192 resultaten.
waterval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 gromt de dondergod
in een woelige sluimer
druppels versmelten tot een straal die opbolt
doorheen de grillige darmen van een grot
naar de rand van het hoge rotsvlak
de trechter die zwelt en overhelt
de stroom is een glinsterende tong
die gruis en slijk loswoelt
haar bedding slijpt tot kruimels
ze tuimelen in de kloof
door een malende kolk…
herschikking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 735 groene kralen krioelen op mijn bord
kronkelen door de gaten van mijn ogen
in een even van onachtzaamheid
vervloeien ze tot soepig viscoos groen
wentelend en kerend in langgerekte wervels
wringt zich een bruisend kolken
binnen worden elementen weer atomen
gisten elektronen hun kansen schoon
onafgebroken trillend zoeken
naar nieuwe…
Regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 466 Wanneer de zon wijd strekt
en de hemelwitte wolken wiegen
zie ik dwarrelende stukjes tekst
heel vredig, zoals zij vliegen
maar dan komen donkere wolken
de teksten worden waziger
stukjes papier beginnen te kolken
en de wolken worden baziger
regen komt naar beneden denderen
stukken tekst regenen kapot
niemand die het redden kan…
Stil verlangen...
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 1.650 Je raakt me in het diepst van mijn hart
en laat mij zweven op liefdeswolken
Je hebt geen weet wat je met mij doet
en laat het liefdesvuur in mij kolken
Het is een stil verlangen wat ik bij mij draag
Niemand heeft weet van mijn verliefdheid
Vanaf het moment dat ik je weer ontmoet
wil ik je onstuimig kussen en je nooit meer kwijt
Je maakt…
laten we Zee zijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 590 wie ben ik vraag ik de zee
sluit je ogen bruist zij en luister
Ik luister naar haar komen en gaan
naar 't kolken en stukslaan
en 't vurig na-sissen van
zacht schuimende uitlopers
laten we stil zijn - zegt ze
laten we samen
laten we niets zijn
laten we fijn zijn en pijn
laten we alles zijn
laten we - zegt ze
laten we Zee zijn…
Het lied van oceanen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 58 zacht wolkte ik
boven de kleuren zee
die ik met mijn
danspassen deed kolken
haalde uit
met flarden mist
die het uitzicht
extravagantie gaven
overslaand speelde
muziek in de
bekende zilte geuren
het lied van oceanen na
mijn walsen
draaiden fraai in
spatten wit en toverden
een lach op mijn gezicht
golvend naar strand
waar passen…
De Angst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 473 Met zwarte ogen
Verdrink ik in een radeloze kolk
En die greep
Die verstikkende hand
Sluit zich nauwer
Totdat het
Net op tijd
Licht wordt
En de schim vervaagt
Mij ademloos achterlaat
Met de overheersende vraag
“Wanneer komt Hij terug??”…
Herfstkind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 413 herfstkind
nu ik je kraaiend vind
in een bed van goud gevallen blad
voor een verloren zomer
strooi jij spinnetjes uit
je blonde haar
en ieder afscheid
is er een voor altijd
onze liefde is een zwaluw
over de Sahara
en elke streling
is een herinnering
in een schaduw naar meer
en meer en meer
mijn lief
dan stort de waanzin zich
in een kolk…
Papavers
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 379 Want alles is gegeven hier:
de zon en ook de wolken,
al ademt vreugde door een kier,
zo plots komt pijn vertolken
hoe broos en vluchtig elk plezier
de levensstroom doet kolken.…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Door klonter-sneeuw in bijna duister,
Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort;
In kolk of wolk, niets roert of ruist er;
Maar laag in 't West — zie schemerluister
Als rozetuin door avondpoort!…
LAIS CCXI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Zure vochten kolken het om tot brij.
Zo gaat de zon ook dier en mens voorbij.
Maar handen maken weer begin van haar:
LAIS verrijst, het buigt diep en ’t staart maar,
het wordt aan riemen in’t galei geketend.
O maan: op nachtzee deint het git van haar.
’t Wil verdrinken in haar die zich ontkent.…
een zachte waterval die klatert
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 899 je woorden zijn
een zoete rust
een zachte waterval
die klatert en me kust
je stroomt verkoelend
langs mijn lijf, met
zinnen maak je je
verlangen aan me wijs
we vloeien naar elkaar
kolken als we mengen
in het tederste gebaar
zal extase ons verzengen
je glimlacht me weer
warm als de kou verkilt
en de liefde in het
ogen blikken…
Vuur
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.666 Dromend aan zee
ziet zij het vuur
dat nooit zal doven
brandend in de branding
razend in de kolken
van de woeste zee
dan weer kalm aangespoeld
wachtend op het tij
dat zich keert
in het licht van de maan
danst het vuur
speelt met de golven
brandend van verlangen
voert zij een strijd
tussen vriendschap en peilloze dieptes
tussen…
Verstikte waarheid
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 1.145 met gedenktekens die zijn opgericht
louter om te camoufleren
dat duistere daden de doofpot ingaan
toont verleden een ziekmakend masker
waarachter nieuw leed toe kan slaan
trauma’s lijden tot nijpende kolken
een feitendrainage richting moeras
verwijt explodeert als een giftig gas
uit belten van herinnering
vallen ooit de slijkpoelen droog…
'Water als ik groot ben'
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 303 Rivier die je bent,
stroom op, stroom af, kolk,
vloed, eb en weer vloed,
wat 't met me doet,
zien alleen de vissen.
Zilveren deken,
zo achteloos, zo zuiver, (al ben je vervuild)
vervuld ben ik,
van de emoties die je toont.…
Onderzee
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 57 het zout van aarde en zand
spoelt naar rusteloze kolken
van breekbaar porselein
in gedachte helder van nature
door vloedlijnen onder druk
doch wildrooster van binnenvet
in kringloop van water en regen
een rad voor ogenschijnlijk
min of meer als bij toeval
breekt het water verborgen aan
vraag me niet waarom
van hier struikelt het…
Zonneschijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 44 Voel de regen niet door straten kolken.
Geniet van sneew zoals een kind.
Altijd zal de zon nog schijnen
ook al is het boven het wolkengordijn
zal donkere wolk met goud omlijnen
't hoort in 't leven, regen en zonneschijn.…
Draaikolk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 Soms ben jij de draaikolk
die ik moet ontwijken
toch wil ik zwemmen in jouw zee
of ik de ruimte daartoe krijg
zal blijken
vertrouw me
en zwem maar met me mee
Nee ik zal je niet gaan mijden
daarvoor mag ik jou te zeer
ooit komen er andere tijden
en vindt de kolk z’n
draai niet meer
Tot dan blijft het een beetje lijden
toch heeft het…
Herengracht 41/43
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 94 De heer
Ik eer
Onze blik
Ze zeggen weleens dat wij niet
Samen gaan
Ik zeg
Dezelfde maan
Een stukje geschiedenis
Daar aan jullie gracht
Leer het samen
Daar ligt jullie kracht
De oudste Universiteit
Oudheid
Rechten
Vooruit
In dit leven
Deze wereld
Aan je voeten
Fijn julle te ontmoeten
Walhalla boven de wolken
Laat het kolken…
volg het krullen van de lijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.557 ik zie de golven overslaan
hoe donker wordt verzwolgen
hoe wit maar steeds blijft gaan
ik volg het krullen van de lijn
het schuim verdwijnt en laat
de diepte zwart verschijnen
ik draai en kolk mee
het sissen wiegt verleiding
ik voel de vrijheid van de zee
nog aarzel ik terwijl
het water langs me gaat
vandaag zich spiegelen laat…
Ankerplaatsen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 88 zacht kabbelen
de woorden voort
warmen zich
in belangstelling
alsof ze nog
nooit zo expliciet
zijn gehoord
de toon verbindt
onderliggende
gevoelens die
langzaam aan
komen drijven
uit ankerplaatsen
in stilstaand water
ver van de geul
waar gisteren en
vandaag nog kolken
met de vaart van
het wereldnieuws
en de regio’s
nog op…
Nachtgedacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 798 ik zal op onbegane grond staan
Ik zal mijn kolk doen bruisen!
Droom, droom laat mij niet in de waan.…
Uit de netten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 689 kijken
als door wazig glas
om niet te laten blijken
dat hij verloren was
te groot voor hemzelf
zoals de wereld leek
zonder kleur of iets
vlogen de dagen bleek
om en verder niets
een machtige oceaan
met hem als vis erin
opgesloten in zijn vangst
enkel verlangen naar begin
verdronk z’n grootste angst
het water leek weer helder
de kolken…
Draaikolk
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 351 Nu ons nummer is gevallen
buiten de kolk van de roulette
drink ik water uit de mallen
van een overvloedige recette
Jouw verlies in mij verdwenen
en tot rijkdom uitgegroeid
Onze ziel wacht in de genen
tot ons hart ten volle bloeit
Over stad en platteland
ruist de wind tussen twee bomen
hier is ons balletje gestrand
op het rood…
In de werveling
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 397 Deze zomermorgen vult zich met het kolken
van het water in het meer dat oeverloos lijkt.
De zee verhaalt deze geheimen aan wie maar
wil luisteren en kijken hoe eb en vloed afwisselen.
Een geest die tot rust wil komen heeft meer nodig
dan geduld: eindeloos rondtollen kan enkel leiden
tot het vluchten uit het labyrint.…
WATERKRAKEEL
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 145 Enige kleuters verdringen elkaar
voor het grote aquarium
waar gejaagde bellen en kolken
spreken van de plotselinge oorlog
binnen de kleine vissengemeenschap
de weetgierige kijkers zien
tussen al die ronddraaiende lijfjes
een bijna roerloze sierbaars
welke afwachtend de strijd aanschouwt
soms traag met zijn staart slaat
herkennen
blij verrast…
Vreugde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 401 Het moment waarop je denkt dat alles voorbij is,
het schip de haven heeft verlaten,
de golven zich tot kolken vormen
en de zon doorbreekt.
Het moment waarop je huilt van geluk,
een tranenval van vreugde,
als je eenmaal beseft,
dat vreugde van binnen zit.…
- stilstaan -
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 de tijd beweegt als stroop
plakt mij vast aan stilstaan
ik ploeg door kleverige dagen
en mijn gedachten draaien kolken
maar brengen niets meer dichterbij
de tijd gaat weg en zwijgt
noemt geen naam of plaats
aanzien moet ik volgens hem
stilstaan met mijn armen open
zegt, hierzijn brengt je dichterbij
de tijd laat mij te wankel achter
ik…
Van elk verlies
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.169 De slaap, de slaap, en het donker kolken van taal.
De bedoeling, de winst en de rekening.
Het kind.
-----------------------------
uit: 'Maar zingend', 2013…
de schapen in ons land
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 397 Ik zet de tv aan
Hoor ik een stomme conclusie door de ether gaan
Als schapen gaan de mensen van de regering over de dam
Wat Amerika zegt krijgen we maar zo op de boterham
Er wordt niet eens geluisterd naar de mening van het volk
Zo komen we in een stroomversnelling in een draaiende kolk
Weet als politicus wat je te weeg brengt
Als je in de rotzooi…