144 resultaten.
Nestbouw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 bouwen ze
hun nesten
hun onderdak
Niet laag
bijdegronds
nee,hoog
en verre van droog
Door een wak
in de wolkenbrij
verlicht zon
hun doen en laten
Ik kijk
naar boven
weet -bij God niet-
waarover ze praten
Zal,luidruchtig
over legsel
eitjes en jongen
krijgen,kunnen zijn.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
God dansen (kermis in de hel)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 523 Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk,
kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken.
En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ...
en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…
baby
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.204 Gegiechel en luidruchtig gesmak,
op zijn dooie gemak.
al spelend zijn chocoladeschoen opgesmuld,
in een bruine smurrie gehuld,
lachend en brullend van genot.
Och, ik word nog zot!…
over mij heen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 212 wolken met grote lijsters
spannen het luchtruim
jubelend golft de lente
mijn polderland in
knotwilgen staan bloedend
zonder vingers langs
de kreek te wachten
hun vuisten baldadig leeg
het zwermt vol liefdes
over mij heen, zoekend in
luidruchtige wolkenluchten
naar weer een bevruchting…
heel veel woorden...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 148 gladde woorden
schaatsen op het ijs
stugge woorden klunen
tegen de wallekant omhoog
rumoerige woorden
veroveren het land
tóch of vooral
hebben wij het land
aan luidruchtige woorden
geef mij maar het warme
fluisteren van teder woorden
als ik mag kiezen
worden dat mijn laatste woorden…
A ticket to tide
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.633 - Juffrouw heel overtuigd en luidruchtig tegen haar vriendin Isabel:
- Zie je nu wel, stomme trut, ik heb het je nog
gezegd hé, dat achttien met één t moet geschreven worden!…
Lente komt van binnenuit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 731 krakend vriezen
sloten toe
een schaatser scherp
zijn streken
nog draagt
het riet de
kragen rijp en is
glad ijs verzekerd
maar onder sneeuw
spriet vorstbestendig groen
luidruchtig schikken
vogels zich in paren
het is niet sluipend
of opzichtig dat
gevoel onder de huid
de lente komt van binnenuit…
De stad
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.337 De stad een zakdoek
vertrapt bevuild
duiven vreten
bomen vluchten
trams haken luidruchtig
in de groeven van de stad
in de supermarkt de hoeren
op halfverminkte pumps
ochtendmannen
verramsjen de ochtend
kinderen stuiteren weg
de stad een zakdoek
niet opgeraapt
de stad
------------------------
uit: 'Glazen Jas', 2007.…
Met ogen en gebaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 178 ons stilzwijgen
was gegroeid tot een taal
die wij moeiteloos spraken
nooit luidruchtig
maar wel gedecideerd
met ogen en gebaar
kleine nuances
werden onderstreept
met vingers en handen
zelden werden
dingen uitgepraat
woorden hebben wij nooit gehad
door jouw verscheiden
is ons stilzwijgen verbroken
wij waren helaas nog niet uitgesproken…
Voorbij aan de tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 daglicht
en het donkere avondrood
Ligt een stille aanwezigheid
van minutieus onzichtbaar zijn
Een sober
transparant silhouet
Met een lumineus
bijna poëtisch effect
Golvend ontvouwt zich
een koortsachtig moment
Gewoon buitensporig
en bijzonder welbekend
Tot een rusteloze punt
mijn gedachte vermoordt
Niets ontziend en volmondig
Luidruchtig…
Kristallen bol.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 559 Luidruchtig geboren nu
stil in de morgen
lig je hier aan mijn voeten
Welk een luidkeelse entree
voor wie ga je zorgen
wie neem je deze keer mee
Gissen, raden en voorspellen
wat zegt een kristallen bol
Is alles nog oningevuld
of staat net als anders
het programma al vol
Hoopvol tegen beter weten in,
berusting door ervaring
verzet heeft…
Zonder eigenaardigheden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 Een mens zonder eigenaardigheden
Is hij die ginds zo onopvallend
Voorbijgaat, niet luidruchtig
Of anderszins aanmatigend,
Immers, hij springt niet in het oog
Met schreeuwend kleurige kledij
Of ander aanstellerig gedrag
Dat dagelijks uitroept: Kijk naar mij!…
Nacht van de Poëzie
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 624 Pfeijffer, Komrij, Vinkenoog
heftig aan het kissebissen
vinden zijn werk te luchtig
'n rijmelaar op sinterklaasniveau,
niet snobistisch luidruchtig
geen homo, stoned, bezopen.
Ze moeten zich eens vergeWissen
dat hij is gekozen door publiek
die het verschil ziet tussen
Herman Brood en Anton Pieck.…
heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 van horizon tot einder een
trage zilveren stroom
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
*****
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met dorpjes…
Klootjesvolk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 "Bom er op", zo klonk het praatje van de buren
Na het maaien kostelijk klagen in de avonduren
Over de heg luidruchtig elkaar opsolferen
"Terroristen moet je bombarderen"
Al snel gooide buur meer uitspraken te grabbel
"Grenzen dicht" vervolgde de buurtbabbel
"IS, Assad en Round-up" schalmden ze luid
"Uitroeien, dat doen we ook met onkruid"…
rode schoentjes
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 574 rode schoentjes
gaan luidruchtig
over straat
stappen met
een ferme pas
in iedere plas
hebben net
genoten van een
scheve schaats
ze blozen
nog de hitte
van hun kleur
verdwalen
bijna in de
voetengeur
de voordeur zit
in het complot
en is van slot
de trap wordt
stil gedaan, het
rood kijkt elkaar aan
niet uitgeveterd…
Omfloerste lichaamstaal
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 je oogt westers
toch sluieren je ogen
mediterrane kleuren
lach jij de
temperamentvolle
luidruchtige emoties
spreekt jouw
omfloerste lichaamstaal
haar terughoudendheid
jij bent een bloem
die nog volop moet bloeien
de moederplant zal ontgroeien
in een onafhankelijk bestaan
want er is geen man
die jou de weg zal wijzen
zijn paden…
Emulsie
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 121 Vandaag, vervalt
het verleden,
schrijf ik onleesbaar
uitvluchten gesmeden,
luidruchtig gezint
in onbeschreven bladen
bemint zonder te schaden
gedoopt in kleurloos water
mijn greep die loslaat
in kritiek voor later,
alles wat afvalt, weer
opricht, de poëzie
in een woord beslaat,
emulsie van de tijd
verwaaid in transparente
pennen van vlijt…
WELKE HERFST
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 155 wat kan de herfst
mij nog vertellen
over vallende bladeren
over de kraaien die
in de bomen luidruchtig
zitten te vergaderen
over de reeën die hopen
op hun vlucht de schietgeile jagers
te kunnen ontlopen
over de vos die een
prooi verschalkt
over een verre ezel die
het melancholieke geluid
van de herfst uitbalkt
wat kan die toch zo
adembenemend…
niet weten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 toen zij het huis verliet
verdween uit de chaotische
roedel waar ze slechts een
naam had en haar plaats kende
belandde zij in een andere
vreemde kudde
ze leerde waar ze slapen
eten bidden moest
wie de wolf van de meute was
wie de hond haas of het hertje was
omringd door luidruchtigheid
voelde ze bevrijding
het was een vlekkeloze…
eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 van horizon tot einder een
trage zilveren stroming
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
***
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met…
Harmonie.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 362 roep om hulp
het is een moment van stilte
waar ooit draden van eenzaamheid
werden gesponnen fluistert nu
de wind in mijn oren
piekeren is een eenzaam
zwevende gedachte wanneer
mijn denken dromen worden
zij die stilte vrezen hebben
nooit hun hart gelezen
liefde weerspiegelt mijn
harmonie van binnen
maar behoed mij van
luidruchtige…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 Daar stond ik: venijnig-luidruchtig
het tafelbestek te reinigen...
Straks gaat iemand Jezus verraden.…
Dan toch
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 ik raak de plassen
het ijsvlies scheurt
in waanzinnige vibraties
van fantasie en illusies
het laatste koppige wintervuur
uiteindelijk toch gebroken
ijzig wit neigt
naar kleurig golvend licht
stilte wordt gebroken
in luidruchtig vogelgekwetter
het immer groene gras
krokuskleurig opgefleurd
aarzelend hul ik mij
in geuren noordenwind…
sonos animalis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1 in de schemering
het weemoedig loeien
van een koe
twee houtduiven
in een zacht
aanroepend koeren
verscholen in het riet
een luidruchtig
kwakend kikkerkoor
het metalen krassen
van zwermende kraaien
naar de ultieme plek
betoverende zang
in het struikgewas
van de nachtegaal
slapelozen tobben
in het donker
tollend in het bed…
Stoere jongens & bleke meisjes...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 389 meewarige blikken temidden van de stad
en de simpele angst om te verliezen
zonder dat we ooit van plan zijn
om opnieuw te gaan sterven
zou jij in mijn hoofd willen
terwijl ik sneller drink dan gisteren
om de verveling tegen te gaan
en strontzat onzin wil verkondigen
of blijf je eenzaam wachten
tot ik luidruchtig hoop dat je mij zal redden…
ronden naar ovale vormen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.301 ik gooi water
in de lucht
zwaartekracht sliert
druppels in een vlucht
ze ronden naar
ovale vormen
buigen van het licht
egale kleuren uit het wit
de verte zingt
Florence in de zon
water valt nu andersom
spat op witte broeken
de aarde is verrast
door het luidruchtige
gebed van elementen
in hun liederlijk gespet
de zon kijkt…
tuingedachte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 376 Insecten melden zich luidruchtig
bij de laatste lipbloemigen.
Een huisjesslak is halverwege
de opgeschoten venkel. Zuchtend
verweert de bamboe zich.
De buddleya bloeit vlinderloos.
Dagpauwoog en kleine vos ontbreken.
Floxen knikken elkaar vriendelijk toe.
Als een klamme deken hangt de warmte
over de tuin.…
Tafereel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Het teder hand in hand vertoeven
in de schaduw van een lommerrijke eik,
zwijgzaam in hun vredig dromenrijk,
wordt opgeschrikt door een luidruchtig zoeven.
Een woerd poogt wild een eend te paaien
doch deze gak-gakt er vandoor en noopt,
met een spoor van bladeren onthoopt,
de amant ontgoocheld af te taaien.…