lento

muziek in mijn hoofd
en de pen schrijft
- cello’s en contrabassen
lamenteren een crescendo -
terwijl de stylo vrolijk wil dartelen
over het papier
eindelijk zonnige lente
wil zingen als vogels vroeg
warmte wil voelen
en delen met iedereen
- violen zetten bij
een zee van snaren
krast door mijn ziel -
de bloemen van de wisteria
half in volle glorie
de geur!
ik drink de atmosfeer
als levenselixer
- dan de sopraan

…

vanuit het niets
overstijgt zij het huilen
direct naar de zon -
daar vinden wij elkaar
de hemel huilt mee
vogels dalen neer
omvliegen ons
zodat wij niet te hoog stijgen
synthese van twee absoluten

hulploze onschuld grijpt
wij laten rozen dalen
één voor ieder



Bij: Symfonie nr. 3, deel I, Henryk Gorecki

Zie ook: http://lommerte.wordpress.com

Schrijver: enrico, 30 april 2012

lommerte1gmail.com

poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 351