Alle inzendingen over onbegrijpelijk

Het kent geen diepte. Het is een gevoel. Iets zonder benoeming. Zonder reden of doel. Ergens waar niemand komt. Een donkere stuk. Waar je al je angsten voelt. Er rust een hoge druk. Het kent geen vreugd of liefde, Noch haat of verdriet. Met geluk duurt het maar even. Vakantie waar ik niet van geniet. Het verdrinken in onzekerheid.…

op een doodgewone baddermorgen moest ze plotseling ontzettend huilen in de jacuzzi, om die arme here jezus hij werd genageld aan handen en voeten want boven de schuifdeuren hing een gefiguurzaagd kruis met uitverkoren zoon door vader bemind, zijn hoofd een schuin beetje naar beneden als de dood,en mamma zei dat hij ook voor háár…

Hier is de grote verdwijntruc: kijk naar de vrouw in de kluis, de deur staat nog aan en kijk naar de man met die deur in zijn hand, die hij sluit. Zie zijn vuist, proef de rook, ruik het kruit. Speel mee zonder spoor van begrip of van greep op de machinerie. Houdini de Tweede op de rand van zijn bed, hoofd in handen - niet…

De dromen komen tot wasdom ik hervind ontroerd de mooie dingen, herdrukken van mijn gedachten. Wat heeft hun natuur, hun erfenis, eigen zangzaad te weeg gebracht. Wat mij in welhaast langdradige burgerlijke zinnen uit dromen onbevangen beelden laten vertolken. Mijn eerste zetten op papier heb ik als kind van tien en veertien al gedaan…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld…

Vraag mij af waarheen mijn wegen leiden in een wereld door woorden gebouwd in luchtledig gehoor van universum zijn het stenen of meteorieten die woorden verstommen tot klankloze echo’s als waardeloze golven de kosmos vullen zijn het misschien gevoelens die vasthoudend in waarde van liefde de dampkring ver overschrijden.…

Mijn broer was als kind zeer goed in techniek en ik excelleerde in gymnastiek. Hij ging dus naar het technasium, maar ik kon niet naar het gymnasium!…

vlindermes nooit hoefde ik het te gebruiken onderweg zag iedereen dat mijn verenpak niet bestand tegen regen en kwetsuren was onder een verre vlinderboom begroef ik zonder ophef het wapen dat in mijn handen dodelijk kon zijn een oude graver zal het gesloten geërodeerde artefact vinden hij bergt het op in zijn schuur van onbegrijpelijke…

Warm goudgeel smaakvol en rijp een aroma dat iedereen verleidt achter deze korst vullen holten de leegte met onfrisse lucht deze rotte boel zo doorprikt onbegrijpelijk dat je toch nog toehapt…

Ik wil een foto van je maken zodat vaststaat hoe de sterren uit je ogen stralen En dan wil ik nog een tweede foto: je ogen stralend tussen sterren- stelsels, melkwegen ondoorgrondelijk universa onbegrijpelijk en zonder grens (maar wel van mij)…

onbegrijpelijk zulk nieuws het onoverkomelijke het ongenadige als een voldongen feit ook al leeft niemand met zo’n vonnis nu is het moment daar eindigheid heeft een datum gekregen al wat rest is jou te omarmen met onze liefde…

Een antwoord op het antwoord laat muzikanten verder stuipen over onbegrijpelijke liefdes in een omhullende notendop; onverstaanbare vibraties laten het complex gestel kruipen, de massaliteit tussen door doet als of een sprekende pop.…

Ik dacht al bij mezelf: dit kan niet kloppen, Ze heeft opzichtig zitten fotoshoppen, ’t Is onbegrijpelijk dat zoiets mag. Het zat ‘m niet in handen of in huid, Ze zagen er gewoon te happy uit.…

Is het zinvol je hersenen te voeden, met de kronkels van een onbegrijpbare geest? Kunnen we echt nog diep nadenken, als het goed is en geen voldoening mee hebben?…

Onbegrijpelijk…

Onbegrijpelijk wat hier gebeurt en toch moet het leven verder. Is dit de eerste dag na het begin van de lente? Is dit een nachtmerrie? Dona eis requiem.…

Als er dan al woorden zijn en je gooit ze in het meer Wil de plons, de spetter de rimpels, de golven de laatste klinkers van al dat en meer Als er dan al woorden zijn, smijt, gooi, werp, verhit, onbezonnen, onmogelijk onbegrijpelijk, hart en zeer, Haal adem, verdrink niet…

Hopeloos machteloos godsgruwelijk boos onbegrijpelijk, onaanvaardbaar deze onmenselijke sluipmoordenaar Intens verdriet Killer STOP!!!! Neem dit leven niet!! Zij is zo mooi, zo pril, zo vol leven zo vrolijk, zo positief, heeft zoveel te geven…

of niet zo permanent het begrip tijd is onbegrijpelijk hier scheiden onze wegen tijdelijk een traan in jouw naam het weerzien is oneindig…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld Inspiratie: interview met Jan Mulder…

wat er eigenlijk zo mis is aan kerstmis uit naam van wat we geloven spreken we tijdens de Kerst veel over vrede toch is het dat onbegrijpelijke wrede dat ook uit naam van diezelfde geloven de oorlogsbrandhaarden juist zullen oplaaien in plaats van doven…

Drie woorden Vaak ontkent Oneindige betekenissen Persoonlijk en onpersoonlijk Hartverscheurend Eenvoudig complex Begrijpelijk onbegrijpelijk Meer waarde als inhoud kan dragen Hypnotiserend maar vogelvrij Altijd beantwoord ook al niet Tenzij je het tegen jezelf zegt…

Aan mijn werkwijze zo wel zakelijk als privé 'valt geen touw aan vast te knopen' maar werkt voor mij als een 'tiereplezier' Maar voor derden is het, dat onbegrijpelijk en dat respecteer ik volmondig, volledig en vraag daar dus geen begrip voor, ook geen greintje Het is wat het is ik ben wie ik ben en gij, jij, u bent ook uniek!…

Onbegrijpelijke mens, je wilt het Paradijs niet, je wilt niet wat je wenst, je wilt je eigen lot, je leven, je angst, je gevaar, en je dood.’’…

Je gaf kleur en vorm aan een onbegrijpelijk avontuur, waar ik in vol verstand naar adem moest happen om niet op dood-spoor te worden geparkeerd onduidelijk waar ik was beland, als ik dacht je niet meer tegen te komen en in de verte te zien verdwijnen, werd ik door je lust tot leven gegrepen, als een lopend vuur, vlucht ik in je armen onbegrijpelijk…

Bang voor mezelf daarom schuil ik in een naam bang voor de woorden die onthullen wie ik ben daarom schrijf ik ze onbegrijpelijk mooi achter glas bang voor de ander die me zal zien in mijn ware gedaante en uiteindelijk leest onder mijn echte naam…

Liefde zo onbegrijpelijk. Juist daarin wordt het geheim van wie je bent nog groter!…

'T is tóch niet onbegrijpelijk dat Sven Ineens die binnenbocht is ingedoken Dat had ie vast met Kemkers afgesproken 'T is juist een geniale zet van hen Het duurde even voor ik het begreep; Je bent zo stúkken eerder bij de streep.…

zo sterk vriendschap praten huilen elkaar zien onbegrijpelijk ... zo sterk vriendschap intens waardevol hopelijk in de toekomst ... zo sterk…

Het onbegrijpelijke slapen door de slaap heen overwogen op gevaar. ------------------------------------- Uit: ' Verzameld werk', 1993.…