Alle inzendingen over mijn zomer

is er de zomer door trek aan en op 't water Winters stil op deze winterdag geen kijkers, geen spel de plas verre van in trek.…

heb de stal op de stoep gezet os en de ezel aan de kinderboerderij gegeven en mijn schaapjes geteld ik had ze op het droge maar sommige moesten er toch aan geloven ze zijn al besteld om het offerfeest te vieren als held ik geloof nu in groen en niet in de religies van toen en wil weer ontwaken in lentes die een echte zomer…

Alles is neder onder het sterren gefemel dromen beschaduwen de bijzondere zomer nu de woeste rivier in stilte naar een waarheid zoekt in de beginne smaakt de bezinning zoet door wat daar gaat, heel ongerept een bloemengeur ruikt naar de dood Nachtschaduw maakt de bomen groot.…

LENTE lente is zoals jij je in mijn armen vleit vol van beloftes ZOMER samen in het gras overdenkend hoe het is en nog worden zal HERFST herinneringen ontvallen ons langzaam als bladeren de boom WINTER winterse koude de kachel warmt op z’n best dat wat ons nog rest…

wij vierden de zomer dat jaar nog lang nadat zij voorbij was haar warmte in onze harten deelden wij haast oneindig ons ontging de roodgekleurde lucht en het sterven der dingen daarna zelf stierven wij in beetjes zacht en ongemerkt toen ik alleen ontwaakte waren mijn armen leeg maar jouw hart klopte in mij de glimlach ontdooide de winter…

En terwijl de maan roerloos boven de velden hangt terwijl de zee haar damp uitblaast over het land terwijl de bomen staan te dromen van de zomer die nog komen zal, terwijl radio Pandora haar klanken strooit in de ruimte van de caravan die nog gevuld is met woorden woorden en bol van woorden- wisselen en luisteren, terwijl Witje zich…

En ze tellen de dagen zo uur na uur, En het blijft in hun harten zo dor en guur, Om de zomer die heen is gegaan.…

het jonge blad nam licht van de zon legde in groen het mozaïek van de lente knoppen gesneden in een variatie aan kleur prematuur nog de geur wachtend op warmte van heden met een explosie van schoonheid bloesemt het land weer zijn dromen in een schitterend reiken naar zomer…

De zomer kijkt de winter na ongeschaafde planken zongedroogd en uitgewerkt net als hij die oude man de schrijver van weleer met verjaarde handen timmert hij ´n eigentijds verleden bij elkaar zijn nieuwe kabinet de winter achterhaald op afgeschreven hout dicht hij zijn leven…

in mijn droom was het zomer we liepen door de hoofdstraat van een slaperig dorpje in het zuiden van Frankrijk waar 's morgens een vide-grenier was geweest het was er doodstil en aan de zonkant van de straat trilde de huizen in de hitte laten we wat gaan drinken stelde ik voor maar toen ik ontwaakte had ik nog dorst…

mag ik je een bloem geven gewoon een bloem waarin het groen ook nog kan leven ze bloeit nog in mijn geuren maar jij bepaalt hoe zij jouw dagen in gaat kleuren we wachten samen op het zaad van zomers dromen in herfstig rijpen zal onze liefde blijken…

In het thuisland van de heimwee tijdens verregende al lang vergeten zomers bij het verdwijnen van mijn zonderlinge gedachten om van mijn innerlijke rust te genieten kijk ik naar zwaluwen in de lucht om mijn bewustzijn te verbazen zie ik ze vliegen ik zie ze vliegen zo dat de zon voorgoed voor God kan spelen strak in blauwe onmetelijke…

Nog liggend in mijn bed hoor ik vogels fluiten Het lijkt alsof ze roepen kom naar buiten Daar waar de bloesem zich al uit de knoppen vecht De vroege ochtendzon de mist verslaat De bomen nog kaal zijn, hun bladeren nog verborgen De lente zich voorzichtig toont door bloemenpracht De hitte van de zomer in het verschiet Vannacht heeft de klok…

De zomer is voorbij. De herfst is aangebroken. Ze merkt het aan haar lijf; de stijfheid van haar knoken. Soms wil de zon nog even schijnen. De warmte voelt weldadig aan.…

je toonde zwart en wit ik zag de eerste kleuren in het zacht gebeuren van ontluiken in de eerste lente van je leven ook jij hebt mij weer de seizoenen teruggegeven ik oogstte zonder zomer was een stille dromer ieder voorjaar ging aan mij voorbij maar in confrontatie maakte jij mij wakker opende mijn ogen naast zwart en wit kunnen…

'T is, of je haast de toverwoorden had, Waarmee je zon en zomer wakker riep.…

Ik heb je op een plaats gebracht waar zomers oeverloos van groen en weelde bootjes varen laten op geluk dat in de poldervaarten drijft, een seizoen lang.…

Overspelig is de dromer Die in winter, herfst en zomer Met al die geile vrouwen speelt Die zich vol met drank laat gieten Van de liefde wil genieten En zijn vrouw genot ontsteelt Op deze drie kwartalen rente Teert hij verder in de lente En zijn vrouw barst van verlangen Hij eet en drinkt voor zijn potentie Zonder verdere pretentie Want…

Van winter naar zomer in een handomdraai...…

stervenshoon de laatste stralen van de zomer treitert, verstoten op het altaar van een dun vergulde troon, toont stervensweeën met betraand gezicht, valt uiteen in de onheimelijk geur van gekozen scherven, eenzaam verwerkt tot compost van een tijdloze willekeur.…

In d'omarming van oktober is de zomer reeds voorbij Door schemer zijn straten verlaten Het wordt een frisser jaargetij Bomen raken bonte bladeren kwijt De laatsten bereiken gracieus de wegen Regen valt neer op het gekleurd tapijt Zonnestralen zijn als een zegen 't Hemelse schouwspel in de lucht zorgt dat de natuur wordt belicht Vogels…

Klein roze wilgenroosje, de lente kleurt de zomer op het eerste gezicht heb je leven opzij gestoken ondankst het heerlijke zomerweer verliet langst de zomer, waterkant onder de oude appelboom vertoont het grasveldje enkele groene sprietjes nieuwsgierig op braakliggende velden nauwelijks waard, hier te vermelden, dat ik de schoonheid…

Augustus opent de deuren, die veel fruitsoorten zomers doen kleuren. In rood, paars licht-blauw of fris roodachtig zomergroen geuren de vruchten in hun nabetrachting van een zomers succesvol fruitseizoen.…

we weer samen door ’t laantje Waar ergens nog dat knusse bankje staat Daar vrijden we zo dikwijls in ‘t volle maantje Laten we gaan nu winter naar zomer overgaat En genieten van zon en ontluikende natuur Maak van heel je leven één mooi avontuur.…

Want thans is zomer zwaar der daden van Uw Daad, en 'k voel, ik die gelúkkig ben, hoe door de bomen bremstig Uw godd'lijk sap naar bast en blaêren slaat.…

Waarom wordt de zomer voor mij uitgedreven? Dooie duiven op het ijs. gewiekt en moegestreden, ieders korte reis door volwassenheid vergeten. (Volwassenheid vergeten, spelend, zwevend in hun ijstijd neergestreken.)…

Zomer is voor mij de zee, die opgejut door westenwind haar branding naar mij lonken laat. Ik kan niet anders dan mezelf verliezen, drijvend op de toppen van golven vol plezier. Ik keur ze met mijn ogen. Geef mij aan de sterkste mee En schiet pijlsnel naar ’t strand. Surfplank van vlees en bloed.…

Dronken van je ogen start mijn race, de weke straten van de zomer door. Tot de avond, het brullend, rood-gloeiend inferno van je lippen me de nacht indrijft: een nacht op wilde geiserstromen van verlangen.…

Je bent nooit te oud om de zomer te plukken of met de woorden te spreken van geroezemoes: de tuin vol hoofden de bloesem de appel de vlinders en de dansers in het gras van vandaag. We wiebelen van oud naar jong en genieten; de zon op volle kracht en de tenen in de lucht.…

ik kan hier alleen maar zitten met mijn rug tegen een boom en handen in het mos ik wil schreeuwen en verliezen vergeten hoe licht het was het einde van de zomer breekt het uitzicht door ramen van het vlakke glas de dood overleeft op doordeweekse dagen in de onomkeerbaarheid van aanvaarden ik zou moeten schreeuwen ondraaglijk…