220 resultaten.
In memoriam
gedicht
2.3 met 132 stemmen 58.706 Vanmorgen zag ik Van der Z in zijn Mercedes
Op het plein staan wachten voor het stoplicht.
Stak mijn hand op, maar geen teken van leven.
Vreemd, ik keek toch recht in zijn gezicht.
Daarna bedacht ik dat hij al weet ik hoe lang
dood is, van de weg geraakt bij regen
en dat ik geen gevolg had gegeven
aan de uitnodiging het cremeren bij te wonen…
In Memoriam
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 225 wat ik nog wil zeggen
kent geen lettergreep
laat staan een gebouwd huis
uit schrijfstenen vergaard
onzichtbaar voor daglicht
of uitzicht op de maan
wat ik wil zeggen
is niet meer geaard
uit stof is zij enkel ziel geworden
tot een eeuwige gedachte verheven
het is niet uit te leggen
ieder heeft weet
dat ook in het ademen
sterven wordt…
In Memoriam
hartenkreet
2.8 met 14 stemmen 2.772 Hij was haast 20 jaar mijn maat,
Ik gaf hem voer en water.
Zijn kop was mooi en lang zijn staart,
Ja, Karel was mijn kater.
Karel, in zijn jongens tijd,
Ving hij heel vaak een muis.
Maar toen hij hier en daar wat sleet,
Bleef hij het liefste thuis.
Hij lag dan spinnend op mijn schoot,
Probeerde me te paaien,
Met een tikje van zijn poot…
In memoriam
poëzie
3.3 met 9 stemmen 1.394 Hoe schijnt van avondstrand
Doods overkant
Lichter dan heel dit land van leven:
Zo twee jonge ogen sterrestom
Zien klaargeheven,
Dood, uit uw schemer om.
Gij hebt in blind bestaan
Uw oud geheim verraên:
Geen kan meer in uw duisternis geloven,
Nu ge die helle lampen stal,
Die heel de reis door schaduwdal
Niet zijn te doven.
O ik dacht…
In memoriam
gedicht
3.0 met 107 stemmen 29.313 voor mijn blinde buurman
Hij stond daar zomaar voor het raam.
Ik dacht - naar mij te staren -
Ontzet trok ik de blinden strakker aan,
Heb hem voor wie of wat hij was gelaten.
Niet in de zon, in het teken van de koude maan
Moet zijn gesternte zijn gevallen
Toen het bijtend zuur hem naar de ogen greep,
Hem in hem sloeg, hem dichtte in het…
IN MEMORIAM
gedicht
4.2 met 57 stemmen 29.416 De blaren vallen in de gele grachten;
Weer keert het najaar en het najaarsweer
Op de aarde, waar de donkre harten smachten
Der levenden. Hij ziet het nimmermeer.
Hoe had hij dit bemind, die duistre straten,
Die atmosfeer van mist en zaligheid,
Wanneer het avond wordt en het verlaten
Plaveisel vochtig is en vreemd en wijd.
Hij was geboren…
IN MEMORIAM
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.602 Vanavond sluit de zomertijd
Met winst vóór maanden ingeboet:
Een vol uur nachtrust komt tegoed
Aan wie zich braaf te slapen leit,
En zonder erg de morgen beidt.
Maar slaaploos blijven wel wij twee:
Ik zelf door zoveel leed bezocht
Dat ik de kracht niet winnen mocht
U uit te leiden tot de steê
Waar men in de aarde u onderbrocht. .…
In Memoriam
netgedicht
3.1 met 12 stemmen 2.264 Hij wist de waarheid uit; de onrust
die zijn geweten drukt
hij, de verlater van zijn geest
terwijl de zoveelste metafoor
z’n bloed laat kolken
traant de schrijver in het vuur
van zijn onbegrepen verlangen.
Niet meer, de woorden
die bij elke zucht een grijze haar
of andermaal een slapeloze nacht
en de rots in zijn keel
neemt ademoverhand…
In memoriam
netgedicht
2.8 met 117 stemmen 48.080 als de leegte zich vult
met stervend geklater
van wegebbend water
in vogelzang gehuld…
als ‘t Avé Maria gestreeld
van de harpsnaren glijdt
en gevoelig openrijt
wat nog niet was geheeld…
Als de stilte schreeuwt
en niets anders kan..,
omarm me,
…………………
omarm me dan…
In memoriam
poëzie
3.9 met 21 stemmen 4.359 'k Heb bij uw sterven niet geschreid,
Het was de tijd,
Voor u om heen te gaan,
Maar 't weten, dat gij niet meer zijt
Doet toch weemoedig aan.
Ik heb uw stil gelaat bestaard,
Van 't geen gij waart
De dode, lege vorm,
Die gij gelaten hebt op aard
Ten prooi aan made en worm.
Ik weende niet toen ik u zag,
Hetgeen daar lag,
Het scheen…
in memoriam
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 1.022 in memoriam sororis meae
23 januari anno domini l998
jij kruipt naar haar toe
jij schaart haar in jij weidt haar
af tot op het bot
heer en meester ben jij kreeft
van haar liefde echter niet
het laatste vertrek
een kist en wilde ganzen
uiterwaardenwaarts
hellouw door tot aan de waal
waar de veerman niet meer vaart
in de tocht een wak…
In memoriam
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 742 Weer schieten de herinneringen
Massaal als losse vlodders in mijn hoofd
Ik klauw nog ongeoefend, half verdoofd
In het ondiepe waar de zalmen springen
Reeds vallen bij de eerste tintelingen
En masse de lome vlinders in het loof
Ik raap ze op en prik ze, onverdoofd
Met een punaise bij de dode dingen
Bestaat mijn moeder enkel en alleen
Als…
in memoriam
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 342 jawel / hier is de dader
ik beken
ik heb het gedaan
niet omdat ik haar het leven niet gun
maar puur en alleen
vanwege krankzinnigheid
het is vriendelijk aangepakt
met een accent op likeur
chocola ansjovis en poffertjes
en
toen ze even niet keek
schoot ik haar door het hoofd
ze beseft het niet eens
ze is dood
het is niet…
in memoriam
hartenkreet
4.9 met 49 stemmen 1.870 Jij bouwde een huis
van niets
tot iets
maar er kwam
geen nieuwe start
want genadeloos
timmerde het noodlot
zijn spijkers in jou hart
en ooit
werd nooit...
wij zijn nu
zonder jou
en ook ons thuis
zijn wij kwijt
maar we blijven hopen
dat je ons kunt laten weten
hoe wij moeten lopen
want de weg terug
die er niet meer is
ligt vol met…
In memoriam
poëzie
3.7 met 7 stemmen 1.600 Er is een schaduwspel van twijgen
en knoppen over 't zonnig grind,
en bloemengeur en licht en wind
verzaligen het grote zwijgen.
Het is zo stil, dat het bewegen
van 't licht wordt of een ver geruis
van vleugelen ging door het huis
en of zich engelen om u negen.
Het is zo stil en wit dit rusten.
Zo slapen enkel Gods gekusten,
zo vredig…
in memoriam
hartenkreet
4.6 met 7 stemmen 327 groot waren zij, bonkig,
oprecht en puur
hun verweerde gezichten
vertelden van de natuur
ze waren niet van praten
ze grommelden maar wat
lopend, licht gebogen
langs veld en wallenkant
wisten ze van vogels, vissen
en van de gewassen op het land
met hun knuisten grof en groot
zetten zij het verdwaalde
eendenjong terug in de sloot
in eenvoud…
In memoriam
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.404 Gouden geruchten gaan uit uw ogen;
'k hoor het breken van uw hart
en uw polsslag diep-bewogen
door de smart;
de avond huivert wijl het kil is;
aan uw wimper beeft een traan;
Och, hoe de avond zwijgt en stil is
en vol maan.…
In memoriam
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.296 Dàt was een lief mens, die wij nimmer zullen
Terug-zien, stervende als hij is geweest
Heel ver van wat hij lief-had, als een beest
Gezeuld in 't eerlijk graf-zijn, dat met mulle
Plof zacht viel op zijn trouwe hoofd, het rulle
Zand, dat's der dode' allerlaatst aardse feest.
O 't dood-stil graf, dat nooit weet wat geweest
Is 't arm mens-lijf…
In Memoriam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 288 nog onlangs heb ik je in een droom gezien
je was weer alleen liep wat onzeker door West
je glimlachte en was op zoek naar mij misschien ..
in een taxi kwam ik heel snel dichterbij
(de chauffeur had het over “druk druk druk”)
toen werd ineens alles door die vent verpest
plankgas gaf hij en reed je rakelings voorbij ..
jou mijn metgezel op…
In Memoriam
poëzie
3.7 met 3 stemmen 1.908 Verdoemd!
Allen zijn klein,
Geen is er groot.
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.…
‘In Memoriam’
poëzie
3.8 met 5 stemmen 1.303 Verdoemd!
Allen zijn klein.
Geen is er groot.
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.…
In memoriam
poëzie
4.5 met 4 stemmen 702 Ik ben niet eenzaam sinds gij zijt gegaan.
Zoals het licht gans om de wereld is
zijt gij met mij. Alle herinnering is
vager en verder van mij heengegaan,
overgegaan, als bloemen in hun zaad
onder de aarde. En dit is zo vreemd
dat nu àl inniger de stilte neemt
aard van uw wezen, sinds van u begon
vergetelheid van woord en daad. Van dit…
In memoriam
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 419 (voor Menno Wigman)
Ineens ben je helemaal weg
van de aardbodem verdwenen
voorgoed in slaap gevallen
de warmte uit alle genen
er resteert slechts een
leeg hok in de
dichterlijke paardestallen.
Je wist ons zo schoon met
woorden te verblijden
je hart zuchtte 'pech!'
maar over is het lijden
blijvend zijn jouw poëmen
en ik ben blij dat ik eens
jouw…
IN MEMORIAM
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 205 daar lig je dan koud en kil
ik kijk naar je - bedrukt en stil
je hebt geleden gemeden
hebt jezelf in stilte moegestreden
wat van het gezicht is af te lezen
jij bent nu in die andere wereld
die vredige overkant
waarvan wij hopen dat die er is
jouw joviale: ‘Hallo met mijn naam’
als welkom als ik belde is wat ik straks mis
het zal vast nog…
In Memoriam
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 129 Wij allen koesterden eerst nog de hoop
Dat hij de aanslag wel zou overleven
Hij was te moedig om iets op te geven
Toch kreeg de laffe daad een triest verloop
Zijn overlijden vormt een groot verlies:
Ons land had maar één Peter R. de Vries –…
in memoriam
snelsonnet
4.7 met 20 stemmen 233 de dichter heeft als “wapen” enkel woorden
waarmee hij haat - en “molens” ook - bestrijdt
het woord (zijn slagveld) vindt hem steeds bereid
in zelfs de landen waar ze hem vermoorden
daar is zijn woordenstrijd een gruweltest
waar slechts ons diep respect hem dan nog rest…
In memoriam
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 112 Ik zie je portret
jouw lichaam is er niet meer
herinnering leeft
Wanneer ik reis in jouw schitterend portret
herbeleef ik onze tranen van vreugde en verdriet
Eerste kus met haar contouren en fijne lijnen afgedrukt
op onze lippen terwijl vier kleine woordjes kleven op de huid.
Ik hoor nog altijd jouw stem, zo fluweelzacht
trillend met…
In memoriam
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 156 Moeder is niet dood
ze groeit voort
in al haar kinderen
en 't bloeien van die loot
geen snoeimes
kan 't verhinderen
het navelkoord
ten tweede maal doorsneden
maar moeders streng bloeit voort
in 't diepste van ons leden
haar vergeten
zal niet gaan
want bij het in de spiegel kijken
zien wij voortaan
omdat we veel op haar gelijken…
Buurman Hendrik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 325 Hendrik
Buurman Hendrik
van de overkant
deed samen met mij de krant
hij las hem helemaal van A tot Z
met als laatste
de overlijdensberichten
daarna legde hij hem opzij
en zei dan steevast hetzelfde
‘het is goed, ik sta er nog niet bij’
vanmorgen
heeft hij niet gekeken
hij staat er nu wel bij
ik leg de krant opzij en slik
In Memoriam…
De misthoorn.
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen 1.290 De misthoorn loeit, het geluid is bekend
Zodat je er eerst onverschillig voor bent
Maar dan ontaardt het geluid in 'n beklemmende kreet
Dan voel je, dat je alles nog zo goed weet
Je regelmatige gang op die misthoorn af
Tot 't huis waar de GELIEFDE woonde...
Nu rust ze in haar graf
De misthoorn blijft pal op zijn post
De mist van het verdriet…