Alle inzendingen over nocturne OR park OR water

Mijn God verbergt mij Zijn aangezicht, Maar de glans, die mijn ziel doorgloort, Als de vreugde, die over de wateren licht Hij ruist door het duister voort. ------------------------------------------------------ nocturne='s nachts gebeden: oorspronkelijk een van de drie hoofddelen van de metten in het breviergebed (katholiek)…

Het voorjaar trekt als een magneet, ik verlang naar groen, de bossen, naar parken met hun bloemenkleed maar niet als wolken hun water lossen!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

je zet mij buiten de tijd je letters lopen uit het park je woorden schuiven wind ik vind je aan de vijver je schrijft in spiegelschrift alleen wie op je verliefd wordt kan het lezen…

hij leunde boom, zei ik dag en avond ik bukte vergeet-me-nietje, zei hij dat zich niet laat zien brug, vertelde de wind van hem naar haar ik droomde de eerste nacht 't was een fijn gesprek, zei hij…

restanten licht strekken zich lui spelen met wolkenflarden drijvend boven het rode uur dat langzaam de ogen sluit schaduwen verlengt en voetstappen tot stilte maant de wind zingt een requiem op het ritme van ritselend blad tot elk geluid verstilt wanneer een onzichtbare mond zich opent. hapt en kleur en klank vermaalt tot de kleinste…

En waart gij nimmer zelf gekomen, En had geluk slechts kunnen zijn Van teerst gemis de waterklare pijn En tegen d' achtergrond der bonte dromen Lichtschaduw van uw verre schijn, Uw zon die nimmer boven kimmelijn Rees uit oneindigheids verstilde stromen, - Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten Der gouden dagen, der juwelen nachten…

Starend in de nacht de luisteraar in zichzelf een uil de eerste wacht en daar een ster. Dichtbij en dan ver een dromerige blik vooruit vaag geritsel, opgeschrikt geluid. De stilte is lang niet altijd op haar plaats zo hier, sluipt natuur’s gang langs oor voorbij.…

Amos zingt verheugd de metten mee: taal uit stilte geboren hoorbaar nu in elke hoek en zijkapel. De tijd is rijp om zich te melden bij de abt maar dan verdonkeremaant de lector het hem bekende slot van het kapittel: “zij waren beiden naakt, de mens en zijn vrouw, en schaamden zich niet voor elkaar.” En in zijn oor komt hees…

De vijver glanst van verlangen. Dode kikkers drijven, Het wit van hun buiken Sterwaarts gericht, voorbij. Met oeroud gekwaak van zomernacht Zwelt de maan En een glazige lis strekt het blad Naar haar licht. Alles dwaalt. Veel donkere vlinders Glijden langzaam dooreen. Alles dwaalt vannacht. Uit het slaapdronken riet Stijgt een lied…

ik had haar nachthemd zorgvuldig om mijn kussen gevouwen m'n hoofd vol warrige gedachten in haar geur gelegd en het hielp ik was niet langer eenzaam de leemte van de nacht werd gevuld met de herinnering aan het samenzijn toen ik vanmorgen wakker werd met het zout van m'n tranen nog in de bedding van mijn wangen wist ik die koude ledigheid…

Hoe geladen ook en hoe buitengewoon schoon dit lied zonder woord…

Wuft de handschoen, wuft het klein gebaar, wulps de mond en ’t licht in d’ ogekieren, wolvenbeet de bont om ’t blonde haar: vrouwen zijn de wonderlijkste dieren. Bidt de mond den appelbeet te vieren, wijkt de blik te wimper voor gevaar, waait de scheemring over lustrivieren, wenkt het lied over de nachtgitaar, beeft het woud onder…

Nachtelijke wolken hangen als bevroren meren in de lucht, vormen een zilverwerk van ijle sluiervelden waar de volle maan vergeefs achter vlucht. De nacht laat zich niet in het duister vangen, geen wolk kan de maan het schijnen beletten. Tot de dageraad zich laat gelden, die maakt van de vriesnacht korte metten.…

Als de hemel zijn getal heeft rijst de maan ongenadig boven de kim. De pokkelige schijf heerst iel over de desolate vlakte waar tussen varens en wat schriel gewas verdoken leven huivert om wat komen moet. Want als de volle maan het goddelijke oog versluiert ontwaakt het oude bloed en splijt de wig der waanzin het broze breukvlak tussen…

De avond is gevallen; ’t geluid op straat verstomt. Het laatste vogelfluiten bereidt de nacht die komt. Een bord met nog wat eten ligt eenzaam op het blad; het was al ‘n tijdje duidelijk dat je geen trek meer had. En nu heeft dan het donker zich rond ons neergelegd; geen woorden zijn meer nodig want alles is gezegd. Niets hoeft of…

De maan roeit brandend langs 't wolkenrif, en 't bos is paars: vergiftigd. - Poel en half open pad vol hete bramen, fel en rond in geur. De vlakte, een fletse ruiker en de lippen droog; sterren vallen als dauw. Gestalten jagen woest: saters in horden; en hun grijze adem is zichtbaar. Nimfen, bloemwit met groene haren vluchten…

Bij 't opene venster Pierrot, zo bleek Alsof al het bloed uit zijn wezen week, Staat te dromen in 't licht van de maan En Colombine triest, ontdaan, Zit te schreien. Pierrot voelt de honger en kommer niet Want nu van de maan het blank schijnsel vliet Voelt die dichter zich koning te rijk, Maar Colombine zorgelijk Zit te schreien…

Het perron ligt op een bed van grint. De tijd voor vertrek is opgeheven, bovenleidingen teren koolzwart de hemel verbonden met stilte naar grijs verstreken. Een baanvak stopt voor rood licht. Er woedt een storm van ijzer bleek bacchanaal geknoopt om het roekeloos eiland lijnen dat als een zwaar lichaam zwijgt, verzonken in dronken…

De sterren zijn met veel, vanavond. Grote ogen in de nacht: een meisje zwiert haar rok tot bloemen op een dansfeest aan de gracht. Een jongen wankelt door de stad. Zijn benen slepen uit de maat. De stoep ligt slordig langs de straat. Hij heeft zijn flessen leeggedacht. Hij is zijn mooiste woorden kwijt en niemand die zijn pijn begrijpt;…

Hoe zal ik naast je liggen gaan, nu jij, zo stil gedompeld in je woeste roes, je onbewuste feest viert, stiller dan een muis. Mijn onvermoeib’re strijdster voor de vrijheid, die het niet laten kan de fles te legen, een wijle later te hervullen, met wat bloemen uit de tuin. Die zich zonder morren af laat voeren, wegschenkt aan vergetelheid…

Aan de rafelranden van de nacht in 't schaduwrijk zwijmelen verzonkene gedachten in vergetelheid donkerblauw en violet van diepgezonkenheid in sepia en indigo van nachtdoorwakenheid overvaart naar duisternis als tijdelijk anonymus een verblijf incognito naar een etherisch geestenrijk vergetelheid, gezapig slapend in het…

lief, mijn lief ik moet je, wil jou nog beminnen rond de maanlach bij de roep van de uil het blinken van de grote beer lief, mijn lief ik zie straallichtjes een weerschijn langs het hemelsbaldakijn o, hoe vertel ik jou… van de betovering hoe een nocturne mijn hart bespeelt duizend noten in een schildering geluksmoment in…

Limonade, een glas papa en mama een zwaan ik op een brug kijk aan Het brood in mijn handen de stukjes die landen op water geklater Zwemmende eenden park Majella droom van bellen leren tellen kleuren zien tante Kien Al die dingen herinneringen…

Dit beeld deed mij denken aan drie vrouwen die verrast zijn door een indrukwekkend landschap. Of zien zij uit naar de komst van een dierbare? Mogelijk is ook dat zij terug zien op de weg die werd afgelegd of is het voor vertrek? Op deze vragen komt geen antwoord en wat juist is, dat blijft gissen. Dat geldt ook voor het nieuwe jaar dat voor…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…