Alle inzendingen over onbewaakt

aan mondhoeken kabbelend proef ik een vloeibare wens de lucht te bevolken, te dolen langs een frisse, onbewaakte grens de ideale plek om een offer over bodemloze grond te plengen of mijn stoffig lijf uit aderkalk met gestrekte adem te lengen bij hoog mikken of laag scheren kent deze platgeslagen woestijn noch gebeitelde geboden…

De aanloop naar Kerstmis zal nooit meer het zelfde zijn Destijds een sprong in het duister met onderzoeken en veel pijn Overgeleverd en reddeloos vechtend boven willen komen In een onbewaakt moment een abrupt einde aan onze dromen Kerstmis in een kille witte ruimte daar raakte we elkaar reeds kwijt de dood werd zacht aangekondigd slechts…

Mijn hart slaat weer onbewaakt te snelle uren, de groente heb ik al gesneden maar ‘k heb geen trek in jouw strategieën die mij telkens willen mee sleuren in jouw victorie laat me deze lente mijn eigen lijf en leden blijven voelen, want jouw lust is het zout in mijn pap en je handen ruwen mijn vel mijn stem is uitgedicht, de tong gezwollen…

ben ik jou wel waard als je ogen mij zoeken was toch onuitgesproken gebaard in reeds vervuilde doeken wat zie je toch in mij met je zachte ogen wie staat er niet voor jou in de rij alsof ze naar je toe worden gezogen mijn voelen heet denken in onbewaakte ogenblikken maar jij hoort stille wenken achter mijn lach van snikken je schenkt…

Een charme offensief bij Koffie Max Geert was er in gesprek met Myrna Goossen Al teutend werden ze enorm close en Bekende hij dat ie het liefste straks Eens onbewaakt uit wandelen zou gaan 'N ómmetje, suggestie:Naar de maan. ---- Geert Wilders sprak vanmorgen in KoffieMax, een gezelligheidsprogramma voor senioren…

Toen ik als onschuldig Kind van nog maar net Elf jaar op een Onbewaakt moment Op mijn handen zat, Vond jij dat vies, Zei jij, een vies Jongetje dat op zijn Handen zat, en ik Voelde de schaamte Groeien op mijn wangen, Nu ik tegen de zestig Loop hoor ik pas het Echte verhaal, Christa Vertelt het vol Mededogen - om dit…

blond klauterden lange ledematen uit het rek geen stormwind en hagelregen hield hen tegen alleen om twaalf uur werd er gegeten vaste prik voor wie er te laat zou komen kon alleen maar van de resten dromen dat broodjes overgeslagen werden kwam zelden voor ja tijdens het ongeluk door alle drukte op het onbewaakte spoor onder…

Stilletjes lig ik onder de dekens Ik peins, pieker en slaak een zucht Verstopt onder de lakens is het veilig Maar ik weet dat ik vlucht Voor de donkere nacht daarbuiten En wat daar op mij wacht Om mij op een onbewaakt moment Mee te sleuren in de nacht Ik draai van zij naar zij Krijg het erg benauwd Mijn huid vertoont rode vlekken En mijn…

Een warm gevoel wat soms overvalt Een onbewaakt moment terug naar weleer Spanning in het lichaam, blijdschap Hoe mooi de eerste echte liefde Onbereikbaar tot het bereikbaar werd Weg de onschuld, hier realiteit Het moment waarop ik volwassen werd Door een tunnel van echtheid Niet door de daad, maar door de redding Kwam liefde op mijn pad…

knik, een hand het lachje van begrijpen toch wist zij zich van beiden nog de wijste er zijn geen woorden meer er is ook geen verzetten gevangen in haar regelzucht van rust de stille tucht voor buitensporig gaan hij had de naam van een charmeur kende kleur en geur van vrouwen wist af en toe van ze te houden in een onbewaakt…

op een onbewaakt ogenblik was ik tot mijn schrik de rode draad verloren onze levenslijn als houvast in bange dagen die hoe dun ook uitgerekt ontzettend veel liefde kan dragen het voelde alleen voor het eerst niet verbonden in de realiteit van alle dag waarin jouw lach mijn leidraad was hoe ik ook mijn oren spits ik zal het…

vlees wiegend tussen dood en leven wordt mensenvoer weer honds grijnzend met hun hagel petten de loop weer opgericht blaffen bomen horendol als de lucht weer roze kleurt kraaien pikken levend dood een oog gaapt aan en na het dek van veren los geweekt de warmte was al weg vloeiend leven is gedoofd in eenzaamheid geschoten lege nesten onbewaakt…

Mijn huid begint te gloeien, kamerwit wordt kreeftrood, in 'n onbewaakt moment aan 'n ijskoude Noordzee. Finale aan de muur speelt Frans blauw tegen een warm rood, op gelaat en schouders neem ik de kreeft mee.…

arresteren wordt weer veiligstellen de individualist is dan de volksvijand wie zal ons zijn verhaal vertellen uiteindelijk is oorlog een bevrijding met genocide als slotoplossing in diplomatieke dialectiek vormt zich vervolgens de dictatuur en vervormt volledig alle vrijheid polemiek over geopolitiek ideologie en identiteit elk onbevangen onbewaakt…

Op een onbewaakt moment zie ik die blik, weet dan dat jij de vrouw bent van mijn dromen Jij bent mijn alles, de spil waar mijn leven om draait Al zou de wereld vervallen, dan nog blijf ik je teder beminnen, beschermen in de palm van mijn hand, mijn hart ligt bij jou tevreden en klopt bijna onhoorbaar.…

Maar omdat ik mij schaamde voor de vraag wachtte ik het onbewaakte ogenblik. Maar nu, haar bezig ziend in haar bedrijf, en de kans hebbend die ik hebben wou dat zij onvoorbereid antwoorden zou, vroeg ik: waarover wil je dat ik schrijf. Juist vangt de fluitketel te fluiten aan.…

betrouwbaarheid waterdicht plant zich voort met een te hevig, huizend hart hijgend onder blauw bedrukt, wegwaaiend in honger en liefde, almaar onderweg almaar en wellicht volkomen onoprecht - zouden wijzers dromen hebben - ik kijk op mijn horloge, reis verder door woorden en besef dat ik je neerschrijf langs een rivier onder onbewaakte…

welke kracht heeft nabijheid misschien terloops in een naam genoemd of in nachtkledij wanneer, onbewaakt, tijd de voor -en achterkant volschrijft met een contrasterende stilte is nabijheid niet meer dan een reiziger zoals een vuur in beweging dat naar buiten groeit, bezit neemt van een opgaande zon die dronken van dwaasheid het tijdelijke…

Dimlichten intoneren langzaam op de orkestrale notenmelange De stemming zit er in De stilte vooraf is duidelijk hoorbaar zoals het hoort De spanning is te snijden De verwachtingen hooggespannen Paardenharen strak gekamd Plotseling ontwaakt de ouverture uit een onbewaakt ogenblik tussen koperpoets en paukenketel Eenzaam trompetgeschal…

Wat in het Testament niet wordt vermeld Is hoe de kribbe Op een onbewaakt moment Door een hoeftrap van de os kantelt En het omzwachteld Kind Over hooi en drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling…

ik het weet mag ik de vinger leggen op de wonde voor sommigen een open wonde de wonde van vergankelijkheid, geen wonder ik denk, dat, dat het is het jongens- en meisjesachtige is er wel af wat rest zijn doorgaans kwaaltjes oudere mannenkwaaltjes, vrouwenkwaaltjes ik denk, dat moet het zijn penis-pauze en vrouw’s overgang een onbewaakte…

Sommigen zien op een onbewaakt moment plotseling het licht, anderen proberen eindeloos en verder een fata morgana te bereiken. Maar ook dat zal een eeuwige illusie blijken...…

van het strijden en niet in staat om hem te vermijden genietend gaat hij zijn gang maar toch al duurt het soms lang er komt een tijd dat je hem met positieve wapens bestrijdt en hem dwingt jouw geest te verlaten grauwend en grommend trekt hij zich terug maar houdt zijn prooi goed in de gaten niets zal hem ontgaan en in een onbewaakt…

Door een gelig vettig straaltje Op een onbewaakt moment Kwam de jeugd van lieve Lotte Hardhandig aan haar end Halsstarrig voorgenomen Ze moest en zou het doen Dan pas was ze dame Ze wist niet beter toen Die zoete lieve woordjes In die verlaten vieze steeg Had haar loverboy gefluisterd Waardoor hij alles kreeg Hoe stom is ze geweest…

de weg die krult is toch het langst verderop zie ik de anderen dolen hun adem doet echo’s uithollen nog overmand door de slaap van gisteren met hoofden die halsstarrig knikkebollen ook ik droom wel eens van hekken en wallen doorzagen op onbewaakte overgangen als gedrukte woordwaarden vervagen en ik ken de naam van het uur niet betwijfel…

, fulmineerde ik ontelbare malen wanneer hij weer eens als een Houdini in een onbewaakt ogenblik ongezien de paradijselijke tuin was ingeglipt maar vaak nog geen half uur later zich van geen zondigheid bewust luidruchtig op mijn schoot kwam spinnen. “Kees, heel gauw naar boven!”…

Zo stel ik me gevaar voor kiezen tussen dorst en dood in een onbewaakt moment. Of als de cobra die door het rijstveld sluipt een drassig paradijs voor ratten en ons lemen huis vindt om te rusten in de kelder waar wij tamme belagers worden. Water sijpelt langs de roestbuizen.…

vaarwel en tot ziens net als ooit wees welkom blijft eeuwig verbonden aan wat leven mensen zijn doet onwerkelijk daarom is nu jij als bij windvlaag in onbewaakt ogenblik stilletjes bent vertrokken naar de overkant van tijd en zijn een welgemeend gedag een woord van waardering voor de momenten samen kan eerst daarom nu een jaar…

krijgen dat het inderdaad gaat lukken het levenspad, je geeft het een kans de eerste levensjaren geven heel wat indrukken Daarna scholier, het mooie vrije leven het leren en begrijpen van teksten in boeken de mooiste tijd van het leven altijd weer naar andere dingen zoeken Het is zo belangrijk die fase van klein naar groot maar op een onbewaakt…

Maar wen u te gelijk op d’ uitgang streng te letten van ’t hart dat, onbewaakt, zich-zelf zo licht vergist. ’t Hart, o mijn jonge Vriend! dan vroeg gekeerd naar Boven! Men zoekt zijn Heiland nooit òf te ijvrig òf te vroeg. Van dat uw moeder u naar ’t heilig doopbad droeg ontving gij stof en wenk, om biddend Hem te loven.…