Alle inzendingen over mensen om je heen

Wazig kijkt hij in het rond, naar de mensen om zich heen.. Vorig jaar nog kerngezond, en onafhankelijk van iedereen.. Nu niks meer in eigen hand. Alles wordt voor hem gedaan.. De kaars is langzaam opgebrand, wacht stilletjes om uit te gaan..…

Je niet goed kunnen uiten bang bent om mensen om je heen te gaan verliezen. Lachen van binnen huilen nergens kunnen schuilen, zou je een vlinder willen zijn die ook verlangt naar warmte van de zon en zoekt naar een rustplaats voor de nacht. Zoek ook naar een plaats zodat je net als die vlinder de rust terug vindt in je hart.…

De andere mensen om ons heen, Zijn ook wel lief en goed, Maar ik bekommer mij alleen Om wat jij zegt en doet. Ik glimlach maar en houd mij stil, Dit roezig stemgegons, Waar ieder wat beweren wil, Wat is het, lief, voor ons? ----------------------- uit: Iris (1928)…

Voor de lieve mensen om ons heen. Voor het onbegrepen feit, dat we bestaan.…

Vrijheid heb het nooit gehad, Zit vast tussen muren Alleen door het raam Naar buiten gluren, Praat hardop in mezelf Onzichtbare mensen Om me heen Lijken één voor één In eenzaamheid gestorven Voel me totaal alleen De hoop een stap in vrijheid Te zetten Nooit meer alleen…

Mensen om me heen. Toch voel ik me ontzettend alleen. Er is soep en mama kletst wat. Het interesseert me geen bal. Ik ben het helemaal zat. De zon schijnt. Van binnen voel ik me kil. Het is zo stil. Het liefst zou ik je bellen. Van alles vertellen. Maar jou moet ik ruimte en rust geven. Bellen doe ik je later. Al is het maar voor even.…

Wie in een volle lift een windje moet die hoeft zich daar niet meer voor te generen integendeel, uitbundig flatuleren dat is voor de gezondheid juist heel goed Als mensen om u heen daarover klagen zegt u; ‘Ik sta mijn bloeddruk te verlagen’ Uit een studie is gebleken dat het gas dat ervoor zorgt dat winden gaan stinken helpt om de bloeddruk…

Stilte in jezelf. Alleen de ziel fluistert zacht. Dat geef je weer kracht.…

Feestende mensen om me heen kijken me lachend aan, maar blij worden ze pas als ze bezopen naar huis toe gaan. nog een paar uren; voel ik me heel blij, want dan is mijn verjaardag gelukkig weer voorbij.…

we hebben je uitgeleide gedaan te rusten gelegd, omringd door een zee van bloemen die straalden zoals jij jij die midden in het leven stond begaan met alle mensen om je heen jouw prachtzonen leken ontroostbaar evenals de hemel waar naar jij onderweg bent goede reis Marion.…

Ik wek je tot leven met dit gedicht je krijgt weer een gezicht al is het maar voor even ik zie je weer voor me staan wat krom, meer gebogen ik bekijk je met lede ogen want je gaat toch zoals je altijd bent gegaan je kunt niet tegen dat geluid van al die mensen om je heen je verdraagt het gewoonweg niet wat je wenste kwam uit je bent…

zag jouw sigaret een puntje op balkon zij lichtte zonder zon wist dat jij de rust genoot van eindelijk alleen in windstilte kringelt rook in zacht weer herbeleven van alle mensen om je heen zo ga je naar een nieuw stuk leven doof je sigaret ik wacht op je in het nieuwe kuiltje van je bed…

Wandel onder grote groene bomen, ruik het vocht van het natte gras. Voel op mijn schouders de zon opkomen, het wordt vandaag een dag voor het terras. Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan. Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten…

Mensen zien slechts een buitenkant, En denken dat ik op en top gelukkig ben, Zij zien niet mijn zwarte binnenkant, Omdat ik constant heen en weer ren. Ik word geleefd door de mensen om me heen, Ze stellen allen eisen aan mij, Denken dat ik door mijn postuur sta stevig te been, Ze staan wachtend in de rij.…

Dit beseffen doet haar pijn te moeten zeggen nee, er zal niemand zijn die mij hier zal halen enkel mensen om haar heen in diepere dalen en vragen om haar hulp maar niemand nooit iemand eens sterker dan zij om haar heen altijd wetend, ik ben het, -ik sta echt alleen-…

hoopt en wenst voor en met mensen om je heen die jou de zin in het leven geven bij iedere stap die jij zetten mag van harte…

zij pakte de woorden waarin zij de open lach herkende die samen in zinnen een melodie gingen vinden die mensen raakte die hen in eerdere periodes glans en grandeur gaf ook als het juist slecht met ze ging dan liftte de stad in kunst en cultuur trad ieder even buiten zijn schoenen in joyeuze pas…

de eerste tonen braken je verlegenheid je zag niet anders dan genegenheid in ogen die je volgden in het vonken van magie vergat je het publiek jullie schitterden als sterren aan de hemel liefde in mimiek je lichaam was muziek en danste op een melodie die alle mensen raakte en hen tot partner van je maakte ze lazen op je stralende…

hen hoor je niet.…

Ik putte inspiratie uit de mensen om me heen en al die mensen, menigeen ontwikkelde het fenomeen van dichten in het algemeen...…

Zonder mensen om mij heen. Ik ben begonnen toen ik vier werd. Toen moest ik naar een grote wereld. Vliegensvlug moest ik gaan bouwen. Zonder dat iemand het wist. Zo zit ik nu in een cocon. Heel klein, maar goed genoeg voor mij. Ik lach naar mensen, praat met ze, maar nooit zien ze mij echt. De grote wereld denkt te veel.…

Blikken, van de mensen om ons heen zien ons als een mens met een gebrek niet hoe wij, ook innerlijk kunnen wezen "heus" wij hebben gevoel en zijn niet van steen! Blikken, ja we zien ze maar al te goed die zeggen meer dan alle andere dingen dat de eerste blik dan vaak de beste is nou, dan ontneemt je dan al de moed.…

Want velen mensen om mij heen Hebben Dinges vaak gezien... Vertel het mij, als jij het weet en stuur hem dan maar door Zodat ik hem ontmoeten kan... Ik zal dan tegen hem zeggen: "ben jij die Dinges dan?"…

Na de Zomer Wordt het langzaam weer Herfst En ook nog die koude lange Winter Maar ook daarna wordt het Wederom Voorjaar Zolang er momenten Zijn van geborgenheid en rust En lachen van mensen om mij heen Zolang verdraag ik het Het wordt ook herfst en winter in mijn leven Totdat mijn handen beven Maar gelukkig kan ik dan zeggen Ik ben…

Oud Straks nieuw Een blik achterom Vanaf morgen weer vooruit Wat bracht vreugde of verdriet Wie weet wat de toekomst brengt Geluk, gezondheid en liefde zijn onze wensen Wacht er niet op, het komt je niet aanwaaien Geniet van (kleine) momenten, de mensen om je heen Ligt er in 2011 weer veel moois in ‘t verschiet…

Je ziet de mensen om je heen: de zwaar-beproefden in hun nood; de mensen die dansend leven en juichen in het morgenrood. De velen die er plots ook niet meer zijn; de pasgeborenen die veel blijdschap brengen wanneer ze werden verwacht met liefde. De mensen met veel diepe pijn. Wie ben je zelf?…

Ook jij voelde je alleen als ik ver van je verwijderd was ondanks de vele mensen om je heen! Ook jij zal mij nu missen en ging je heen met pijn maar laten we in het leven na de dood, gewoon weer zussen zijn..…

Je zoekt uitdagingen, projecten alles dat je hersens zal laten kraken maar ook de mensen om je heen moeten zorgen dat je je kunt vermaken. Er zijn van die momenten dat je er daadwerkelijk aan denkt nu moet de tijd nog komen dat je er ook echt aandacht aan schenkt.…

Ik voel me zo alleen, Met zoveel mensen om me heen. Ik wil niet lopen klagen, Ik wil geen aandacht vragen, Ik wil soms óók een luisterend oor, Heeft echt niemand dit door..??…

Wil je mensen om je heen wel begrijpen, die elkaar naar het leven staan? Wie kan begrip opbrengen voor de dood, wanneer die je onverwacht besluipt? De grap, de lach en de traan. Humor levert ons de wapenen, voor onze zinvolle strijd, om ons bestaan. Humoristen zijn therapeuten. Dichters zijn clowns.…