inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.143):

Absoute

het doek is gevallen
de laatste akte
speelt zich af
buiten het aanschijn
van vreemden

zonder enig licht
nog wat resterende stuipen
toegedicht aan ontheemden
geblinddoekt op planken
tastend op weg
moe van spoorloos kruipen

soms is applaus
door zwijgzaamheid omhuld
het kent begrip op afstand
zogezegd monddood kil

de zaal stroomt leeg
of was hij niet gevuld
het was al zo stil

*

ik sluit de deur
zie nog een keer om

enkele stoelen
blijken doofstom


Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 8 juni 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.8 met 25 stemmen aantal keer bekeken 947

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

pama, 15 jaar geleden
Als de laatste acteur het doek van de wereld sluit, het applaus zichzelf laat verstommen, zal de laatste toeschouwer zich hullen in de huid van de blinde en de stomme. Mooi gedicht
Ludy, 15 jaar geleden
Als echte erkenning al bestaat, de zoektocht is in elk geval eenzaam... Zeer sterk impressionistisch gedicht!
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
mooi deze lege- zaal -eenzaamheid, als het applaus voorbij is en de stoelen zwijgend van een einde spreken en een nieuw begin...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)