Netgedichten

netgedicht (nr. 13.292):

Bevroren zomer

En terwijl de maan
roerloos boven de velden hangt
terwijl de zee haar
damp uitblaast over het land
terwijl de bomen staan te dromen
van de zomer
die nog komen zal,

terwijl radio Pandora
haar klanken strooit
in de ruimte van de caravan
die nog gevuld is met woorden
woorden en bol van woorden-
wisselen en luisteren,

terwijl Witje zich met overgave
krabt, schudt en trippelend
kwispelend naar me toekomt
vragend met haar zwarte ogen
'mag ik aan je voeteneind?'
'toe dan maar,' zeg ik
en terwijl het optrekken van mijn knieën
al zacht gerinkel van de
glazen in het kastje veroorzaakt
en de Pointer Sisters zingen
'We can make it'

terwijl de uil zachtjes roepend
over het veld vliegt
en de vlierbesbloesem bloeit,
zit ik hier te rillen
in onze slaapzak
mijn Koala-pyjama aan,
bijna half twee in de nacht,
zit ik hier te rillen van de kou
midden in de zomer
terwijl de maan
roerloos boven de velden hangt