Alle inzendingen over koor van klokken

En 't koor der klokken bleef eenstemmig klagen, De maagden weenden met gesluierde ogen En geen gaf antwoord op mijn bange vragen. 't Werd donker om mij heen, de sneeuw viel dichter, Ik voelde vlokken die me in 't aanschijn vlogen En 'k hoorde een stem: - ‘Het land verloor een dichter.’…

wel heel lang… geleden ik was een jaar of zeven de Paasklokken uit Rome zouden bij ons thuis komen plots… werd hard op de deur gebonsd en vele zoetigheden vlogen in het rond ik snelde naar de deur en greep de klink kreeg die niet open, vond dit wat link een oude man vluchtte haastig naar het buitentoilet geschrokken, bleef ik geduldig…

De koeien slaan hun staarten op het ritme van de klok kwinkslagen stokslagen klokslagen. Ding! De hagel slaat het koren op het ritme van de klok kwinkslagen stokslagen klokslagen. Dong! Dingdong klepel koeien bijen doen de was. Boeh! Gele bloemen. Boeh! Lekker gras. Zwoele bellen lila loeien uiers witte plas.…

m'n oude vriend moest leunen op z'n stok ik ging vermoeid op mijn rollator zitten er klepperde een koor van kunstgebitten hoe wreed is toch de rondgang van de klok en toch ... en toch ... we voelden ons kiplekker we zagen voor de laatste maal Mick Jagger nog één keer naar de Stones ...…

wolken scholen samen het miezert hemelwater steeds groter wordende druppels die willen raken stuiteren op het wegdek ook in het gras waar vers ontloken sneeuwklokjes het hoofd buigen zelfs narcissenstengels dansen op het ritme van tot er gedonder klinkt de meerkoet duikt onder…

De zon gaat onder twee hazen aan de rand van het koren dansen…

De slagen van de klokken naderen uit het huis van God-zij-geloofd. Ik zie een leger lampen in mijn kamer, ik hoor de stemmen van een koor. Niemand kan mij zien noch horen De lampen gloeien rood. Ik lig mijn lichaam te bewonen. Is dit een teken misschien? ------------------------------ uit: 'Schaduwlopen', 1963.…

Zo breekt een lied uit elke hoge toren, En slaat een band van jublende geluiden Om ieder eenzaam hart, dat nog kan horen; Een krans van klokken komt me 't uur beduiden, Daar stijgt mijn donkre ziel in lichte koren - Daar slaat mijn hart, dat als een klok gaat luiden!…

'T goudgeel lokt de wind die de korenaren streelt zij schenken voedsel.…

velden vol halmen golven in de avondwind de zon gaat rusten…

dagen vol licht en blauwe verten de zon geurt in versgekapt hout verwarmt geelhartige madelieven en ‘t veelbelovend fluitenkruid ook donzige zoemende hommels en trage lieveheersbeestjes vogels kunnen hun geluk niet op die optimist fluit in een groot koor (een logisch vervolg op de optimist)…

De oudste taal ter wereld Klinkt sinds mensenheugenis Met pasen noch met kerstmis Wat op zich geen leugen is Het gemis aan kerklatijn Doet velen terugverlangen Naar pracht en praal der kanseltaal Gregoriaanse zangen Het zijn de opgezette kelen Die zoetgevooisde klanken kwelen Van blauwborst nachtegaal en merel Wijsjes die geen mens vervelen…

Wanneer men het kaf van het koren scheidt raakt men snel het overzicht kwijt. Wanneer men echter het koren laat zitten blijft het kaf over maar wat nu te doen Immers horen als water en vuur, het kaf bij het koren zonder elkaar- geen allure.…

kerk klokken verbreken de stilte tussen ons…

Maar, mocht zo'n klok eens even haperen en dat komt nogal eens voor, U bent dan niet meer bij de tijd want die gaat altijd door.…

Honderd klokken klinken in mijn kamer rondom. Jarenlang oefende ik het mechaniek te lezen de haperingen te zien en verloren uren te genezen. Omdat ik dokterde en minutieus recht maakte wat krom was heb ik bij de tijd niet stilgestaan. Tot je om 23.14 uur bij me bent weggegaan.…

Het zal wel ergens goed voor wezen De klok een uur verzet En was het nou nog 1 klok Maar dat is het ‘m nou net In elke ruimte staat zo’n ding Zelfs een paar, nee ’t is geen grap Ik loop me werkelijk de zenuwen Ben ik beneden aan de trap Moeten er nog meer van die dingen Aangepast aan zomertijd De mensen zijn in al hun besparingen De realiteit…

De klok vooruit, een uurtje maar en toch, da’s zeker en zonneklaar zijn de verslapers onder ons, ook een keer weer daar, want: De klok een uur verzet, is niet alleen dikke pret, maar geeft een ander gevoel aan je lijf, dat zich verzet.…

tik tik tik onverdroten graf tik tik tik het lijkt langzaam maar de wijzers lopen in een draf naar de tijd in vergetelheid en dan val ik in slaap aan de tafel waar mijn moeder eens zat tik tik tik mijn moeder en ik…

In Dronten sloeg de klok op hol, midden in de nacht! Het dorpsplein liep al snel vol, want niemand had dit verwacht! Hulptroepen werden aangewend om toch die klok maar te laten zwijgen Het mocht niet baten, wat men ook poogde de klok bleef uit alle macht beieren!…

tikt weg onverstoorbaar knipt de klok door virale pech…

De klok, is het een ding, of is het een begrip. De wijze zal het U vertellen, van die wijzers, van het draaien, van het alsmaar uren maaien. De klok, rechtvaardig of niet, maar onherroepelijk.…

Ziedaar, het bloemt en bijt in lentebuien Vol witwes levenslust en avontuur Al raakt zij licht van slag en overstuur Van hamerkussen en de klokken luien Haar caput leeg met lente in de bol In vuur en vlam in vreemde legersteden Met jan en alleman te snel tevreden Zij is een vrouw maar toch geen toverkol?…

Het is morgen voor zijn Vrouw, Hij leeft den dag, De avond strijkt voor het Kind, Wanneer de tijd variabel is, Het Kind is stervende hier, Als vuur dat dooft, De morgen Vrouw vervloekt de tijd, Tot de klok die slaat, Mannen van geschiedde dagen, Marcherend te voort, Bij het verlichtend dorp, Waar de kerktoren stomp is, Luid koor…

Zij kwam bij Oprah, zag en overwon Zij kende the Deep South, het arme zuiden Zij wist dat na Katrina klokken luidden En dat zij wat zij in zich had ook kon Had met gebaartalent een streepje voor Met bet-overgrootouders uit Uganda En een Ghanese oma uit Rwanda Die 'We Shall Overcome' zong in het koor School in haar fraaigetinte huid haar…

lang van te voren bekokstoofd Uitgesponnen discussies in de groep Tussen rechts en links Laten wij wachten Ademloos Wachten op de ontknoping Terwijl de molen blijft draaien Om het koren te maaien.…

De klok tikt zijn uren weg De Klok steelt, en.. er is geen vluchtweg... Ik wil geen klok meer waarvoor zou ik? Hij herinnert je eraan dat tijd echt tijd is en dat je niet kan blijven bestaan...…

Als ik je maar eerst zo kan zien, vriezend als winterweer: blond haar dat wit wordt op den duur, ooit sneeuw. En daarna: van je handen rimpelig verval en herfstigheid zacht aan mij rakend. Wij zullen elkaar vaak herhalen in fotoboeken en vergeelde video’s Maar volgt tomeloos en geil een zomer, waarin je heet over mij heenvalt, terwijl…

De klok tikt rustig door uur na uur, dag na dag. En toen hij seconden verloor was hij eventjes van slag. Door de sleutel weer opgewonden op weg naar volgende uren. Per minuut weer zestig seconden 't mag voor mij een eeuwigheid duren. Al staat de klok wel eens stil de tijd gaat gewoon door.…

tot rust Je slaapgeluid dat zorgen sust Als grillig ochtendlicht is ingeslopen Wordt wakker worden onderbroken Geen Galathea vraagt meer te marren Wie kijkt er nu nog naar de starren Lyriek bij ‘t ontwaken is uit de tijd Wij hebben immers fruitontbijt En voor wie wil een one-night-stand Zodat je tot niets verplicht meer bent Zoals de klok…