Geluk

Ja, jullie waren daar
samen met mij op een bankje
aan de rand van het bos
in wat leek
een eindeloze harmonie

Een schilderij van geuren en geluiden
van bruinverkleurde plantenresten
een pas geschoren korenveld
en verder weg

Een dodenakker
en lichtend groene maïs
onder een donker dak van
onkenbaar oude bomen

De tijd werd uitgerekt en
eeuwigheid een kort begrip
de warmte maakte ons mild
en in de stilte proefden wij
het geheim van onze diepste oorsprong

Ver, ver weg
zonden de lichte klanken
van een carillon
het leven over de rustende doden
we slikten de laatste teugen van het geluk
door en liepen verder
voldaan en verlangend.

(wandeling bij Oosterbeek
op 28 juli 2008)

wandeling landschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 706