60 resultaten.
kielhalen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 123 heb de muziek in 't hart
heb muziek in m'n ziel
wil aleen maar rollen
als een of andere debiel
rol
rol
rol
de een gaat links
de ander rechts
vind in je hart
dat is slechts
het enige
wat rolt
rolt
rollen
de muziek in 't hart
in je ziel
en enige wat wij moeten
is het keren van onze
kiel…
de namen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 Ik denk aan Marjan Kiel
de moeder van Sari, zoveel later.…
woonblokken van kiel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 227 Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als
edele betonnen rosse
wachtend voor de grachten
van onze mooie ring
vluchtend op pilotis
verankerd in de aarde als stenen bossen
opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid
zijn stenen hebbeding…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.…
Het vaderland was destijds een moeras
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.131 De ziel is wijd gelijk de wijde zee,
Aan glanzend oppervlak glijdt kiel na kiel,
Haar diepten bergen mateloos wel en wee.…
Michiel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 377 De Ruyter in zijn blauwgeruite kiel
Schiet ieder schip met drieponders aan flarden
De stank aan boord is nauwelijks te harden
En Paddeltje staat aan het grote wiel
Maar daar doorheen zie ik hem met een dame
Bij Jumbo in een lange sluikreclame.…
botter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 het is mij om het even
moeilijke woorden
kwatrijnen en akkoorden
eliterair verheven
kom eens naar beneden
uit die ivoren toren
waar je mij niet kunt horen
en stap in het heden
botter dan een platbodem
haal ik kiel,
mis ik diepgang,
rijmt er niets meer…
Het bootje in
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 van de inktvis
Steeds samen in een nieuw verstrengeld wij totdat wat mengt het mengsel van ons samen is
Totdat wat mengt de wolken van onpeilbaar woelen is waarop ons schip de kiel nog stampt
En wij het raadsel kennen
Te varen op de diepe afgrond van dat raadselachtig wij…
"Het jagerspad groeit dicht". (Haiku's)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 129 Geruite kiel, nooit meer
de slijpsteen horen
noch het gedreven wiel.
In het jagerspoor
door de achterbenen
geplet, verse kluiten.
Hinnikend paardje
van ver goed te horen
gelopen tijden.…
recensies worden kiel gehaald
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 231 muiterij geslaagd
matrozen grepen macht
verloren kader en zijn kracht
een nieuwe richting vraagt ook
leiding behoeft sturing en gezag
studerend op de hei
flap-overs vol grafieken
power-points verdrinken statistieken
testen sessies rollenspelen
de bar als troost voor droge kelen
recensies worden kiel gehaald
steevast met subsidiegeld…
spelen in spetterend nat
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 436 ga aan de haal
met mijn ziel
maar weet je
ik grijp je
kus dan maar
de kiel van ons
bootje een tijdje
ik duik in het water
jij golft wat later
we spelen in
spetterend nat
zoveel plezier
hebben wij met
elkaar nooit gehad
ja ooit in
een bad dat
we betaalden met
tweedehands namen
we waren licht zat
de portier van de nacht…
bedrogen kom ik uit
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 339 en ik mijn droom fantaseer
waar ik in fabelen door krochten
marcheer en hoerensteegen markeer
door te urineren tegen hoekstenen
van steeds een nieuw adres
de diepgang van de gracht
waar mijn kiel in is blijven staan
of gehaakt aan de bodem en het eind
van een oud leven
ergens blijft mijn hart steken in
bovenstaande woorden en wil ik…
Aan lager wal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 566 in helder water
legden wij de kiel
bouwden ons schip
met sterke spanten
wisten van wanten
in zeewaardigzijn
lag nu eenmaal onze
ziel en zaligheid
wij zijn de horizon
voorbij gevaren er was
geen oceaan te groot maar
in de havens bleek het water
nog viezer dan een sloot
ik ben daar aan lager
wal geraakt gelukkig had
jij wel…
Afslag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 866 Dit was een wildpad tot voor kort
zwierend om diepgelegen hoeven
die zich in grasduinen begroeven
onder gewassen kiel en schort
Gortdroge sikken dwaalden hort
de heuvels aan het recht geschoven
haar scheuten meer dan eens bestoven
door hordes vorsten uit het fort
Ze kregen hooimijt van het ploegen
zelfs als ze braaf hun kruisje sloegen…
Van belhamel tot Admiraal.
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 223 In mijn dierbare Vlissingen,
stad op de kruising van Schelde
en Noordzee
In het Lampsinshuis aldaar,
nu Zeeuws maritiem MuZEEum
Daar draaide hij ooit,
gekleed in een blauwgeruite kiel
aan het grote wiel.
Of hij dat
gezien zijn vrije geest
en sterke wil
ganse dagen heeft gedaan?…
beloof geen galjoenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 565 ik beloof geen galjoenen
geen vloot met duizend zoenen
maar laveer op je zee en
in tegenwind neem ik je mee
in blauwgroene golven
zie ik de koers die je
schuimkoppen volgen
maar mijn kiel is verbolgen
snijdt door het water
met het diepste gevoel
strandt een horizon later
in de chaos die ik voorvoel
niet met geweld
je bent niet geveld…
mijn bevalling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 een vertaling
van de bijbel kunnen zijn, dan wel
testament loos en zonder
nachtelijk geschreeuw
het water reeds gelost, de
sloep stond droog op de
bodem van het hiernamaals,
de klei gekneed in de vouwen
van het gezicht dat nu eigentijds
in zijn eigen rimpels is gelegd
spaarzaam waren de aanrakingen
liefkozingen onbemind, de blauwe
kiel…
LAIS CCXCVI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 Nood brandt
in de magen der verdoemden, de kiel
maakt water, het zoute wordt vuur, het zand
verglijdt in de klemmende hand, de wand
stuurt leegte naar de andere wand, niets
houdt nog stand, het licht is van kant, iets
heeft in mij een pop van stro verbrand.
Ik wou je lezen en ik zag het niets.
Schamel rest mij 't vuurvaste woord, mijn land.…
De kobberneel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 505 Oh, had hij maar een ielewiep -
dan zou hij kunnen kielen.
Maar kobberneel toeft onverwacht
een snater in zijn touwen.
Had hij zo'n euvel ooit gedacht ...
hij wil zijn staken houwen.
De snater linkt de kobberneel,
raakt helemaal van bouten.
Eén weet van tweeën één te veel -
diens kraam slaat in de fouten.…
Loslaten?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 950 Ze glijden van mijn schoot
het ruime water op in boten
waarvan de kiel al vroeg
werd neergelegd, gebreeuwd,
door nieuwe tijden, het geluk
gekozen waarop de scheephoorn
door mijn leven weg zal vloeien,
hun lichamen schieten weg als
mijn vermaledijde schaduw
te dichtbij komt, verstomd
de stemmen als ware het
bevriende mensen, sinds zij…
Epifanie.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 251 En later op de dag opkijkend van mijn boek
staat hij daar, onveranderlijk in zijn blauwe kiel
vraagt hij met ijle stem hoe het nu gaat
met de kinderen en of de merels nog
patrouilleren op regen- en zondagen.…
Kapitein kleerscheur
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.911 Naar de kelder met dat schip
neem geen levenden aan boord
strop ze allen aan een koord
pin het wrakhout op een klip
Gaar me bocht in duizend vaten
streng de zwarte vlag in top
haak ze averechts en schop
elke scheepsmaat in het water
Steek de zeilen stop het bollen
schiet de naalden van de dekken
patroon de schoener, kiel tot spriet…
Verstekeling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 479 Vervoerd naar verten door een schuit uit China
Een tot de kiel verroeste brik, bejaard
Met vuurwerk hopend op behouden vaart
Vol vage vracht en olievaten (‘Fina’)
Als nautisch lifter was het mij veel waard
Al stuiterde ik als een ballerina
Op zee en tropenkoorts en van de kina
Zo’n avontuur van ouderwetse aard
Aan boord te zijn, te lezen…
waar de duivenmelkers wonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 168 We zagen de duiven van je vader
roekeloos koerend nu de kat van het gif at,
hun vaalblauwe kielen, hun korstige schedels
en het ampele leven rond de constateur.
Toen we kusten achter de meidoorn
was je mond weeïg
als oude mispels,wormstekig
als het dorpt dat achter ons ligt
nu de stad lokt met zijn vuren.…
Het schip der dwazen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 schip is geweldig
een prachtig schip
Helaas zonder scheepskabouters
om de vege boel te redden, nee
er zijn alleen dwazen aan boord
die vrijheidsliederen zingen
en toosten op verre stranden
Ach, we verliezen koers
Het magnetische veld wordt zwakker
en de noordpool schuift weg
Havens blijven ongelezen
Zeepokken grijpen ons bij de kiel…
kerst over de grens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.851 dragen heren pakken in hun maat
het antwoord is van grote eenvoud
de mensen doen er veel aan variatie
schrijven punt komma soms spatie
kinderen soms lief maar vaker stout
heus ‘t is er echt niet verkeerd
er zijn veel punten met ’n kruis
wijzers voor de weg naar thuis
vrouwen krijgen in bos nieuw profiel
van kale mannen ruiten op hun kiel…
Gordiaans
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 108 vast liet lopen,
bolde winddruk de zeilen
met 12 gordiaanse knopen
van vaste koers verstoken,
stuurloos met een
gebroken kompas,
verdoemd de laatste
reis te ontzeggen om
de klippen te verleggen,
viel er tegen die natuur-
kracht niets te winnen,
behalve vanuit windstilte
te beginnen de knopen
door te hakken, alvorens
een andere kiel…
“ Mijn zinnen overstegen “ ( 2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 Zeeën als muze, te
weinig tijd het te bevaren,
zeilboot zonder kiel.
Acryl blauw water,
zijn huid is transparant,
zie de bodem niet.…
Twisten
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.063 De echt gedoogt geen twee gemalen;
vergun me om je kiel te halen.'
De stuur verdween, maar kwam al vlug
met 'n blauw geruite kiel terug.
Hij hielp de ouwe in de kiel,
waarvan de pasvorm tegenviel.
Het kwam de ouwe slecht van pas,
dat deze kiel een dwangbuis was.
De zwaartekracht bracht hem op gang.
Hij daalde vier etages lang.…
Zinkend schip
poëzie
4.0 met 44 stemmen 6.160 de kiel slaat op
een blinde klip.
- o, hartstocht
van dit kil vergaan,
in koele nacht,
in koele maan.
"en gij, die eens
dit leven prees
met sterke stem
en harde keel,
is dan het glanzen
van uw woord
bestorven en
voorgoed teloor?…