Alle inzendingen over mais

galmend uit het zenit de trilling die je moleculen herschikt je lichaam uit zijn schamperheid schudt En hoe honend bijna de zon schelms schaamteloos ligt te bronsklokken uitdagend op haar zij rolt ze weergalmt en weergalmt de lokroep je kunt nog net een kukelekuu onderdrukken bronstig van leven gedwee aan de lente als pluimvee achter de mais…

zoals gezegd, awel ja ge weet 't toch in de morgen als de dauw zijn parelkes verdampt aan het zonneke, al die geel blaaiges bijeen zijn gekropen in een hoekske bij het kerkhof komt zij aangeschoven uit het niets, uit de vlakte waar maïs staat de drogen bietenkoppen stikken in hun loof, de kiekendief bloed om het dorp legt de stenen van…

In het grensland van goudgeel Maïs en bloeiende zomerbloemen Waar het geen water Maar mensen regende, In een zomer die maar niet Op gang wilde komen, Komt het kind voorbijgelopen Dat allang geen kind meer is, Ogen stijf van angst, Het magere lijf behangen Met het dodelijkste wapentuig Dat een mens maar verzinnen kan - Er rest…

Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar, daarvan met almaar minder volle teugen genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch, daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend - geef ons maar zonnebloemen, weken lang maar zonnebloemen links en rechts, met hier en daar een korenveld, of maïs desnoods, met hier en daar een wei, een stukje bos…

Met afgezakte kousen Schouder aan schouder In zweet geknoopt Land in voor trokken Verstilt een vergeten pad Geboren uit platgetrapt Weggewaaid naar voort Rafelende gang Versleten zigzagloop Gegroeid in schaduw Van verloren karrensporen Boerenslootjes waterlint Tussen velden aaneengedraad Stoppelland geschoren veld Eens gehoorzaam maïs…

Hoe ooit terug in de herinnering bij al die warme wegen door het mais, het dorp, de bakkerij, de koeien, die welkom roepen en goed volk? Niets mort. Misschien is er nog geur van bekommernis achter de einder, waar steden spreken als Ieper.…

Patronesse des cités flamandes Toog des anderendaags naar Bruxelles Met haar chaperonnette si belle Voor 'n rendez-vous met Craleau Mirage Haar verre geliefde, très sage Voor de min gaf hij haar een miroir Souvenir d'amour avec son amant Ze zei dankbaar 'Merci, au revoir Ik bewaar hem diep in mon armoire Nous nous verrons, mais…

Wenn das al beter is dann mussen four, mais merde, hier gaat ’t mis, ich ne know plus what I genau wou zeggen.…

straks moet ik je laten gaan verdwijn je weer in moeder aarde vlinder verlost van je loden lijf fladder nu ongehinderd van kelk naar honing hoor ze zingen herinneringen vandaag gaat over jou ik zie je in gedachten grijnzen ik laat je los en zwaai je uit wat ons scheidt een druppel eeuwigheid "je prends le train qu'avant le tien mais…

gevoel Onbevredigd verlangen Luchtledige handen Konden we leven Ons lichaam bewegen Als in de droom Van l'Image du jour' Met Gratiën Nimfen Onbereikbare idylles Hunkerende belles In uitdagende posen Als cherubijnen Uit Gods paradijs Met Cupido's pijlen Bonzend hart Vuur en vlam Oh, of course my dear Life is but a dream Mais…

Wijl het krinklende Waterding sierlijk dirigeert Staan paprika, maïs, paddestoelen en koriander te sudderen Bonte was netjes opgeplooid in de kast Als de ziele luistert Rent vrouw-lief rond met dweil en stofdoek Dromend van Gezelle, Marsman en ook Moricone Snakkend naar de tuinen van Adam en Eva Sneeuwwitte kat aan de haal met dweil - mag niet…

Waar men mais en graan en bieten plant, zag ik kabels lui, lang en buikig hangen. Altijd naar de horizon verlangen boven het eindeloze groene land. Zo ver ik kon zien gebeurde er niets. Noch bij het benzinestation dat ik bezocht waar men koek met slappe koffie verkocht vanachter boeketten en veel antivries.…

ik verlang naar lieve lentekleuren als d’ aarde ligt troosteloos en zwart ik verlang naar zachte en zoete geuren die mij hoop geven en levenskracht ik verlang naar de eerste zonnestraal die de natuur met warmte overspoelt naar een hemel helder en klaar die mij ’s morgens blij begroet waar eens een veld vol maïs stond ligt dor…

hoenderen in hun ren, zij kakelen als altijd bij het zien van ons er lustig op los Ik streel het haar onder jouw muts, druk een kus op het rode bloot van je gezicht, waarop jouw mond de mijne zoekt en ik kus jouw lippen terug Het licht verwarmt het bot, brengt de dagen vlug Daar liepen wij in zomers rond en zagen wij hoe het geel van de mais…

met de natuur bruusk met geweldloos geweld de weerstand breken in spaanders knieën mennend naar het bekken en zo kuste hij haar met de aren in de haren men spaarde nog openbaring in ’t samen scharen een sperwer brak de mond van de horizon open haar gemalen zwaluwen spreidden de dis van d’aarde met gestrekte vleugels scherend met lakens mais…

ook de boer keek met lede ogen naar zijn veld de mais was onvolgroeid, de kolven te klein de lange droogte had zijn oogst geveld zal er in de winter genoeg voer voor de dieren zijn?…

maïs wordt geoogst de bloeiende aardperen reiken nog even wuivend richting hemel sommige vogels dreigen al te vertrekken hierover vergaderend met hun jaarlijkse gezemel iedereen probeert deze nazomer zo mogelijk nog even te rekken dit jaar is ze weer zo mooi maar toch vormt ze al voorzichtig haar kleurrijke hoofdtooi op het bankje…

Het versgeploegde veld bezaaid was vlug al omgedraaid in vinnig groene stengels. Toen ving het huis in d’ andre straat langzaam te verdwijnen aan. Nog even dreef de zwarte klink en ook de boer zijn bovenhelft boven het mobiel gewelf. Een week nadien, ‘t was wasselijk weer, bewoog nog slechts zijn norse kop over de wiegende maïszee. En opgelet…

Ja, jullie waren daar samen met mij op een bankje aan de rand van het bos in wat leek een eindeloze harmonie Een schilderij van geuren en geluiden van bruinverkleurde plantenresten een pas geschoren korenveld en verder weg Een dodenakker en lichtend groene maïs onder een donker dak van onkenbaar oude bomen De tijd werd uitgerekt en…

De vruchten op de akker, het fruit, de maïs, alles is weg maar toch is er nog hoop gebleven, het leven gaat door. Die weemoed schildert een toekomst die wacht, al komt er eerst nog het echte duister, de nacht met zijn droefheid en vragen, onzekerheid, pijn en verdriet. Ik weet het niet, ik weet het niet. Waar is mijn thuis?…

De jongste reed op een plastikken tractor met aanhangwagen en ik vroeg hem vaak of hij al maïs, aardappelen en wortels van het weiland had gehaald, waarna hij dat bevestigde met een glimlach van hier tot Tokio. Ik bedoel maar. Nu kijk ik weemoedig naar die tractor met leuke aanhangwagen, die nog voor de deur staat.…

“Esprit caché des lois / qui d’ ici loin mais fort lié / dans les choses est exprimé” (onbestaande versregels gedroomd op 13/2/2017 tussen 6:30 en 9:00) sluipgeest der wet die ver van hier in strak verband der dingen zin verzet; bloeigedaante, warende doorheen verwelkte bloemen; spookgedachte, vluchtend uit gestalten die vergaan; aggregaat…

Ma voiture et moi c'est Dimanche, la route vers Monflanquin ses bas-côtés rouges de coquelicots, direction Quercy bonheur, mon Sud-Ouest, Tout Réussir et tabac- mais pas la Dimanche sans les huîtres d'Arcachon ni sans l'homme qui courronne ma douzaine de treize no 2, avec les meilleurs trois no 1 (Mijn auto en ik het is zondag de weg…

III Er duwen zich gewassen uit de grond die dood en verderf gekend heeft, kort mais en ander klein gedoe dat groeien moet groen, mooi, te jong om af te maaien met goed fatsoen zoals zij daar, toen.…

Knolletjes werden uit het veld getrokken aan het gras een beetje schoongemaakt als de boer kwam waren we snel vertrokken maar de knolletjes hadden lekker gesmaakt We moesten op onze tenen staan om bij de maïskolven te kunnen komen de bladeren er meteen maar af gedaan maïs voor de kippen van oma meegenomen Om beurten op de uitkijk bij de…

de ces jours, vous me confiez que je suis si vieille que des feuilles sèches, ridées et presque mortes d'un automne prochain que je connais depuis longtemps, mais vous!, vous êtes un tendre printemps! Ce vent clair et doux dessine les contours de votre mine divine et de votre vert frais. Je sais que je suis vieille.…

steeds verse fotoreceptoren rond blijdorp zelfs puntlipneushoren orthodoxe diensten wreed verstoren van echte bisschoppen in Stompetoren loodgieters leegden volle radiatoren Ze zochten in stadstuinen met detectoren tussen gave stukken bij curatoren met vergrootglazen onder ezelsoren in graven op kerkhoven met ratelboren op oude beelden van mais…

elles adoraient la ville lumière la Campanile viel ook best mee vive le pays de Molière een jaar later in oktober elles repartaient mais quel chagrin de acht vonden het maar sober qu'il y avait deux amies en moins zij vulden 't gat in hun cultuur en admirant les oeuvres de Rodin de haute-couture bleek iets te duur elles dégustaient pas…

velden en een eindweegs Langs het water van De eindeloze Mississippi Twee p's, viermaal s en i Zingt ze met een heldere stem Van Mountain High en River Deep Ziet onderwijl de kale stammen Die stroomafwaarts komen drijven Woudreuzen in duizendtallen Odyssee uit Siouxland Geslachtofferd in Wounded Knee Stapels middagwolken boven Velden maïs…

Samira zegt "pardon, mais non! Zie mij aan, me voici, c'est moi, weet u niet waar hij stond, mijn wieg, en bij wie?…