Alle inzendingen over knakken

Een dubbeltje voor je gedachten een heitje voor een karweitje een joet, een geeltje, een knaak Waarom ben ik nog niet gewend aan die verdomde eurocent ? Een daalder op de markt een duppie voor de tandenfee een piek voor een eindejaarswens Waarom ben ik nog niet gewend aan die verdomde euro cent ?…

ik mijd de dag als bomen de lucht bekleden enkel met kale takken die snijden dan door luchtige dromen en doen vooruitzichten wezenloos knakken ik mijd de nacht als bij volle maan alles helder schijnt maar de zon achter de einder is geslacht en in de oceaan verdwijnt ik mijd de dag en de nacht een etmaal lang spring over het…

Wanneer beschrijft u mooie knaken? Als het ware guldens zijn? Een echte dichter praat niet Hij laat woorden voor zich spreken Echte schrijvers schrijven niet Als hun gedachten breken Hoe schreef u toch uw mooiste zinnen? Welke muze sprak u aan? Wat wilde u beminnen? Wat liet u daarvoor staan? Wat maakt schrijven slecht of goed?…

Het licht breekt de nacht De sterren de duisternis De kou verknipt de felle kleuren De wind de stilte, de dromerige rust En ik wacht Onveranderlijk, onvermurwbaar Hoop op het knakken van Mijn botten, ruggengraat in stukken Gebroken en verlaten lichaamsdelen Verlangen naar de gepijnigden Hopen op een plekje tussen De gevallenen Ik weet…

de onrust, het geluid het knakken van gebroken takken als het dan uiteindelijk windstil resteert in bedorven blad als hoopje op de grond kan ik het dan opvegen en vrij bewegen?…

het bloesemt in de bomen 't is toch zover gekomen al leek het er niet op de winter bleef maar hangen er rees een diep verlangen naar bloesem uit de knop naar roze getinte takken die haast van zwaarte knakken dat leek dit jaar een flop de wolken bleven dreigen het voorjaar bleef maar zwijgen de zon liep niet voorop nu staan ze toch…

Klaarmaken voor de receptie Alles moet pico bello zijn Denk aan je promotie Schoenen opgewreven, veters strak En dan: de veter rechts zegt knak De breuk zit middenin Schiet op zegt m’n vrouw In feestkledij We moeten scoren HIJ is er bij Dan maar een knoop De auto in en weg Met het glas in de hand Babbelend met deze en gene Neigen hoofden…

uit de lucht geschoten propeller land en knak je, twee zonnebloemen, spoor van open koffers boek laptop barbiepop paspoort vervreemdt een donkerrood contrast rijkseigendom in wiens land ben je gevonden barbiepop in dit kaalslagveld speelkaarten kindertekening knuffelaap restanten in wat jij kende en jou tekende intact gebleven barbiepop…

mooie roos laat je niet knakken door de giftige afvalsappen uit de blik die naar je kijkt jouw bloei kent nog een eindeloos respijt in wiegen op de wind het krijgen van een kind gegroeid door zon en licht de plicht van dorens rond je stam toen jij gedwongen afstand nam hij moest bukken om jouw roos te kunnen plukken maar heeft tot…

Het boek der straten Slechts te koop voor twee knaken Is door iedereen Verlaten! Godverdomme! Ik zoek me verrot Waar was jij?…

Een hand, vijf vingers: top van inspiratie kan men buigen licht en knakken, maar als zij zich samenpakken zal geen vijand kunnen vlakken word één vuist, mijn poëzie!…

Zachtheid is de kracht der zwakken, Is haar scepter en haar zwaard, ’t Bloempje, dat een zucht zou knakken, Beeft en buigt – en blijft gespaard! Zachtheid zal de dwingland leiden: In het heiligdom der trouw Heerst onmerkbaar en bescheiden De almacht van de stille vrouw.…

een dove, lome kater sliep in het koren augustus, de boer verzilvert zijn oogst halmen knakken onder het zwierend mes een haspel tolt en voert ze naar de vijzel de dorstrommel scheidt zaad van stro op een rooster ligt het kaf, de ongedorste aren de korrels rollen door de gaten van een dubbele zeef naar de opslagtank in zijn buik hij…

meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid goed gevuld met weetjes van wanten flexi in allerhande varianten contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement…

in de schuur onderbreken trage seconden de slaperige stilte een dorre knak de zwaluw zoekt de hemel een stoel klettert op de stenen vloer buiten kraait de haan hij hield van ze misschien meer dan het hart dragen kon hij torste zijn geheim die logge loden last het onzegbare ontsnapte slechts een keer aan zijn lippen het geheim…

gooi je bloemen, dwing me maar opzij te gaan je schaduw wil me kelen kijkt me donker aan manshoog knak en vierendeel je alle stelen de schijn van kleur bloeit rood maar dat kan niemand schelen we droomden in muziek hoogpolig sloot de hemel zijn akkoorden, een dissonant in woorden, die we nog niet hoorden we zongen tot de vleugels…

Dat bomen als lucifers knakken in de wind. Dat de straten blank staan, is gewoon doffe ellende. Weer om blij van de worden heeft voor mij met blauwe luchten te maken. Sneeuw, net gevallen, is ook behoorlijk mooi. Ik kan houden van het weiland dat dampt na een regenbui.…

Toch weer iets geleerd Hoe loopt het als je protesteert Onderwijs kost knaken Als een scholier niet aan kan haken Vernieuw dan flink wat zaken Zodat het gezond kan blaken Politici blijven kwaken In een pak van laken School is geen uren schaken Van saaiheid moet men braken De jeugd wil er voor waken Met enthousiaste kaken Schreeuwt…

argeloos tussen twee popsongs door het zonnige terras van Badlust op Tussen bier en wijn keken blauwe ogen ogenblikkelijk verstilde de tijd De planken onder mijn voeten kraakten zenuwachtig zonder dat het andere publiek dat hoorde De vraag van kussen en omhelzen was er vaag maar we lieten het achterwegen om de bloeiende rozen niet te knakken…

Ik geef je voeding al knak je soms bijna even. We leven, hebben geen ijshamers meer nodig.…

ik regeer weer over rotsen bergen zijn teloor gegaan dalen vol ontgoochelden idealen van hun glans ontdaan bloemen bloeien minder kleur ze knakken voor het sterven lucht verliest zijn geur zaden zullen nooit meer lente erven blauw klaart zomers helderheid het zinderen is afgevlakt kaalheid legt de schimmen bloot die troosteloosheid…

respect voor sommige baantjesjagers en kletsmajoors in de 2e kamer nee dus – ook niet voor de veilingmeester die voor de rijken der aarde een Rembrandt Mondriaan of Banksy voor miljoenen feilt met een klap van z’n hamer maar respect voor hen die hun lichaam hebben laten knakken soms door weer en wind de grondwerkers de kabelleggers de…

‘t Waait narcissen knakken niet opgewassen tegen zoveel geweld nog voor je ze goed en wel kon zien, zijn ze door de wind geveld!…

Een vreselijk koude kip uit het dorp Hardinxveld had laatst op een morgen een modezaak gebeld Zij vond de wintermaanden akelig kil en guur en wat ze ook probeerde ze kwam niet op temperatuur Haar vraag betrof een bontjas passend bij haar postuur niet al te opvallend en zeker niet al te duur De brave winkelier nu was belust op elke knaak…

wolken grijzig grauw samen met zijn vriend, de wind komt hij er aan, met natte vlagen spoelt alles helder schoon wat hij op zijn weg maar vindt spattend en spetterend roffelt hij op de daken stroomt over wegen en land naar sloten, die verzadigd raken dan plots met de wind in de rug striemt hij het gouden korenveld halmen buigen en knakken…

de takken knakken onder mijn voeten op weg naar de plek van onze lieve zoete het botsend licht beschijnt de naakt uitgebeelde stammen in hun stille dood de ziel van verre jaagt mij hijgend op terwijl een resterend geraamte de voeten kleurt met striemende schrammen de ouderdom geraakt haast uit het menselijk lood op weg naar…

gestreept pak bloed stolt in de striemen van mijn polsen de beul smaalt onder zijn kap in een zure walm van okselzweet legt hij een lus om mijn nek de strop trekt strakker rondom dromt kermisvolk samen ze lallen en lachen aan één stuk door ik hoor nog net scharnieren schuren mijn val door het trillend touw gebroken de wervels knakken…

Donkere bladeren, donkere takken resideren boven een eenzaam mens Die net iets in zich voelde knakken en juist wegzakte over de pijngrens Heldere sterren en vochtige tranen zien elkaar langs het vol lover heen Als schimmen die erg ver staan en beide voelen ze zich pijnlijk alleen Fluisterstemmen en ‘t stil snikken vormen nu ‘t hart van…

Volgens het woordenboek is het slechts elastiek, wat bedoeld is om de kousen niet te laten zakken, maar de sexindustrie maakte deze stofjes uniek, wat menige zwakbegaafde man acuut doet knakken.…

spijt is als de regen komt, breekt stilstand aan in krekelzang. knak, een tak, de botte plof van lucht op lucht en lijven volgen haar golven naar een einde dat al lang het jouwe was maar nu weer daverend begin. constant is steeds het aanbod van beweging het ogenblik nabij waarop de vraag verstomt.…