“ Mijn zinnen overstegen “ ( 2)
Jutters aan het zand,
hun netten worden mager,
wie de vis, wie de jager?
Ververst z’n branding,
springvloed bruist in lege mok,
de getijden vol.
Uit een vergezicht
laden wolken hun gewicht
in waterkruiken.
Golven schuim vergruisd
als wolven achter schapen,
slapen onbevreesd.
Beeldspraak van zwijgen,
meeuwen bestijgen winden,
als pioenrozen.
Golven dringen aan,
miljoen druppels in de oceaan,
verdelen water.
Zeeën als muze, te
weinig tijd het te bevaren,
zeilboot zonder kiel.
Acryl blauw water,
zijn huid is transparant,
zie de bodem niet.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 11 juni 2011
Geplaatst in de categorie: haiku
Zie de bodem niet.....dubbele betekenis?
Heel mooi dichter.