2092 resultaten.
GEEST EN GEBEENTE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Het boek Openbaring
toont een gitzwarte zon
een bloedrode maan
waarbij sterren
van de hemel vallen
angstwekkend kondigt zich
de dag des oordeels aan
engelen blazen zelfbewust
dienstbaar op bazuinen
de tonen beduiden
dat men bereid moet zijn
op het grote gebeuren
maar niet omhoog kijken
in alle rust het werk
van zaaien planten
arbeiden…
Oerkracht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 uitgeklede boom
kale takken huiveren
kwetsbare naaktheid
winterkou kruipt in zijn merg
hij droomt van lenteblaadjes
Tanka…
Oerkracht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 uitgeklede boom
kale takken huiveren
kwetsbare naaktheid
winterkou kruipt in zijn merg
hij droomt van lenteblaadjes
Tanka…
fossiel van een paard
gedicht
3.0 met 45 stemmen 16.952 Zoveel dat aangewakkerd wordt door het
lederen lijk uit het veen, beteugeld,
de niet gesprongen sprong van het fossiele paard,
men ontdekt een slang: loze komma wervels,
het magere gebeente echter, de hoeven
te leeg voor het machtige afzetten in
het niets, het ontbreken van vleugels,
de hoef die het gras niet meer raakt.…
Geloven doe ik niets als slechts in mijns
poëzie
4.0 met 1 stemmen 896 dan wie 't fijnst,
Willen en doen kent, dat daar als een steen leit
Op 's Levens weg, Uw Zelf, tot ge eens gedeinsd
Wel hebben moetend, op een drafje heenrijdt,
Waar ieder eenmaal als een koud gebeent leit.…
Limerick
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 236 Hier op de Kattenberg
gaat het kattengejank door been en merg
Een do'tje hier een la'tje daar
nu nog een pointe en ik ben klaar
Dit is een loos gedicht, maar dat vind ik niet erg…
Brief aan een vriend
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.147 dan slaat ook de gloed niet zo licht meer
met snelle en vluchtige slagen naar buiten
in gelach en geween;
maar er zal een stil vuur in ons zijn,
verborgen in merg en in been.…
Intramuraal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 schaduwminnend gesteente, koud van huid
ontworteld van gebeente, kalm van gebladerte
gebroken door steenbreek en klimop
er keren dwalingen, ingegraven, ontluisterd
mijn flonker is loom van windstilte
ik ontbreek en keer mijn lawaai binnenstebuiten…
verdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 laatst hoorde ik iemand
zachtjes huilen in de achtertuin
toch ging het door merg en been
de klank van verdriet
hoe zacht ook geuit
het raakte mij
en dat verdriet
maakte mij klein…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
bergenman
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 361 hij woont op zijn uitgeteerde berg
een wijsgeer met haar van zilver
de wangen decennialang ongeschoren
en ingevallen ogen gevuld
met het vuur van een ster
zijn band met de wereld
is zijn vlees, zijn gebeente
de gevangenis voor een geest
die transformatie wil
nog tijdens het ademen
zijn laatste woord
eindelijk…
Dolend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 317 de leegte in haar ogen
kleurt peilloos diep
waarin vissen
welig rondwaren
krijtwit haar gelaat
tenger structuur
zichtbaar gebeente
oogt bitterkoud
ondergrens allang
overschreden zoekt
dolende ziel naarstig
naar houvast…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Poezie poezie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 488 De poes van de buurvrouw
krijgt hopelijk voor heel even
de schrik van haar leven
Haar langdradige poëzie
met miauwende decibellen
begon me gruwelijk te kwellen
Toen ze met veel kattengejank
haar werpselen wilde uiten
rond middernacht in de tuin buiten
De stank is niet meer om te harden
te zacht om op te tillen
rottende sheba uit die…
parasiet
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 667 wanneer je weer
met één woord
de boog van je hand
mijn moeizaam opgebouwd
vliesje vertrouwen
verkracht
gulzig het merg
uit mijn leven zuigt
parasiet
hoe sterker jij
zo zwakker ik…
Zwijgen in de woestijn
netgedicht
3.0 met 197 stemmen 583 dichterlijke zegen
het zwijgen in de woestijn
dat is poëzie, niets anders
dan poëzie…
Neem mij tot je
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 3.013 De binnenkant van je huid
zal ik kussen, je gebeente
verwarmen. Je hart
dat als een getergde vogel
tegen de kooi van je ribben slaat,
zal ik liefkozen zachter dan
het licht de toppen der bomen.
Om alles wat mij
niet langer lief kan zijn.
smeek ik je: lijf mij in.
Buiten jou kan ik niet leven.…
leemte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 162 als lawaai oplost geeft dat stilte
licht dat wegkwijnt wordt duisternis
warmte die wegebt wordt kilte
en wee je gebeente als jij straks verdwijnt
ontstaat er zooo'n leemte…
Woestenij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 847 zand woestijn een
bodem van een dode
zee met resten van
wat schelpenzand
het wit gebeente
en duinenlijnen
die verdwijnen
in de spiegeling
van mijn eigen
fata-morgana
trillende luchten
zuchten gelaten
maar mijn blik reikt
alsmaar verder dan
het weerkaatsen van
mijn droge stem
die geen echo
meer vinden kan…
Waarom?
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 763 Verdrinken er mensen in zee,
vallen gemzen soms van een berg
en krijsen dan door merg
en been?
Waar moet ik heen?
Om dit niet mee te maken?
Moet ik staken?
Waarom?…
Liedje uit de mode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 LIEDJE UIT DE MODE
In quarentaine zing ik zachtjes
liedjes van vroeger en als ik
de tekst niet meer weet
verzin ik een nieuwe
Zo blijft het ruisen in het bloed
de didgeridoo klinkt uit mijn merg
fluit de wind in holle bomen…
Poëzieweek 2022 van 27 januari t/m 2 februari
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 poëzie'
'of een gedicht'?…
Het Huwelijk
gedicht
3.0 met 1264 stemmen 445.366 Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.
Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.…
bizar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 154 ze woont in een droom
gekneld tussen zomer en herfst
er hangt een geknakte zonnebloem
aan de binddraad na het laatste onweer
hij krijgt een binnenplekje in een vaas
terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt
wordt er gerild door merg en been…
Om de dood...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 Er vliegt een kraai
naar binnen
zwart
ik camoufleer mij
achter handen
gekrijs door merg en been
een klauw uit een poot
vingerkootjes, kijk ze hangen
donkere schaduw glijdt langs de muur
ik nagel mij een rouwrand…
Herfst
poëzie
4.0 met 16 stemmen 4.256 Zij die voor mij kwamen en dichters waren,
Zij hebben hun droefenis, in de Herfst, uitgesproken
En éénheid gevoeld tussen hun gebroken
Leven, met het vaarwel aan de drommen hunner dromen,
En het sterven der zonneblaren aan de dorre bomen.
Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij,
Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de…
Uitboezeming*
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.731 - O kinderkens, wier lieve tred
Het hart ons in verukking zet,
Wanneer gij huppelt langs de vloer
En dwaalt als scheepjes zonder roer,
En, dartelend, zonder dat gij 't weet
Of wilt, op 't ouderlijk kleed
In onschuld treedt,
Wie weet,
Of ge eenmaal al te met,
O smart !
Uw voet niet zet
Op 't ouderhart!
----------------------------------…