEEST
netgedicht
2.9 met 18 stemmen 1.017 verkrampte vingers
kerven krassen
in de geest
opengesperde kaken
zouden zingen
op het feest
doffe ogen
blikken een
fletse lach
stramme benen
willen dansen
deze ene dag
een hele hand
verdwijnt in
die van mij
en voelt jouw leven
als ik je aankijk
van opzij…
Kerstvrede
poëzie
4.4 met 8 stemmen 2.396 .
------------------------------------------------------
gekorven: van kerven - met zwaard of bijl te lijf gaan
naket - komt naderbij…
I love You
hartenkreet
1.5 met 4 stemmen 957 Had het in de mergel
van het wachthuis
willen kerven
had het gevoel van weleer
weer terug;
Giebelig en tienerig...
Had jij mij nagedaan?
en met de wijsvinger
geschreven:
I LOVE YOU TO?…
je jokken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 232 je jokken plaagt mij nu steeds vaker
als was een vulling uit een kies
mijn tong schuurt bij jouw praatjes
langs de scherpe kant van een verlies
je fopperij bezorgt mij kerven
snijdt dieper naar de tijd verstrijkt
vanaf vandaag vul ik het in als veinzerij
gaaf voelt toch anders dan de gaatjes…
Lacune
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 Zijn hart gevuld
doch de handen leeg
snijden jaren weer
kartels aan randen
daar waar de morgenzon
lacht en koeien het malse
gras al loeiend begroeten
telt hij jaarringen
van een gevallen boom
geknakt na het kerven
van twee namen
ooit sterk verbonden
door gevlochten handen…
Wending
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 708 Verdwijnt het in
sluierende zandgordijnen
vergaat het langs het strand
schuurt het witte zand
van de getijden
de machteloze hand
aan de horizon van
kalkstenen muren
druipt vloeibaar zout
staan bloedkoralen
pilaren geëtst in houtskool
kerven naalden
waaien wimpels tot tenten uiteen
in onzichtbare namen.…
Je knopte veelbelovend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 je knopte veelbelovend
bloeide tot een
vuurrood blad dat
een lange zomer had
nog kleurt je levenskracht
waarvan de nerven
diepte kerven in het oppervlak
en kijk je om naar wie je was
in je hart
gevuld met ochtenddauw
rijpen de vruchten van
een leven vol ervaring
de wijsheid
in je zon doorregen ogen
het warmrode van je lach
zijn…
Scherper dan pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 546 chaos biedt tijd
aan het eind de
ontsnapping in
een tunnel van licht
stilte valt
breekt weer zicht
scherven
snijden scherper
dan pijn
kerven
liefde en warmte
tot kou
verkilt
op het bot
verstilt tot kapot
dood sijpelt kou
langs gevoelloze
vingers omlaag…
de dood in sepia
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 121 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
liefde
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 210 Je namen in de schors van een boom kerven.
Jaarringen overleven verlovingsringen
makkelijker dan bruggen,
die oevers moeten verzoenen.
De liefde…
Ze komt in vele vormen en wordt op rare manieren
bejubeld en verzegeld.
Maar wat is er nu mis met een gedicht?…
Afrika
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 644 Afrika
Afrika, er druipt bloed van de kaart
nu ik je gadesla
jouw grenzen zijn getrokken langs een liniaal
kerven nog scherp en radicaal
in Afrika, een slapende reus
die maar niet ontwaken wil
er verwaait zand uit de woestijn
over een nieuw stammengeschil
in Afrika, waar kleuren tussen groen
het felste zijn, het paradijs bestaat…
Draagster
netgedicht
4.8 met 9 stemmen 171 op drift langs paden
van een verlaten stadsplantsoen
doorprikt zij kil het zwervend gillen
van resten consumentenleven
in gedrukte schetterwoorden
met halfgeschoeide vuile handen
vouwt zij scherpe kerven
als sporen van berouw
voor kassabanden vol bederf
in zwaar gevulde plasticzakken
draagt zij ons nog vragend na
de lasten en de stank…
naamloos
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 121 jouw kleine leven was te vroeg uit
mijn lichaam weggegaan, ik droeg niet meer
maar wel droeg ik jouw namen
overal waar
dichte ogen tegen lege woorden leefden
sprak ik ze niet uit, ze kwamen
en ze vielen weg
maar toen sprak ik een engel, aan een naamloos graf
zij gaf je de kleur van zachte hemels
en aan mij het kerven, in een oude bedelstaf…
Op maagdelijk doek
netgedicht
3.4 met 10 stemmen 430 ik heb gekrijt
de lichtste lagen
boven omdat olie
vooral in donker bijt
op maagdelijk doek
mijn mes snijdt
aan twee kanten
streelt zacht het licht
weerkaatst in dieper kerven
de pijn van ons gewond gelaat
kan het doek
niet meer fixeren
pas in drogen komen
littekens weer boven
weet dat ik je nooit verlaat…
LAISCCC
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 Hun dood is die van vele werelden
kriskras kerven kervend door de harten,
is blijvend deel, leed dat zal vergelden,
aasgaten in de oogopslag, smarten
die verbinden, wonden die verharden.
Sterren zacht en zwart laten zij ontstaan,
stof tot korrels ons in ons vergaan.…
Ik heb je lief..
netgedicht
4.5 met 70 stemmen 2.668 zacht en verfrissend kersenrood dat druppelt
door de kerven, maken een warme gloed
dubbele voldoening schenkt ze boven
tussen bron en monding gebogen
kom mijn schoone..
dan strengelen wij samen
naar smachtende beekdalen
zij wachten ons..…