Herfst op het kerkhof

De grafsteen

met de gebeitelde letters
die jouw intieme vriendschap
in de nacht een liefdesnaam gaven

staat eenzaam op het stille kerkhof
bij de uitgebloeide hortensia die moe is
door doden die zwijgen in alle talen

bladeren van droeve bomen
dwarrelen wanhopig voorbij
de diepte van jouw dromen

maar jij zal nooit tot leven komen

ik heb je verzonnen naast mijn hart
en langs een droom met mijn droeve idioom
je valt in letters uiteen
omdat ik geen woorden kan vinden.

grafsteen droom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.8 met 4 stemmen 219