Alle inzendingen over letterlijk te krap

Al was de overwinning dan wat krap We gaan graag even op de stoelen staan Nog vier jaar in de meest bekeken baan Van crisismanagement en leiderschap Nurse Hetty legt haar kap af voor de nacht Haar termijnen (23) zijn volbracht…

Krap tien miljoen verdienen aan wat kappies Dat heeft die Sywert toch maar slim gedaan Wat zeg je: daar zit wel een luchtje aan? Welnee gedraag je toch niet als die wappies Dat geld houd ik niet zelf hoor, zegt van Lienden Heus...ik verdeel het eerlijk onder vrienden…

dag oude vriend zei ik net aan het station of misschien dacht ik het alleen de weg wordt krap en ik moet achter je gaan lopen ik herkende je aan je jas nu over je smalle schouders als een vaatdoek op een houten stoel het stof paste zich aan je jaren aan…

Van Amsterdam naar Groningen dat is Langs Flevoland krap anderhalf uur rijden Maar als de buschauffeur zich laat verleiden En kilometers omrijdt, gaat het mis Toch weer een wijze les om in te prenten: Maak nooit zomaar een omweg via Drente...…

Is de schotel ook wat schraal, Is de brand wat bijster krap, Zijn de kleertjes al wat oud: Liefde houdt de plunje knap. Liefde saust het sober maal, Liefde warmt nog meer dan hout, — Liefde draagt malkanders kruis.... Liefde vind-je niet, dan thuis!…

Wie krap bij kas zit, hale hondenbrood Bij Top Diervoeders voor zeer scherpe prijzen Dat dit gebeurt valt haast niet te bewijzen Toch schijnt het zo. Soms is de armoe groot Zou hondenbrood echt menig mensenmaal zijn? Ach, laat dit toch een Broodje Aap-verhaal zijn…

Met stil verlangen staart hij naar de hemel en krijgt dan vertrouwen.…

op restaurant niet-roker tafel en vlak voor mij een versgeschilderde dame een witte bloes heel strak lange roze nagels niet knap tussen twee lange vingers afwisselend sigaret en sigaret tandenstoker sigaret sigaret en tandenstoker zij rookte zich heel krap.…

hij stond op pakte zijn jas met de kleur van de dag telde de knopen op rij sloot ze met zorg de middag en avond voorbij hij knelde werd krap de naden legden het leven van maanden en jaren steeds vast vandaag heeft hij de jas van moet laten hangen treedt onbevreesd de dag tegemoet…

Leven buiten alle vakken van de hulpeloze horde wachten tot de mokers hakken, wet van deze wereldorde ingedeeld in centimeters van spijkerharde hokjesgeest strikken wij de laatste veters nog voordat we er zijn geweest liggen in een houten jasje krap gestapeld voor de ruimtijd botten met een uitrijpasje grondgedachte zonder afscheid.…

Soms krijg je van het nieuws zó'n Sinterklaasbaard Maar zie, nu het op dat gebied 'n sleur is Kruist juist de vogelpest de Pietenpleuris Dat is weer even heel wat wild geraas waard Zo leeft de boel wat op, maar niettemin: Voor beide zaken zie ik het zwart in…

Het is laat zoals ieder jaar, de tijd zit krap in zijn heden, de dag is steeds weer geweest steek dus het licht aan dat de toekomst nog uitspaart, spreek het brood aan dat nog niet doof is, maak de taal waar achter zijn tekens, spel het vlees, stil de tijd, leef nog even --------------------------------------- uit: 'De totaal witte kamer…

de glazenwasser is er weer hij klimt omhoog op weg naar een hogere sfeer houdt hij het droog zo hoog het is een man net als ik windt me op zo'n hijger op een trap zweet breekt mij uit zal hij mijn bovenraam ook gaan doen alsof ik er in stik de spanning maakt mijn denken krap kom, wees koen vraag hem voor een bakkie en geef…

Het strandtafereel is krap, vergeeld en zonder kleren. De Oostzee heeft geen veren. -------------------- uit: 'Golf', 2003.…

want wat je dacht en wat je deed wordt nòg verwacht is niet gereed de 'rijkaard' krap bij kas... vandaag is morgen gister een vraag? 't antwoord is er... voor gister, morgen en vandaag, ze is er en hij mist 'r... alleen omdat hij er niet was en zij, zij is d'r morgen pas...…

voor een dwarsliggend mensenkind in de wieg gelegd om aan rust en roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld…

Ik schrijf cijfers met een smaak met geur en kleur met bijsmaak cijfers met dimensie cijfers zonder ik schrijf letters woorden schrijf ik hele zinnen elke zin als een verhaal cijfer mij weg drie woorden waarin ik emotie vertaal…

zachtjes kust om al die witgekleurde letters in momenten van levenslust…

Daags weet mijn daadwerkelijke voeling niets te passen onder het beschutten mij letterlijk of figuurlijk gevat; ze loopt op de toppen van haar tenen door de plassen, wat betekent zij tot over haar oren in het klimaat schat.…

De kracht van slechts een letter kent alleen de zetter Is hij net Iets aan het zetten en laat hij de N-nen niet links liggen doch zetten dan zet hij door deze ene zet Niets en zichzelf buiten zet!…

letters dansen voor mijn ogen, buiten hoor ik de vogeltjes fluiten. zou ze hebben gelogen, ze kan haar gevoelens goed genoeg uiten. Waarom hier die stilte waar ik niets aan heb. Laat mij verdwijnen uit de kilte. laat me verdwijnen. Wegzinken in dit boek, één worden met de woorden en lijnen...…

ik voeg letters aan elkaar om mijn brein te verlichten soms heet dat schrijvend dichten of zo maar, een sprekend gebaar ik wil ze met leven bezielen opdat ze in woorden worden geboren scheppen in een beeld van schitterende eigenheid ik wil hen, met schoonheid toebedeeld, in gemeenschap bekoren vaak valt mij de gedachte te binnen…

De spiegel van mijn ziel daarentegen, toont in een sierlijke lijst de gezamenlijke schoonheid van twee mensen met een getekend, deels geschonden, herstelbaar leven in een mooi verhaal Nader tot elkaar gekomen leren zij elkaar beter kennen eigenschappen, liefde en passie kleurrijk, vol, emotioneel De basis van deze liefde versierd met letters…

De letters echter, lopen uit de pas. Ze zijn van vlees en bloed en klinken mede, Vocalen zijn gestut door grommen, sissen. Zij mogen alles autonoom beslissen. Geen mens snapt hun onregelmatigheden, Zoals daar zijn, het `is` en `zal` en `was`.…

waarom hang je de woorden niet over mijn schouders je draait ze toch om je draait mij om vindt me mooier wanneer ik ga neem je rug mee zeg jij de graten al mager weggevreten door het hierna maal ik heb je toe gesproken trouw gediend - veel liefs - heb je nog nooit verzonnen…

alleen mijn woorden weten niet de weg langsheen de rijst met ratatouille en worst ze blijven steken ergens in de borst- streek, breken stuk bij nader overleg of eigenlijk verdwijnt al wat ik zeg in de tomatensaus die wordt gemorst jouw letters los in de gratin gekorst bereiken niet mijn brug, mijn overweg ik leefde nochthans jaren…

haar boek geschreven in een warme golf van liefde hartstocht in elke letter op papier de vraag kwam laat me in je armen slapen zo vol vertrouwen blonk de flonker in haar ogen het tedere in haar stem de pen in haar hand volgde haar hartenklop wees mijn haven vroeg ze dat is de zin van mijn leven de wind fluisterde haar zinnen blad…

kuist, voor mij onleesbaar, kruist haar essentie in de ruimte tussen beider oren, moeite niet te vergeten, wat ik al bezat, bezetenheid mij omsluit, een kans behoedzaam de zinnen in de taal te zoeken, geleefd een stap terzijde doet, wordt het fundament in het verhaal verlegd, het brede spectrum tussen Goethe en moeder gans naar de letter…

Oude zwerver door het land der letteren hoor jij het vuur al knetteren waarin je spinsels hebt gegooid? Voel je je nu berooid of ben je blij? Alles op zij geschoven jouw letteren zijn nu voor de doven.…

in deze doolhof van letters zoek ik naar een gaatje om u een stukje buitenlucht te tonen of een kinderhandje dat hoepelt. ik kan wel schrijven akst mik strlos en bedoelen dat ik niet te spreken ben maar men zal toch binnenkomen ik moet verstaanbaar uw werkelijkheid ontvreemden als een zakkenroller.…