naamloos

jouw kleine leven was te vroeg uit
mijn lichaam weggegaan, ik droeg niet meer
maar wel droeg ik jouw namen

overal waar
dichte ogen tegen lege woorden leefden
sprak ik ze niet uit, ze kwamen
en ze vielen weg

maar toen sprak ik een engel, aan een naamloos graf
zij gaf je de kleur van zachte hemels
en aan mij het kerven, in een oude bedelstaf

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 4 oktober 2011

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 338