1683 resultaten.
Het Mooiste Toneelstuk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 sneeuwklokjes die met hun
onovertroffen klokkenspel
het voorjaar inluiden
krokussen die haar liefdevol
wakker weten te kussen
door hun lippen te ontsluiten
narcissen die zich
van al dat fraais maar wat
graag willen vergewissen
een gretige te vroege zwaluw
uit het verre warme zuiden
allen willen meedoen aan het leven
een ook de…
Sombere maand
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 165 blikt de winterzon eventjes achter het raam
ga dan vlug de frisse buitenlucht opzoeken
zolang de krokussen nog niet ontluiken gaan
kunnen wij best in winterrust vertoeven….…
Witte deken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Witte deken wijkt
voor kleurig bloementapijt
De natuur ontwaakt…
Veluws voorjaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 Paardenbloemen in de wind zien wiegen
Composieten met de mooiste zweefvliegen
Te kust en te keur zie je Pinksterbloemen
Het voorjaar wil je roemen
Een veulen springend in de wei
Met haar moeder aan d’r zij
Reeën dartelend aan de bosrand
Een zandhagedis zonnend op een boomstronk beland
Zwijnen die schurend tegen een boomstam liggen
Een zeug…
Zo verbeeld ik mij het graag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 Ik blijf echt niet tot het voorjaar binnen,
laat mijmerend elk weertype herbeginnen.
Ik blijf dromen van schaatsen hier op de sloot
omgeven door mussen mezen en ik weet niet wat
domweg genieten dat word ik echt niet vlug zat.
Dromen van donszachte sneeuw en niet ontwaken
natuurlijk nu van dijken die niet echt doorbraken.…
duizendmaal duizendblad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 167 elk gevouwen bloempje draagt een zomerdag
de blaadjes torsen reeds de koelte van het najaar
mijmerend rond september
frisser zelfs,
nu vogels kelen smeren met zongerijpte bessen
een delirium vol zoet geluk, dronken vreugde
en zot
door dwarrelwind
in waaibomenhout, heen en weer
geworpen door een nawee die nog voorjaar weet
de bermen…
Vallende liefde............
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Eenzaam aan de oever
stal het hart
de macht
Krokussen
kussen het gras
De macht verlaat
het hart
of
bladeren
vallen…
In den vreemde
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.115 Krokussen op het Voorhout in het vroege voorjaar
en in het Mauritshuis een meisje van Vermeer,
lang gras tussen de rails naar Scheveningen
en bij Kijkduin de rook van Ockenburg,
dat moest ik maar eens tot mijn zegeningen
gaan tellen.…
Zonlicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Voorzichtig komen de sporen van het voorjaar door de donkere dagen heen
Het is nog fris, maar de zon laat zich zien
Mensen komen in beweging als krokussen uit de grond
De ster brengt het leven weer op de been
Even het warme stralen waar ik mij mee bedien
De herinnering voelt herkenbaar gezond
Het ontspant na al die nattigheid die even verdween…
Vroege voorjaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Vertrekkende vlucht
Een groep ganzen in v-vorm
Vee staat nog op stal…
In steen geschreven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 Die al zo lang
Zijn eigen ik is
Kwijt geweest, zoekt naarstig
Naar wie hij geweest is,
Wie hij geweest zou kunnen zijn,
Naar waar hij gewoond heeft;
Een steen kiest hij uit
Om in contact te komen
Met de materie, in haar
Te vinden waaruit hij bestaat:
Hij pakt de steen, legt zijn
Hand op haar, en voor hij
Begonnen is met het…
Sprakeloos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 De blauwe regen op ons pleintje,
toont zijn overdaad aan tere bloesems,
in wel duizendvoud.
De mezen in het hokje aan de muur
vliegen driftig af en aan met voedsel
voor hun kroost.
En beide kanten van de straat,
omzoomd door boompjes,
met hun bloesems laaiend rood.
Het grasveldje barstensvol met madeliefjes,
die hun gouden…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 491 jij voedt mij
met jouw zonnestralen
de geur van hyacinten
houdt ons dichter
krokussen lachen ons toe
wanneer ze voorzichtig
de kop op steken
wij kussen de dag
die ons verblijdt
met alles wat mooi is…
mijmeringen oma
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.134 wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen
met blokjes spelen en een toren bouwen
de pop uitkleden of de kar voortdouwen
of geeft ze snel haar beer een dikke zoen
misschien een kopje thee voor mama maken
voorzichtig om vooral maar niet te knoeien
de lepel in de kop om mee te roeien
of zou ze bezig zijn met hele andere zaken
het hoofdje…
verwijlen bij de dingen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 670 in de avondschemering
keren huis en haard
tafel en stoel, glas en boek
naar hun roerloosheid terug
dooft ieder gebaar, zwijgt
elk woord
sluipt de nacht in de dag
versmelten de dingen
met schaduw en duister
vinden in vage contouren
heimelijk rust
zo toeven zij onbewogen
in het dunne, wazige licht
tot de nacht weer krimpt…
Road trip
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.268 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op
maar missen de sleutel…
een mijmering
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 568 denk niet aan mij
als je ruikt
aan bloesem
na een malse bui
vergeet mij
als je hooi ruikt
in zon of wind
op het veld gedroogd
ik ben een mens in de rui
al even door
de aanstormende
ouderdom gedoogd
zie mij als gerijpte vrucht
zoet, zuur of beurs.
als bon vivant of kneus
of het bruine loof
van oude eiken
mag ook een grijze wolk…
Baantjes glijdende mijmering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 is koning winter
tot prins verworden
regen en wind
vervangt sneeuw en ijs
in geen jaren
sneeuw gezien
alleen zwarte
zwans ik maar
heimwee claimt
naar die harde
sneeuwkoude ijzelige
winters uit mijn jeugd
baantjesglijdend
Hieronymus
07 december 2007…
mijmeringen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 126 Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen,…
mijmeringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 673 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 387 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Sneeuw en Radar mijmeringen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.779 oei dacht ik sneeuw en glad
zou ik het redden
maar wat een geluk
ik was niet de eerste
kon dus heerlijk in die grote
voetstappen
de mijne zetten
de voetstappen
die een man
voor mij
in de sneeuw
had achter gelaten
ja zeker weten een man
kan me niet voorstellen
een vrouw met zulke grote voeten
zo kwam ik veilig thuis
en nu nog de…
Ik zal wachten.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 377 Ik zal wachten tot de dag
dat je bij me zult komen
Ik zal altijd blijven wachten,
nét zolang
tot je bij me zult zijn
Tot die dag zal ik zwijgend
in de tuin staan,
naar de oude boom gaan,
elke dag
Ik zal zacht neuriënd
aan de beek staan,
tot die dag.…
Boulewaar.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 705 Ik loop hier op een boulevard
het zou zomaar overal kunnen zijn
Waar jij woont, waar ik woon
ik loop hier op een boulevard
Mist en zon, stof en zand
ik hou je stevig bij je hand
zon en mist, zand en stof
het zou zomaar overal kunnen zijn
Het lijkt hier altijd zondag
mijn hoofd is bij de sterren
mijn gedachten bij de maan
waar jij woont…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 542 de tijd legt vingers op de dagen
hij lijst mijn jaren op
hij wordt mijn liefste vijand
ik toets naar toekomst
van vroeger wil ik zingen
maar dansen kan ik niet
mijn kinderen mogen namen dragen
door open ramen waaien ze
naar verre hemelstreken
zij zullen leven godzijdank
het witte doek valt
ik schilder lucht en landschap
(schilderen…
Mijmering?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 Mijmerend onder een stolp
van een onbekende substantie
die geen transparantie en uitzicht
biedt, de noodzaak lijkt beperkt,
versterkt in pagina’s versleten tijd..…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…
Mijmeringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Kijk daar een dor blad
dat over het voetpad trekt
daar dwarrel ik dan
Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt
zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt
verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind
Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.
De prachtige…