Alle inzendingen over moe-tanend

klimmen ’s ochtends torenhoog veilig voor weer en wind en zon achter stenen glas staal en beton urenlang ruggen kromgebogen over documenten papieren en dossiers ze zinken ’s avonds in stalen kooien naar diepe gangen van trieste treinen de helle van het heden ze heten jan en miet en piet ze zijn van het prikken uitgeput hebben uren moe…

Zachtjes, het is zo moe. Wees stil, 't is op.…

De grafsteen met de gebeitelde letters die jouw intieme vriendschap in de nacht een liefdesnaam gaven staat eenzaam op het stille kerkhof bij de uitgebloeide hortensia die moe is door doden die zwijgen in alle talen bladeren van droeve bomen dwarrelen wanhopig voorbij de diepte van jouw dromen maar jij zal nooit tot leven komen…

Een stalen spiraal Bewoog als een wonder Omhoog Zijn ogen glinsteren Van plezier Ik verklaar wat ik waarneem Maar zie direct De magie vernietigd Moe, met ogen bijna dicht De bocht om gereden In diepe sneeuw Zonder problemen Wie anders dan het Licht Kon zulke hulp hebben gegeven Mijn heldere tekst Maakt diepe sporen Van verdriet…

Ik strijd, ik ijver, ik betwist, maar ik word zo moe. Ik faal, ik val en geef op. Ik wilde graag de beste zijn. Ik val en ik sta op. Met tranen, want vallen is niet fijn. Vallen dat doet pijn. Ik vecht, ik strijd, ik blijf worstelen. Ik wil een keertje overwinnen. Ik struikel, ik val, ik faal. Ik moet alweer opnieuw beginnen.…

ruiten verschijnen de wasem van beeltenissen van weleer, een goede beurt, de ruimte maakt zich vrij van stof en herinneringen en enig spoor waarin schaduwen gedwee verdween op hun de tocht door open vensters van de wereld, ging teloor in de donkerste nacht, ontsnapt op lemen voeten, ben benieuwd voor welke dwangmatigheid ik moe…

– – Ach, is ons lijf voor ééuwig moe, en onze zinnen?... Míj faalt de kracht, te zeggen hoe ’k u durf beminnen.…

Ter lome zee met slappe zeilen onder eenzelfde lamme zon, en steeds het onveranderd-ijle aan elke nieuwe horizon; aldóor de dagen áldoor varen een onverschill'ge avond toe, en eindeloos het loom verzwaren der lamme leden, hooploos-moe; en nimmer, nimmer slapen mogen, maar steeds naar horizonnen spiên met starre en pijnlijk-sperrende…

De boeken zijn erg moe ze staan maar in de kast maar worden niet aangeraakt praktisch niet gelezen laat staan verslonden sommige maagdelijk onaangeroerd geen enkel ezelsoortje ze zijn dus maar gaan liggen dat geldt ook voor De Bijbel het boek der boeken dat ligt meestal, opengeslagen stuk gelezen op onderdelen maar niet helemaal, het geheel…

je kwam binnen ik zag schaduwen verschieten de kamer lichtte op vrouwen leken ronder nog zachter in benadering mannen stopten hun vergadering je liet de gastvrouw blozen lachte het gezelschap toe je ogen glansden, maar je stem klonk moe we wisten dat je lichaam niet meer wilde, merkten dat je geest nog ongebroken was we zagen hoe…

lach als blije kinderen wees eens minder serieus inderdaad doe het gewoon maak die lange lange neus en je zorgen zullen minderen interesseer je even geen enkele fluit voor welke bagger men over je gedrag uit spuit we moeten lachen het wordt eens tijd om ze te verdrijven die onzalige somberheid ben ik haar wereldse terreur alleen zo moe…

zien kom uit de achtergrond en kleur vandaag met stralend licht van weer ontmoeten ik zal je groeten met een warme kus wees maar gerust we gaan de wereld buitensluiten de tijd uitbuiten die er is ik heb je zo intens gemist ik zwem nog in de uren maar hoge golven van het wachten trekken aan mijn krachten, de deining maakt me moe…

Het leven moe, getroffen door een schaduw Wat zet mij hiertoe Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet Achter een masker die ik, steeds weer opzet Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel Van binnen is het koud, ijs en ijs koud Perspectief…

temperaturen die geenszins zijn te harden De Olympische Spelen in de Chines' hoofdstad Beijing gingen ooit ook door ondanks mensenrechten die (met voeten werden getreden) geenszins klopten Net als in eveneens Qa- tar is een vergrootglas beslist wenselijk Regimechange, woord vandaag de dag beslist veel te horen veel landen die dit zouden moe…

Ik liet mijn gedachten gaan wat mijn handen hebben gedaan in het leven: jurkjes genaaid en truitjes gebreid, engeltjes gehaakt en beelden gekleid landschappen en bloemen gepenseeld korte verhalen en gedichten geschreven, vier bundels uitgegeven, kon er emoties in kwijt ze zijn nu krom gegroeid en moe door al dat gedoe door reuma en…

De overeenkomst met oververmoeidheid en onverzadigbaarheid is koppigheid of ander gezegd een verstoorde standvastigheid in het niet kunnen loslaten!…

Maar haar ogen, ze staan zo moe, moe van het betaalde liefde geven. De oude man ziet haar elke nacht, wat heeft haar ooit zover gebracht? Een jong hoertje in de stad, die nooit liefde heeft gehad. Ze wenkt, lacht, wuift naar mensen, ze geeft alles voor f 100,- per uur.…

Red haar van dit nutteloze gevecht, ze is 't zo verschrikkelijk moe, ze smeekt je, alsjeblieft, toe, laat me gaan, laat me vrij ik wil dit niet meer, ben 't zo moe. 't Knokken tegen het onherroepelijke, wat toch komen zal, en wanneer en wie is degene die dat bepalen zal?…

Maar haar ogen, ze staan zo moe, moe van het betaalde liefde geven. De oude man ziet haar elke nacht, wat heeft haar ooit zover gebracht? Een jong hoertje in de stad, dat nooit liefde heeft gehad. Ze wenkt, lacht, wuift naar mensen, ze geeft alles voor f 100,- per uur.…

Als de zon dan toch moet zinken Slinger dan het anker, de weerhaken van jouw hart Naar mijn vel en vezels Vlucht in een grijze sluimer Want moe van de veldslag In een woestijn van dag en dauw Of gauw nog wat blazen op de loftrompet Alles gaat goed!…

of veelzeggend, tegenstrijdig in de aard van non-dualisme anderzijds “ ik ben het weten moe” moe van het waarnemen het weigeren van een descriptie is een nodeloos verlangen naar een interpretatie dat nimmer een opzichzelfstaand feit kan onderbouwen zelfs zonder strijd rusten de wapenen nooit in al die partijen waar een homogene ascetisch…

Soms word ik moe van een verleden dat vreemd en ver en vol verdriet mijn dag verpest, me achterliet in uren zonder straks of heden. Maar langzaam wijkt nu het beton dat zich gevormd had in mijn hart. Mijn leven raakt niet meer verward en zacht ruist nu een nieuwe bron.…

‘k Deed de voorspelling al dat je een meisje zijn zou maar een zondagskind moet ook wel kunnen dus kom nou morgen, da’s mijn wens… We zijn het wachten nu best moe, je hebt lang genoeg bij ma gezeten hoe je eruit zal zie is iets wat we nu wel willen weten, dus tot zondag dan zondagskind?…

Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen.…

Wij die elkaar tot bloedens toe op alle zwakke plekken kwetsen, wij beiden zijn ten langen leste de onbesliste vete moe. Het laatste licht faalt in het westen, mijn lieve vijandin, zie hoe ik mij van wapentuig ontdoe; dit is uiteindelijk het beste.…

De zee was het doel van de fietstocht, en zalig zoel waaide de wind, je duwde me aan toen ik moe werd, ’t ging regenen, ’t werd ander weer, ken je me nog van die keer? Ken je me nog, van die keer waarop je zo zacht naar me lachte, ik vast in je woorden geloofde, je loog nooit was wat je beloofde, ken jij je nog van die keer?…

Sommigen zien een oude vrouw, ik zie je jeugd, je wijsheid, je trouw Sommigen zien een mopper, een zeur, ik zie je diepte, je gevoel, je kleur Sommigen zien een mens, zo moe en leeg, ik zie je kracht, die ik ook van je kreeg Sommigen zien iemand zonder gevoel, ik zie je wensen, je hoop, je doel Sommigen zien een muur om je heen, hoe…

Mijn vaders gang is moe en traag Ik sla hem gade door de ramen Hij blijft zich voor emoties schamen Zodat ik ook zijn tranen draag Zijn lijf een hulpeloze vraag Loopt hij langs heggen vol met bramen Leidt nieuwe ranken weer te samen En bindt de trossen aan de haag Hij voelt dat naar hem wordt gekeken Als hij mij ziet achter het glas Komt…

De liefde is de grootste straf Die God ons heeft gegeven Maar die niet weet wat liefde is Heeft nooit iets aan zijn leven De liefde maakt ons allen dol We vechten om elkander En als we moe van `t vechten zijn Dan nemen we een ander De liefde geeft ons moed en kracht En lust in onze ogen Juist als we vol vertrouwen zijn Dan worden we bedrogen…

ik zet of bloedend de borst waartegen ik sliep jij leerde me lopen, de schoenen dragen waardoor de aarde kantelde en vaak bevroor op het hout van mijn lippen waarom zijn mijn armen zo dun zo doorzichtig, de leegte die ik voel door het naakte kind in mijn keel ik heb het zo koud in de nacht die komt en ben het wantrouwen zo hoorbaar moe…