Alle inzendingen over leiden

in diepduistere dagen momenten vol vragen omhelst vriendschap in dit leven haar warmte om jou heen genegenheid en hoop verbondenheid in troost vrienden drogen tranen lopen de weg samen een weg vol pijn en verdriet verdwijnen zal hij niet laat hun liefde je leiden naar het einde der tijden waar de maan omgeven door sterren haar licht…

door lucht en wind donker bromden tonen uit een laag octaaf vlak bij de grond zich onderscheidend kenbaar maken los van de spirit der jeugd in hun super actieve vreugd zij missen nog identiteit hebben andere zaken nodig om zich te manifesteren in herkenbaar rubriceren en deel zijn van helaas zonder nog een eigen leven te leiden…

Benieuwd naar mijn bestemming En naar het pad van jou Jij volgt jou bestemming Ik kies mijn eigen route En daar, waar wegen kruizen Kunnen wij elkaar ontmoeten Ik zoek naar de bestemming Welke kant mijn weg op gaat En misschien ga ik dan links Daar waar jij rechtsaf slaat Maar daar, waar wegen kruizen Waar elke weg naar leid…

ik kende de passen maar mijn dansen won nooit een prijs ooit probeerde ik jou te leiden maar jij verdween al op de eerste reis als stel was er tolerantie in bewegen wij kwamen elkaar vaak onverhoeds tegen ik week terwijl jij dan langs mij gleed de slinkse tussenpas maakte ritme compleet in jou heb ik mezelf nooit kunnen…

de spinnen leiden draden om de tuin omspannen takken om de kost te winnen ze hopen dat ze daarmee garen spinnen ik buig beleefd, voel spinsels op m'n kruin met één gebaar ligt al hun werk in puin en daarna kunnen ze opnieuw beginnen ze weven onvermoeibaar ragfijn linnen en blijven zoeken naar een klein fortuin ik zie ze roerloos in het centrum…

nou wel de vader van die jongen Die studiebol, die falen heeft verdrongen En zonder dralen afgaat op zijn doel De voorspoed heeft hem luidkeels toegezongen Zelfs voor de heetste vuren blijft hij koel Een zelfverzekerd lachje op z’n smoel Het pad naar boven kent slechts reuzensprongen Examenfeesten gaan gepaard met drank En overdaad kan leiden…

kunnen leren Dat mooie wensen Dan alleen worden vervuld Met moed en kracht En menig hindernis die wacht Die ieder op zijn levenspad ontmoet Die hij moet leren overwinnen Beslissingen van kwaad en goed Van stoppen, doorgaan of beginnen Jong geleerd is oud gedaan Zo ging het alle tijden Maar deze tijd geldt Ook voor oud geleerd En voor het leiden…

Voor het regionalisme dienen aan zij die stilstaan omkijken naar vroeger tijden van opbouw tot trouw, waarvoor aan leiden geen plaats vrij: afwezigen aarzelend waarheid die verdeelt, gemak voor mij die steelt uit landschap's coloriet zo niet van compositie mij verkijk, overal kleurloos schiet.…

Hekken leiden de eindeloze weg, voetzolen staan in het asfalt gebrand. De einder met de harteloze heg, scherppuntig op de ogen gericht, want onze verlossing moet zwaar bevochten; de blik standvastig naar de verre kim.…

Mijn vrind Sjaak uit Spekholzerheide vraagt haring per direct kerende post maakt hem even niet uit wat het kost mals als die met wittebrood in Leiden Urgent nu daar zijn inheemse verkering terug wil naar vleesworst van de slager de vis ter plekke proeft ze als te mager om smering te voelen bij de vertering Sinds er één in haar strot bleef…

Het onbezorgde leven dat we leidden hield met het glijden nog gelijke tred. Maar dan – het is een ongeschreven wet – kan ons geroetsj ons plots niet meer verblijden. We krijgen met onszelf wat medelijden en willen dat de klok wordt teruggezet. We weten: er is niemand die ons redt, we zijn gedoemd omlaag te blijven glijden.…

als het licht net aan door een kier schijnt verwart het mij nogmaals schrijf ik jou mijn maan de zon ooit begon de tijd met rijmen ooit begon de storm in Leiden de stad mijn stad jouw schat hadden wij zoveel spinsels in gedachten die zich als draden door mijn geest lachten omdat deze clown een boek schrijft waarin alles echt lijkt…

Rebetika om zelf gevonden te worden zoek ik jou omdat ze klinken als de jouwe volg ik voetstappen waar we samen ooit liepen op elke plek de schaduwen volgend die slechts een aftreksel zijn van jou naar mezelf leiden die terug want jij bent er niet meer En ik, ik ben mezelf kwijt en als je nu bij me weg bent zul je nooit bij me…

Of leid ik liever de controle op mijn eigen leven? Ik sta stil en keer me om de afkeer aarzelend te boven O lieve God, mijn goede Heer: leer Gij uw knecht geloven...…

Blijf altijd hopen op betere tijden Want alles gaat eenmaal voorbij Dat geldt voor jou en voor mij Hoop op God, Hij blijft je leiden. Die hoop zal je de kracht schenken Om moedig verder te kunnen gaan God zal je behoeden en je bijstaan Hij zal steeds aan je blijven denken.…

En wordt het laatste stukje moeilijk, je weet: ik vind geen woorden ooit, maar Hij die heel je leven leidde, Hij blijft je trouw, vergeet je nooit. Voor W. die nu weet dat ze nog maar kort zal leven.…

Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen knusse struiken en hoge hagen geeft de tuin keuvelende drinkgroepen, ook de stille eenling vredig behagen. Kruimels op tafels, bij het gras, roepen vogels uit stad en wei, die zich gedragen als gevederde speurende smultroepen.…

zweven van geluk de vlinders in je buik dragen je omhoog naar het licht, dat is de inhoud van dit gedacht gedicht ze dragen nu ook mij omhoog naar de stralende regenboog met al zijn prachtige kleuren wijst hij naar de bron in volle gloed lijkt of het heelal het tonen moet de kleuren boven zee zijn buitenaards de donder en de bliksem leiden…

klokken luiden de avond in een ekster tettert een lied schemerschimmige klanken cirkelen als een notenslinger bereiken de leeglopende straten een enkeling doolt daar verlaten net als ik… in diepe gedachten leid ik mezelf naar het plein ik wil mijmeren bij de lichtbron gewoon wat zitten peinzen op de koele steencirkel rond de fonkelfontein…

Oude, geliefde volksvertellingen willen voor altijd de geest verblijden van ieder die zijn leven laat leiden door eenvoudig denken vol zuiveringen. Met kunstig spreken of rakend zingen mogen sprookjes eeuwig hun kracht verspreiden, glans om beroemde namen verwijden: lof aan d' eerste geschreven meldingen!…

elkaar hebben aan te merken, Oordelen zonder elkaar Echt te hebben gezien, Alleen maar door elkaar Heen hebben gekeken om te zien Of hij met wie je van doen hebt Geen stiekeme spelletjes speelt, Achter jouw rug om, Rug die je hem al hebt toegekeerd Zodra je hem ontmoette - Waar gaat dit leven over Dat werkelijk tot niets kan leiden…

Ook in het nieuwe jaar zal Hij ons leiden Wij mogen op Zijn woord vertrouwen Wetende: op Hem kunnen we bouwen Hij blijft Zijn vleugels over ons spreiden. Wat een troost om dat te mogen weten Dat we niet alleen in het leven staan Maar dat God met ons mee zal gaan Hij zal ons ook in dit jaar niet vergeten.…

Er schoot een scherpte door mijn ingewanden, omdat hij mij gevangen houden kan zolang hij wil, want duizend wegen leiden naar Rome, één verkeerd gekozen woord staat nog dezelfde avond in 't rapport en blijft bewaard tot aan het eind der tijden. Onmacht en rechtloosheid ontbinden de ziel, die langzaam onpersoonlijk wordt.…

Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen knusse struiken en hoge hagen geeft de tuin keuvelende drinkgroepen, ook de stille eenling vredig behagen. Kruimels op tafels, bij het gras, roepen vogels uit stad en wei, die zich gedragen als gevederde speurende smultroepen.…

Toon ons de aard van mensentaal, taal die om de tuin kan leiden. Om de tuin van Eden. Taal die mensen vervreemdt, van hun aardse paradijs. Vervreemden van elkaar. Waarom we kwaad willen spreken. Waarom een dichter dichten kan. Toon ons dan het misverstand, van dat we geen dieren zijn. Dat we niet beseffen. Wat pijnlijk is.…

Ook in het nieuwe jaar zal Hij ons leiden Wij mogen op Zijn woord vertrouwen Wetende: op Hem kunnen we bouwen Hij blijft Zijn vleugels over ons spreiden. Wat een troost om dat te mogen weten Dat we niet alleen in het leven staan Maar dat God met ons mee zal gaan Hij zal ons ook in dit jaar niet vergeten.…

oneindige palmenpromenade tot aan die witte haven waar engelen je toewuiven zingend op een verlichte kade je leiden naar het Paradijs waar de Zomer eeuwig blijft.…

Ik krijg er ook nog een hoop ongevraagd advies bij, over hoe ik het best mijn leven kan leiden. Eerlijk als ik een oud bekende tegen kom is het verleden en heden het gespreksonderwerp. De vragen komen in een sneltempo mijn hersenen binnen, zonder kloppen kan ik beginnen. Ik ben op zoek naar meer dan alleen de rayon van droge voeding.…

het kleeft aan de kleden die mijn ogen kunnen sluiten, mist dat als plak de toekomst verdrijft uit het verleden - het is stil, de tijd kent geen uitweg uit de talloze tolwegen die leiden naar wraakzuchtige handelingen van narren zonder ballen in de kielzog van dit fenomeen glimlachen mensen die als proefpersonen trots hun vaccin certificaat…

van mooie dagen die te vlug vergingen en nu lange uren vullen vol van smart de pijn die niet wil verzwinden schrijf ik in droeve verzen neer de doornen die mijn ziel doorprikken zijn de witte bloesems van weleer ik dacht dat liefde nooit kon sterven en toch voel ik barsten in mijn hart maar ik roep de Heer om erbarmen schenk Uw licht en leid…