Alle inzendingen over klucht huisrat

Ik zoek en wil zo graag toch weten hoe and'ren leven met gemis, hoe velen zeggen dat er verder geen God en geen geheim meer is, maar ik verdwaal in die geruchten en vind mijn weg niet meer terug; ik hoor en zie de vele kluchten die 't heimwee diep bedelven moet; maar willen wij nog wel écht leven of zijn we hiervoor heel erg bang en…

U hoeft niet naar theaters voor een klucht en voelt zich door de spotprijs niet genomen: de regen komt met bakken uit de lucht! _____________________________ Noot: Ga erheen en doe in uw broek van het gieren. Hahahahahahahahahhahahahahahahahahaha!!!…

Dacht nog die vlinders, die overleef ik wel, maar dan gaat alles supersnel en denk ik bij de zoveelste vlucht: een sprong in het diepe, nee geen klucht. De vlinders nam ik met me mee, en zo, zijn we nog altijd met zijn twee. Dus geen NEE!? En de vlinders ook vanzelf want die nemen nooit vrijaf!…

De klucht keert om de vier jaar weer Kiezen voor bestuurders Waterschap De club van bijziende boeren en baantjesjagers, rechts in de leer Om niet helemáál af te gaan sluit Waterschap bij Provincie aan De opkomst is ook dáár miniem Vijftig min houdt het voor gezien U mág kiezen maar wees bewust van geborgde zetels in de trust Boer en…

waarbij het gesproken woord hem onbemind doch wel bekend geen aantrekking op hem uitoefent vanwege voorbij zodra geschapen zoekt hij liever de eeuwigheid waar geen ontkenning mogelijk hem ooit terug doet keren van wat zo gul werd neergeschreven in de miskenning van zijn vrucht erkent hij zijn dagelijkse vlucht aan wat hij ziet als een klucht…

Het is en blijft een heerlijk spel om naar te kijken al lijkt het af en toe op een kolderieke klucht En nu maar hopen dat het Oranjeteam door het genadeschot van Robben met de wereldcup gaat strijken anders wordt het helaas toch weer tobben...…

bühne onder, sneller wat ik had verwacht, bewonder ik het schrale vuur al was die wat kwijt, las de liederen van de blind - gedoekte jaren, schreef de teksten in as, die weer te vegen, onthul de zinnen dieper achter elk woord, souffleur en acteur in een laatste act, voor het doek zal vallen om samen op te trekken in deze merkwaardige klucht…

gedreven tot, zijn mijn naasten de hilariteit voorbij gestreven en haken tekens op het schors dat ons allen heeft verwond, niets kan mij ontvlieden want wat mij bindt is de zoete adem van mijn eigen klucht nu en straks, de leefregels terzijde gelegd raak ik noch steen en beitel, herzie ik de tekst van wat ik schrijven wil, geen poëzie…

haar parfum ronddwaalt in mijn hoofd de lucht omruilt voor mijn bloedeigen bloed is de illusie zo sterk dat de waarheid gelooft alsof de alcohol me benevelt met geveinsde moed Durf ik haar niet nog eens opsnuiven wetende dat het niets meer is dan ijle lucht die het stof op mijn gevoelens doet opstuiven de schijn hooghoudend met zelfontworpen klucht…

Met stilstand, soms drama, soms klucht maar ook passie, geluk, liefde, frustratie. Zodat als ik nu over het land kijk, verzucht, omhoog kijk, en weer naar zo’n draad zie: “Er zit toch wel veel spanning in de lucht.”…

Opeens schiet een schotel-boemerang door de lucht; moederschip met lichtpunten: verheven spel, géén klucht, géén jongleurstruc. We worden er stil van. Kippenvel, zo plotsklaps! We worden er koud van. Zij wildens ons groeten, die ruimtebroeders; van het zonnestelsel al eeuwen lang de hoeders. Conocen los senderos infinitos del amor.…

Die onzichtbare wezens van de lucht hebben een verhaal onder hun zolen, dat gewillig meedanst, afwachtend zucht, dan langzaam wegwaait, altijd rond zal dolen, tot mensen spreken als treurspel of klucht, in hoog gras schrijven; de taal blijft verholen.…

Rechtgeaarde Limburgers kennen geen vlucht uit moeite of zorgen, wat ze wel mogen: hun wereld maken tot wezenlijke klucht.…

Dit zonnige arbeidsuur schept van begijn tot einde een nimmer geschreven klucht met wonderbare ondernemingszin.…

Met een lege maag in Holland, een kop vol zorgen en verdriet, droom ik amper nog van mijn dichterschap, mijn felle agapornide knaagt aan de boeken, die ik vroeger zo heilig vond, met man en macht verdedigde, als een kloeke ridder, maar nu zijn alle oude waarden weg, elitair gedrag is een klucht geworden en de hoge doeleinden van kunst erken…

Zie ook het snelsonnet 'Action' van Coenraedt van Meerenburgh _______________________________ COUNT...DOWN Apollo had geen mankement te duchten Bij hem was er geen vuiltje aan de lucht Maar voor zijn tweelingzus werd het een klucht Godin in 't voetspoor van haar broers maanvluchten Verslikte zich in nectar aan de dis Schoot met…

Hem, diep vertrouwd met storm en sterren, spaart De wijze zeeman; de ander is een klucht Zijn neergeruiste hoogheid, dat tot vlucht Hij sart, die hem van de ondergang bewaart.…

niets dan lucht ben ik helaas geworden onbegrijpelijk vluchtig zonder houvast onzichtbare papieren baas vingerloos vind ik mijn weg op de tast morgen overmorgen de dagen daarna een klucht voor velen anderen zijn boos vergaand geïsoleerd informatieloos ik ben lucht niet bestaand of anders een vliegende vis die hapt en hapt naar adem verstikkend…

Die te vegen, groepeer de zinnen, dieper achter woorden die ik las, souffleur en acteur treffen elkaar in een laatste act, om dit boek te wegen met een komische bladwijzer in een merkwaardige klucht, vertakt de wereld zich in een corso naar een lente die te vroeg werd uitgeroepen.…

Aan de horizon voor die voeding van de verboden vrucht zonder het spel van deurtje open deurtje dicht als in een klucht.…

Maar alles verandert zodra ik ver in de verte zie komen de klucht om hun luidruchtige drukte berucht. Kijk welk een stommiteit ik bega! Eenzaamheid brengt mij wie ik ben. Dus waarom blijf ik staan waar ik sta? misschien is het trots door hoogmoed bevrucht speelt mijn ego op die geen tegenstand ducht.…

de rivieren heb ik achter mij gelaten ik regen in zee ik zee ik water in de schelp aan mijn oor hangt alles in de lucht alles behalve ik de grote klucht ik zit vast in mijn tijdelijke gestalte ben ik gebouwd of gebaren geboren of geschapen dwaasheid in de vraag verstilt de vraag een lege schelp valt een moment lang dood tegen een warme kust…

Ik ben niks bijzonder ik sukkel en sterf zoals jij maar ik geef op je donder het besluit van dit lied: waarheid betekent de leugen van morgen liefde vertekent de nijd die je ketent het echte bestaat niet het zingen gebeurt het zijn is een klucht en de dingen zijn lucht.…

de dag daarna verpest haast en stress stilte en rust en stroomt verkeer weer van groen naar rood ik schouwde als bezoeker de stad zag in wakker worden de transitie van mens naar robot door info volledig gestuurd tussen muren van participeren en fatsoen om af en toe gek te doen in een creatief ongekend moment waarvan kracht en klucht…

Het kind dat een wonder baart Vond de weg naar ontvoering Liet het woord dansen op zijn tonen In een virtuoze klucht De keizer luistert en verwacht het slot Of hoe een cadens regelmatig dalen moet Naar de verlossende grondtoon Tot een ander toontrap tussenkomt De melodie opvangt Het slot opslokt Zo liep ook zijn leven Toen ergens in een…

Droom op droom te bouwen, de wolven hebben de nacht gemerkt, wat eerst op zwarte gaten leek, sloot zich op in een verbond als schapenwolken op de vlucht, in het licht tot het duister als een klucht geketend door list met de tong verscherpt, verwerpt het zuivere wiel van geest en ziel, absorbeert de energie tot beelden waarin de…

Luid krijsend brengen de kleintjes eigen faam: "De heer der schepping heeft oude vrees verdrongen, speelt voor ons blije huis'lijke kluchten."…

tekens van leven eender welk vuur, het was mij om het even Als eerste kwam ik een kleine kerk tegen het licht van kaarsen kon me bekoren alleen om de zegen zat ik niet verlegen en de moed ontbrak, Gods nachtrust te verstoren Een knus bordeel kalmeerde een andere hartstocht, die onstilbare zucht naar wulpse vrouwenlijven maar wat ook deze klucht…

Kleine witte wolkjes, gelijk schaapjes vanmorgen aan de blauwe lucht, ‘t zonnetje erbij, nee echt geen klucht! ‘t Was heerlijk, misschien wat fris maar een beetje kou, daarmee is niks mis! Als ik dan een voetganger passeer in mijn open cabrio roept die heel kwaad: of ‘t allemaal wel gaat!…

ogen sluit Duurt nog even, wil je hopen De ene nacht valt als een doek De ander is het einde bijna zoek Elke ochtend begint met een ritueel Hoe houd ik mezelf binnen het gareel Ik snak naar energie Ik snak naar lucht Stabiel is het streven Het effect is om het even Geef mij een leven dat ik graag overzie Niet deze vreselijk slechte klucht…