inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.575):

cobra

Door een gapende muil schoof een flard
een dij van de gazelle.
Ze kwam zich laven aan de poel
slinkend in de ongenadige hoogtezon,
krioelend van krokodillen.

Zo stel ik me gevaar voor
kiezen tussen dorst en dood
in een onbewaakt moment.
Of als de cobra die door het rijstveld sluipt
een drassig paradijs voor ratten
en ons lemen huis vindt
om te rusten in de kelder
waar wij tamme belagers worden.
Water sijpelt langs de roestbuizen.

De cobra houdt zich kaarsrecht
Roerloze snoet
Flitsende tong
Haar lichaam is één maag
Die haar prooi dwingt in de slanke, soepele darm.
Koudbloedig verzoent ze verrassing en stilte

Hoe verbind je de wieg en het graf?
De oppergod spant een koord waarop we wankel dansen.
Overleven is een deugdelijk talent.

Schrijver: Wimper, 28 mei 2003


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 569

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)