15256 resultaten.
omdat dichtbij te pijnlijk is
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 678 ik droom
je vergezichten
omdat dichtbij
te pijnlijk is
oog in oog
verbrand ik levend
zoek je hand
diep in het land
raak de rotsen
voel je stromen
in steen weet ik
weer van je dromen
woordloos daden stellen
omdat gedachten
moeten aarden en
hun eigen oordeel vellen…
De man van boven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 231 Het baken van vertrouwen en moraliteit
liet zijn onderdanen struikelen
keer op keer
en alles veranderde
toen het grote zwijgen
zijn vlucht had genomen.…
Onderdanig in de liefde
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 184 jeugd
projecteerde ik
niet op mijn leeftijd
maar op het landschap
dat weelderig groeide
in het onvoorziene droomgetij
ik luisterde daar aandachtig
naar geluiden van jonge gezinnen
gezelligheid op weg naar kerstmis
met een zorgvuldig uitgezochte boom
en boodschappen eigenlijk te zwaar
om in zonderlinge eenzaamheid te tillen
onderdanig…
De mooiste onderdanen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ze had zo
haar eigen
choreografie
limieten in tijd
een rekbare
spanningsboog
voor overmoedige
werelddagen
zij liep
de kilometers
waren haar
beloning zij
voelde zich
koningin
met de mooiste
onderdanen
showde haar
elegante energiek
dansende stijl
in lichte tred
alsof het haar altijd
voor de wind ging
vermoeidheid lag
te rusten…
Ziel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 125 In het woud der scherpzieners
loopt de rivier der rivieren
ze weeft het lot van mens en dier
van plant en steen bijeen
en brengt het naar bewustheid
het zijn…
mosmens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 getekend door de tijd
weliswaar goed gespeeld
maar tóch...
'warmte vergt jaren groei'
schreef de dichter
Willem Hussem ooit eens
en inderdaad is hout
onontbeerlijk voor
iets van warmte
suggestie is veelzeggend
en verwarrend vooral
en het zet je dikwijls
op het verkeerde been
zo ook dit gedicht
hoop ik…
Onheilsgodin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 240 vanuit haar ivoren toren
regeert ze over haar onderdanen
wie danig uit de pas loopt
straft ze af
met haar hautaine blik
die als ze kon doden
heel veel graven zou delven
op haar dodenakker
waar levend begraven slachtoffers
nog immer knekelen
en in de nacht hun botten
laten rammelen
vuurspugend
uit ingekaste holle ogen
met eendere schedels…
Noord-Korea wil met ginseng betalen.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 231 Daaraan twijfelt vast geen onderdaan !…
Trots ben ik op de pauw.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 113 Hoe zou je zoiets levend
schoon willen kunnen veranderen.
De natuur schept zijn eigen waarden
zonder voorbehoud. Laten wij slechts
trotse bewonderraars zijn van het levend
aardse goud. Van de schepping die in
verantwoordelijkheid aan de mens
toebehoort.…
Zwerfkei
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.033 Boven op een duin
wil ik mezelf achterlaten
in levende letters op steen
Mijn ogen gesloten
onder de wijde nacht,
gedachten waaierend naar zee
Nederig op het zand
toon ik de wereld mijn ziel,
in vogelvlucht, jij en ik één
Heel in de verte hoort
men het deinend gefluister
‘strooi mijn assen in de wind,
nooit ben ik nog meer’…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
en zo kwam het dan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 en zo kwam het dan
dat de mens overbleef
ondraaglijk alleen
met zijn romp over de
verschroeide
verlaten aarde schoof.
hoe klopte hij aan
bij vermorzelde deuren
verdwenen sprakeloze
goden glansloze stenen
en zo kwam het dan
dat de mens
met wat overbleef
ondraaglijk alleen
over de verlatenheid
schoof…
Criteria
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 360 Ik steen:
tussen toen,
nu,
straks.
Ik muur
een grens:
tussen
plusminus
niemand
en een
ongeveer
mens.…
Bergmeer
gedicht
3.0 met 33 stemmen 6.005 Daar liggen godvergeten zonbeschenen stenen
heet te worden, af te koelen.
Geen mens, geen dier om het te voelen.
Alleen wij nu even.
-----------------------
uit: 'Zeepost', 1963.…
Bijzonder
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.605 Jouw leven
was
geven
Jouw liefde
kende
geen grenzen
Jouw hart
was
zo groot
Jij was zo'n bijzonder mens
dat op het moment dat jij je
ogen sloot
elk levend wezen op aarde
in stilte een
traan vergoot…
Vis op het droge
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 Uitpuilende ogen,
Wanhopig spartelend
In onnavolgbare kronkels,
Lippen die in het duister
Tasten op zoek naar
Uitsluitend levend water dat
De dood nog voorkomen kan -
Hier ligt een mens
Als een vis zieltogend
Op het droge,
En geen visser die hem
De genadeklap durft te geven…
Illusie
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.502 Meer dan van een levend mens?
Hoeveel eert u een waanbeeld?
Meer dan alle prestaties van alle personen om u heen?
Hoelang blijf ik voor u een schim?
Hoelang blijf u mij nou negeren?
Hoelang moet ik blijven bidden, tot dat u mij ook zal eren?…
"Bij De Beesten Af"
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 181 Een koning zonder onderdanen?
Al spoedig dooft zijn ster
Als het schot van de jager klinkt van ver.
Een olifant trompettert luid
Als zijn rust verstoord wordt om slagtanden of huid.
Is hij te groot voor de kast met het aardse porselein?
Een relikwie waarover de mens meester moet zijn?…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 de zon
maandenlang op de steen
Het mos wordt grijs en stoffig
ik smeek tot er regen valt
En voor even ben ik gelukkig
omdat het mos weer groen en krullig wordt
Maar dan komt opnieuw de droogte
en ik bid ik bid alweer
Ik ben een rots van eenzaamheid
ik ben een steen
Het meest van alles ben ik
een overtollig mens…
Mijn afscheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.229 Daarmee ben ik niet verdwenen
tussen de levende planten
En het gebit van de steen
Verander ik langzaam in aarde,
Pas daarna heet ik niets meer.
Lees me dus nog één keer
In de vertragende paring.
Herhaal mijn gerangschikte zinnen
Tot ik niets meer beteken
En zonder een zin op je wacht.…
nosmilepictures
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 652 mijn geliefde speelt Franse Revolutie
verlicht ieder onderdanig object ongerept
verhult wat hij in de schaduw veronderstelt
totdat Eclips gelijkheid schept…
IJstijd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 528 de stenen tafel is niet meer, erosie
heeft de tekens weggepoetst
een god is iemand die zichzelf doceert
de mens, hij weegt niet meer
of minder dan zijn uitgekauwde ik
dan strootjes met zijn nageslacht,
dat diepgevroren wacht
en wacht…
Ze liepen met kaarsen de berg op
gedicht
2.0 met 34 stemmen 40.025 Hem droegen ze
levend en dood, de moeder droegen ze
ook, maar die wankelde zo alsof de dragers
er de brui aan gaven. Die er waren
sloten zich aan bij de stoet: een schare donker
en licht die zingend of zwijgend
bleef klimmen en dalen.
--------------------------------------
uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005.…
Tijn
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 185 Het voelt godallemachtig onrechtvaardig
Pas zes jaar jong en op die leeftijd dood
Al was je klein, als mens bleek jij heel groot
Want wat je deed was lof- en prijzenswaardig
Voortaan denk ik bij laknagels aan jou
En weet dat ik je naam zo levend hou…
Levendig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 173 Er liggen nieuwe mogelijkheden
open voorbij de zonsondergang:
ik hou mijn wereld klein, het
hoeft van mij niet groter.
Soms stel ik mij voor; men
sterft met wie men lief heeft,
een bevrijdende gedachte, als je
ergens naar streeft, gebeurt het ook.
Overal hoor ik dezelfde geluiden
van een moeilijk te doorbreken stilte:
de onoverbrugbare…
Levend
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 237 soms wandel ik langs de waterkant
waar wij ons tussen ’t riet verstopten
nog steeds staat het afscheid op palen
en is het water gevuld met droef
al zou ik jou willen gedenken
de koude woorden uit het steen slijten
opdat onze dromen tot leven komen
wat rest is spijt en spijt alleen
soms kom je voor in gedichten
dan leen ik de ruimte even…
levend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 105 bomen en nimphen
moeder natuur verbeeldt traag
de ruwere vorm
oude schors buigt rond stammen
gevoed door de bron der jeugd…
Wat onder is, komt boven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 een levende Aarde
in een golf van disrespect
Ben ik de gek
die zich noch moeite, noch pijn bespaart
om van haviken duiven te willen maken
en over klein en kwetsbaar te waken
in een overvloed aan liefde?…
Suster Bertken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Suster Bertken een Utrechtse non
in een moderne devotie levend voor
Jezus met wie zij intens lijden kon.
In 1457 liet zij zich inmetselen
en omringen door een muur van steen,
en beleefde zij sedertdien haar orewoet
in de Buurkerk op meditatieve wijze
en gedurende 57 jaar sereen.…