1980 resultaten.
Vreemden in de nacht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 9.190 Teveel te vaak bedrogen,
de wereld eventjes moe.
Niemand die op me wacht.
In het donker weggedoken,
-zwijgend als het graf-,
wacht ik alleen op de dag.
Dat ik weer leven mag,
met om wie ik zoveel gaf.
Een liefde onbesproken.
Eigenlijk is dit gedicht,
zo juist nog geschreven,
niet wat ik had verwacht.…
liefde en genegenheid
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 3.717 Voor een goede dag,
of eens een hand opsteken,
zijn we te moe.
We haten elkaar,
voor zeer uiteenlopende dingen.
Gewoon omdat de ene,
een toontje hoger kan zingen.
Tracht elkaar te steunen,
met wat meer medeleven.
Dat kost geen geld,
om het te geven.…
hart vol emoties
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.226 mijn hart zit vol emoties
soms is het echt te klein
ik heb ze goed verstopt,
wil sterk en zeker zijn
maar als ik niet zo sterk ben,
het leven even moe
mezelf helemaal kwijtraak,
en domme dingen doe,
dan ben ik weleens bang,
om controle kwijt te raken.
ik maak mooie dingen stuk,
die niet meer zijn te maken.…
Triestig
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.567 Ik ben zo moe, wat doe ik hier nog langer.…
Lotusbloem, Geluksbloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.482 op de dag der liefde
bedekten dromen jou
rozenblaadjes op je mondje
ging jij slapen, je was moe
in jouw hemels ledikantje
beide blauwe oogjes toe
begon de reis naar vage verten
waar niemand ons van had verteld
knuistjes samen al gevouwen
jaren op een hand geteld
was je klaar om dag te zeggen
een gebedje voor jou kleine meid
-------…
Meesterwerk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 960 De beker wordt fier omhoog geheven
op meer dan één oer-Hollands meesterwerk,
daarbij wordt het vermoeden heel sterk
dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven,
z'n paletten en penselen nooit moe,
eveneens voor de wijnroes is bezweken,
en vaak diep in de kelk heeft gekeken,
maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe.…
Verkouden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.195 Bacteriën gieren door de lucht
Iedereen piept, iedereen zucht
In alle hoekjes en in alle kiertjes
Zwerven natte snotpapiertjes
Uit neuzen lopen hele stromen
Het lijkt nooit meer goed te komen
Collega’s ogen moe en dorstig
Men roept kuchend: ‘k ben zo borstig
Doktoren staan hier machteloos
Wc-papier gaat niet per rol, maar doos
Het is voorwaar…
Eindejaarsgeneuzel
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 3.011 Het inhoudsloze geneuzel,
ben ik al reeds tijden moe.
Net als al dat getreuzel,
zo kom ik nergens meer toe.
Het eindeloze straatje,
van werken tot 's avonds laat.
Geen tijd meer voor een praatje,
is dit waar het om gaat?
Al weken probeer ik het gat te dichten,
van gezin, naar hobby en vrienden,
en dan nu nog Kerst op de koop toe.…
Dek me toe
gedicht
4.0 met 48 stemmen 9.534 Zeg me dat het tijd is, zeg me dat ik moe
ben, geef niet toe aan verzet,
geef me een washand, de beer die ik ken,
wijs me mijn bed, dek me toe,
ruik naar zeep, vertel mij hoe
prinsessen slapen als bij wonder
en verdwijn maar, ga niet te
ver, stop mij onder, dek me toe,
laat mij alleen, strooi in mijn ogen
geen zand, breng geen lied ten…
handwerk
netgedicht
3.0 met 60 stemmen 565 Voor ik word vermoord door de lafaard
zal mijn haar groeien tot aan de voeten
Jurken van perkament zal ik dragen
dat het water zuigt tot aan de lippen
Met zingende bomen stook ik hoge vuren
braad met blote handen zeven dove hanen
Aan de voet van de berg moet graniet geraapt
havenloze dieren het wijde watervat gewezen
Doofstom en moe…
explosieve stilte
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 409 het gegrom
van roem, voorbijgaand in
een kort en heftig geluid
wanneer de ruimte
de strakgespannen liefde onderlijnt,
omlaag rond hals en nek,
zet elk woord zich vast in
een verbeten afstand, de voetstappen
vervallen tot een duister vlies
ik schep de zinnen
in stalen ogen, wikkel ze rond
vallende onschuld
want metaal kan moe…
mantelzwaar
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.034 ik leg mijn vleugels stil;
het praten, moe, verzwijgt
de lage vlucht
naar rouw
de appelboom, vol van schaduw,
schudt druppels
op de nacht
wanneer mijn huid,
nog wit omrand, bogen
vouwt omheen de tijd
ik zie jouw naam
in het gras geschreven
hoe bladeren vallen,
bruin en rood
mijn stem kent
slechts het schreeuwen,
zwart,…
Huivering
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.077 Ik breng je geen geluk, ik kom
Alleen vergeten in je schoot,
Moe van het reizen naar de dood
Die nader komt als ik niet kom.
Het vuur krimpt onder dunne korst,
Nauw sluit de kou van het heelal
Rondom de wereld, sluipt in elk dal.
Hoe kan ik rusten aan je borst?…
koud
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 2.083 En wie zichzelf zo machteloos,
zo moe voelt en zo vol van zorgen,
Die troost Hij zo een moeder troost,
die houdt Hij in Zijn hart geborgen.…
Aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 326 Moe van 't stadslawaai
komt hulp uit onverwachte hoek
m'n oren raken verstopt
het wordt stil om me heen
men zegt dat ik iets aan
m'n gehoor moet laten doen
maar ik houd me doof en m'n
oren fossiliseren tot schelpen
geluk is slechts 'n gevoel dat
we door denken opwekken
zo verwezenlijk ik 'n ideaal
waan mij in 'n houten huis
in de…
Mag ik
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.336 Zo moe, ik ben uitgeput en verslagen.
Mag ik je wat vertellen, wat geven,
zomaar om niets, ik beloof je dat ik er niets
voor terug zal vragen....…
Handelingsonbekwaam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Op dertienjarige leeftijd schreef ik
Gepassioneerde brieven aan de rechtbank waarin ik met klem verzocht
Om een verklaring van handelingsbekwaamheid
Tranen op het papier, een pen vol vuur
Nooit werden ze verstuurd,
Moe gestreden.
Een glimlach van meewarigheid
Als ik denk aan mijn jonge ik.…
Het geheim van de waard
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 934 De waard vult de glazen
Met voorbedachte rade snijdt hij de kragen
Wat zal hij hen verbazen
Hun vernederen en verlagen
Munten rollen over de bar
Langzaam treedt de alcohol toe
Steeds verder raakt men in de war
Uiteindelijk is men verslagen en moe
De centen zijn geteld
Echt bier is niet geschonken
Nooit aan iemand verteld
Iedereen is tevree…
Ik hoor de nacht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.782 - - Ach, is ons lijf voor eéuwig moe,
en onze zinnen?...
Míj faalt de kracht, te zeggen hoe
'k u durf beminnen.…
Rust
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 322 Reisde ik naar ver en vluchtig,
Nog voor de rits het reizen al weer moe.
Nu, met natte brokken op het laminaat,
Heb ik dan de rust gevonden.…
Wolkenmantel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 170 mijn denken vliet
met versnelde stap op natte straten
het water draagt schijn
zwijgt waar de boog hangt
in late lenteschemer
strak gebogen
mijn woord is moe naar het woord
poëzie verblauwd
(en al wat daar nog tussen ligt)
schijngolven vervloeien
spatten uiteen
tot op mijn mond in de straten
voor mijn oog
een wolkenmantel dekt warm…
Absoute
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 808 het doek is gevallen
de laatste akte
speelt zich af
buiten het aanschijn
van vreemden
zonder enig licht
nog wat resterende stuipen
toegedicht aan ontheemden
geblinddoekt op planken
tastend op weg
moe van spoorloos kruipen
soms is applaus
door zwijgzaamheid omhuld
het kent begrip op afstand
zogezegd monddood kil
de zaal…
Gaten in emmers
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 200 In het dorstige land tasten
daklozen in het duister, ze
zijn de stralen van een
getergde zon en goddeloze
geloften al tijden moe,
papieren regels rotten in
het hout, een leger van
houtwormen splijt de wereld
open, dekt de aarde met hun
maskers toe, in de vlijt van
alle gestorvenen treft alleen
de hoop geen verwijt, de nachten…
Hoe iedereen niemand was
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 554 Het plein stond vol met mensen
en iedereen keek moe
Eén vraag werd nog geuit:
“Waar gaan we toch naar toe?”
“Waar gaan we toch naar toe?”
riep men door elkaar
en niemand die het wist…
Voor de spiegel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 858 zijn zwart en jij bent blond
kijk, nu draai ik mijn gezicht opzij
en is mijn hoofdje ineens niet meer rond
Als ik lach, lacht de spiegel met me mee
en als ik praat, praat de spiegel terug
gek hoor, hij ziet ons alletwee
en hij doet alles net zo vlug
Er is één ding wat hij niet kan
kijk nou, we beginnen te gapen
ben je een beetje moe…
Gemist ochtendlicht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 388 Eindelijk van taken verlicht
kijkend in het al weer verhelderende ochtendlicht
sluit zij nog even vluchtig haar ogen toe
voor de nieuwe dag, opnieuw,..zo moe.
Zij wenst het welterusten aan ochtendstond
om opnieuw te dromen van "goud in de mond".…
mij in mei
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 ik droom mij in mei
zet gedachten opzij
en wordt niet moe
ik heb vleugels op z’n plek
heerlijk, dat ik mij droom in mei
op één oor
wat is het heerlijk buiten
wie liefheeft
wow, ik voel me goed
’t vast een ander
dat mag je mazzel noemen
ik begrijp nu eindelijk
hoe het zit
onder de gele maan
droom ik mij in mei
op één oor
mm, mm, alles…
kerstdis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.145 kerstdis
lichtjes in de boom
voeren mij terug naar die droom
van het ouderlijk huis
vol warmte en geborgenheid
een baken in de tijd
broertjes, zusjes, pa en moe
voeren mij naar die
dagen toe
na de mis aan de dis
vol twentse lekkernij
allemaal zij aan zij
in gedachten duurt dit voort…
Masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 107 In wiens gezicht voel
ik de ontreddering,
moe van de nachtrust,
gapend en zwetend jonglerend met
washandje en gevoelig koud water,
cornflakes en cafeïne,
de redders in nood in dit ontwakend begin?
In wiens masker zal
ik me vandaag verontschuldigen,
om de zorgen van de nacht
te verhullen,
om de zorgen van de dag
te verbergen?…
Het godje Sinep
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 251 Wanneer ik moe naar bed wil gaan,
staat Sinep helemaal uitgerust op.
Gaat soms exhibitionistisch staan!
Ik wil echt van hem gaan scheiden.
De maat is nu eindelijk vol!
Wie denkt Sinep dat hij is?
Een overgewaardeerd lulletje,
wanneer ik mij niet vergis!
Eindelijk word ik baas van mijn goddelijk lijf!…