25673 resultaten.
Late rozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 De zon die toch weer door de wolken breekt
alsof ze nooit door
't duister werd gehinderd
is beeld van wat mijn hart beleeft
en wat het voor jou óver heeft:
veel moeite maar ook licht,
een geur van late rozen,
een kinderlied dat nergens zwicht,
een glimlach mooi als gedicht
dat zelfs verliefden kan doen blozen.…
A still life
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 87 Als camelias
twee late rozen
licht aangevroren
al acht dagen
in een vaas
kleur karmijnrood
geur kleinood…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.565 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
Une rose pour Pp
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 4.435 ik zocht woorden
vond er geen
het geluid viel stil
in late rozen
weemoed en wind
in je naam verscholen
dromen die ik langzaam
heb veroverd
zacht en zuiver
aan mijn lippen gefluisterd
ik gloei rood glanzend
schapenwolkjes in de zomer…
Kamp-Vught
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 76 Laat hier de aarde ademen
laat de helden rusten
na hun laatste benarde uren
Geef dit beladen landschap ruimte
bied een bladerdak
voor vogels in de nacht
Laat rozen bloeien voor hen
die het leven lieten voor
jouw vrijheid en die van mij
Bied hier de aarde adem
laat hier de helden rusten
uit eerbied voor hun moed…
Nieuw stralend leven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 58 hij gaf zijn broeder
weg voor brood; beleg met
vette spijzen
haar gezicht kwam voorbij; geen
korreltje bleef over
de rover
nam het mee
ze rilde en beefde;
in de geplunderde boom
kwam ze tevoorschijn
als de late rozen
uitgebloeid;
haar takken gesnoeid;
in een
nieuw stralend leven…
Het is niet wat ik dacht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 548 Hoe ademt dankbaarheid doorheen dit uur,
beamen van de bloei van late rozen.…
herkent u de glimlach
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 630 wanneer een gedicht opent
als raakte het de hemel
in een zucht en met
rood doorweven
treur dan niet om herfst
of wind die aan de winter tast
sluier schaduwen met stemmen van de zee
of laat rozen zweven, in het zonlicht spiegelen
u hebt immers uw zielenkracht gevonden
omhoog, omlaag, als trillende vleugels
stil gefluisterd in het bloemenblad…
Nog even
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 625 Al zijn er méér rozenbottels dan late rozen,
ze vullen je herinnering
met dankbaarheid en erkentelijkheid
om onverdiende gaven.
Ze willen je even laven
eer de tijd van de grote hunkering weer komt,
het verlangen
de rouw en de stilte.…
een winterlang
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 883 Donkere handen strelen
door krullende haren
voorzichtig wordt
een zilveren ring
aan haar vinger
geschoven
uit genegenheid
is liefde gegroeid
een winterlang
zegt ze
aarzelend
ja een winterlang
beaamt hij
en de wind
vlecht twee tranen
te samen
tot een lint
van weten
de maan
vangt het liefdeslint
en laat rozen bloeien aan…
Een winterlang
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 860 Donkere handen strelen
door krullende haren
voorzichtig wordt
een zilveren ring
aan haar vinger
geschoven
uit genegenheid
is liefde gegroeid
een winterlang
zegt ze
aarzelend
ja een winterlang
beaamt hij
en de wind
vlecht twee tranen
te samen
tot een lint
van weten
de maan
vangt het liefdeslint
en laat rozen bloeien aan…
Najaarsstilte
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 391 Hoe lief is mij die bleke middagzon
op late rozen in de tuin
een kikker in de regenton
tussen het lover goud en bruin.
Hoe lief is mij het vroege avonduur
tussen kaars en schemerlicht
de warmte van een knetterend vuur
met mijn boeken en mijn schrift.…
Zonneklaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 210 Ik zal mijn ogen richten
naar de binnenkomende zon
de nazomer omarmen
met de late rozen slapen
ontwaken in liefdevolheid
ziende een heldere levensbron
ik blijf riedeltjes, klanken zingen
als de leeuwerik in het roggeveld
dansen met de wilgentakken
windwuivend in het vijverpark
lezen, hoe een dichter in woorden
de schoonheid van liefde…
Geen rozen op Valentijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Valentijnsdag was gisteren
de rozen schreeuwend duur
Als Valentijn moet je rijk zijn
terwijl liefde niets hoeft te kosten?
Behalve wederzijdse liefde!…
lento
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 351 ik drink de atmosfeer
als levenselixer
- dan de sopraan
…
vanuit het niets
overstijgt zij het huilen
direct naar de zon -
daar vinden wij elkaar
de hemel huilt mee
vogels dalen neer
omvliegen ons
zodat wij niet te hoog stijgen
synthese van twee absoluten
hulploze onschuld grijpt
wij laten rozen dalen
één voor ieder…
Voor de sopraan
gedicht
2.0 met 15 stemmen 12.479 Een vrolijke familie de pioenen,
van de bollebozen die geen leed verkroppen,
volle harten en onnozel, gulzig in de lippen,
sierlijk in verliefd gespreide vingers,
doende doende in het rond te zoenen.
Zomer wordt het nooit zonder pioenen
te bezingen, jou, mij, jullie en ook u,
regen die ze schudt, ieder dol en dommer
van de lente, terwijl schoenen…
Zonnige septembermorgen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.056 De zomer en de late rozen
zijn zacht ontblaadrend uitgebloeid;
het bloedend vuur, het hete blozen
tot oud oktobergoud vergloeid.
de groene vlammen van de bomen
- bestorven bruin en wingerdrood -
zijn van hun donkre drift benomen
o dag, o droom van blauw en goud!…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 197 Laat staan spreken.…
Een dichter
gedicht
4.0 met 65 stemmen 27.055 Piet Pluimers wou het liefste verzen schrijven
over wat late rozen in de zon.
Hij was een dichter en hij wou het blijven.
Hij schreef sonnetten toen hij pas begon.
Het rijmde ook. Maar and're dichters zeiden:
je mag niet rijmen joh, 't is geen gezicht!…
MINISTERKEUZE
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.839 Gij hoeft het in geen boek te lezen,
De ervaring preekt het even goed:
Die ’t wezen KAN en niet WIL wezen,
Dat is de man die ’t wezen MOET.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Je gaf me rozen,
voor een goed bericht,
ik zag aan je glunderende gezicht
dat het boeket je meer deed
dan een ander beseffen zou.…
De rozentuin der ziel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 Laat me ademen
Laat me leven
Laat me om de lieve Liefde geven
Laat me stijgen
Laat me gaan
en op roze rozen zweven
Om te worden wie ik ben
Om te maken mooi en heel
wil ik alle woorden spreken
teder helder en bedreven
Laat me lachen
Laat me zingen
Laat me opgaan in de goede dingen
Laat me zwerven in je zwoele geuren
Laat me binnen…
op de wei
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 114 gele boterbloempjes
madeliefjes en wat rode klaprozen
blauwe korenbloemen
tezamen op een groene wei
een palet met vele kleuren
mijn hart wordt danig blij
een schilderijtje wordt geboren
aquarel in al zijn vormen
liefhebbers zullen dit bekoren
ja, op zo’n plaatsen wil ik komen
een rustig leventje in ongerepte natuur
mijn ogen sluiten…
Cadillac
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 523 Gebrom komt ons achterop,
een roze flits
gooit me terug in de tijd,
het gebrom van de motoren,
laten weten, ‘ik kom eraan’
jeugd schiet voorbij
in diezelfde roze flits
oh prachtige roze Cadillac
wat een feest
om op die wijze je jeugd
voorbij te zien rijden!…
Afgeven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Twaalf gedroogde rozen
Voor elke maand in het jaar
Voor alle verschillende kleuren
Voor die weinige woorden
Nu leg ik ze hier
Als eeuwige stille getuigen
Laat ze verbranden en vervliegen
Laat ze naar jou gaan
Om weer plezier te hebben
Hier op aard
Maar nooit om te vergeten
Die twaalf rode rozen…
van rode rozen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 441 jurk van
rode rozen
klemde zich
één moment
aan hem vast
op de gracht
jurk van rode rozen
omklemde hem
omvatte hem
greep hem
ze laat hem
niet meer los
hij
zit niet meer
vast
hij komt
nooit meer los…
Rozen...rood!
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 365 In de verte hoor ik een stem,
jouw stem,
ze zegt fluisterzacht
"Ik...Ik hou van je"
Rozen, rood dieprood, laat ze!…
In prunus bloesemt
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 313 als de wind
in prunus bloesemt
omarm je me roze
laat onze stappen blozen
op het pad naar eerste rozen
door het prille groen
zijn we gegaan het
geel heeft afgedaan
in laatste bloeien en bolt
langzaam naar de zomergroei
mag ik de roos
nu voor je openen op het
nog roze pad van samengaan
want de wind heeft ook de prunus
snel haar…
Bloesems in Watermaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Deze straat in wonderland
een laan van roze wolken
moet wel het einde zijn
van de gewone wereld, hier
begint het geluk en ginds
moet wel de poort zijn
maar daar wil ik nog niet heen
Laat me langzaam lopen en genieten
van bomen vol roze koeken
Laat me wegvliegen
uit pijn en misselijkheid
uit de heilige drie-eenheid
van mijn gedachten…