Alle inzendingen over ont-eigend

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

Er zijn gedichten die heel netjes lopen dat zijn sonnetjes, dat is sonneklaar ze zijn wel netjes, maar niet altijd waar dus wees alert en kritisch, niet té open Je wilt geen knollen voor citroenen kopen wie in de pas loopt, loopt alras gevaar; wie weet loopt deze rattenvanger naar het drijfzand waar de lezer wordt verzopen De dichter, '…

Ik ontmoette de zee, liet mijn voeten omspoelen, omringen met haar wezen, 'zee, ik aanbid je' zei ik. Haar branding bedolf me, haar golven sterk, die dag, sterker dan ik. Ik wilde tot hun breekpunt komen, er tegen opspringen om onze uitbundigheid te meten maar telkens waren ze me te vlug en wierpen me omver. Ik gaf me over, liet…

Hij Hij kneep in de ontbijtkoek bij A.H fijn, lekker vers. Thuis, in haast in zijn mond gepropt, geschrokt verslikte en stikte bijkans in de plak. Hij hoestte en proestte maar 't bleef zitten. In benauwdheid flitste heel zijn leven voorbij wat gedaan al, nog moest, familie, werk, de planning... Kan een man, die alles kan…

Een zanger, Kamerlid, een directeur, Ze waren druk met ongepaste zaken, Voor hen rest, met het schaamrood op de kaken, Een roemloos einde langs de achterdeur. Voorkom dat zij weer anderen besmetten, En laat ze vlug een dickprik erin zetten.…

Als je Jezelf Niet wilt Tegen komen Als je Jezelf Niet wil Leren kennen Dan zal Je ook De ander Niet tegen komen En leren kennen…

Een mens maakt heel veel mee. Of hij is 'out of the blue'. Wat hem of haar verleidt, wordt 'hot'. Mits men Engels prefereert. De ziel komt op een kier te staan. Weinig is nodig zich open te gooien, hijgend, zijgend bloot te leggen wat hen letterlijk boeit... Eivol bolt hun boezem, de wereld moest eens weten hoe hun leven voelt: heel…

Slingerend door rijen coniferen en takken als noten- balk begeren ziet haar knop ont- sluiten plotseling blauwviolette, pracht speelse, steeltjes rond haar hart laat zich niet be- plukken los te rukken gekruld fijn groene dra- den aan takken coni- feren begeren, eren blauwviolette pracht passievolle macht…

Hij heeft mijn functie geroofd en nu word ik zonder pardon "ont-hoofd".…

Als een kind je vol eigen energie rechtstreeks in de oude ogen kijkt, weet je jezelf ook weer de uk van drie en diep in die kinderlijke blik blijkt een tijdloosheid, een opening die ont-ijkt wat gewicht had, wat echtheid leek te zijn; er is slechts vraag, de korte nu-termijn; niets staat vast tot het waargenomen is.…

Was jij een liefdeswoord ik had je op mijn schrijftafel lettergreep voor lettergreep ont- rafeld om de wezenseigen kern te vinden. Maar taal moet oud worden en naargeestig, en wat dan nog van jou? Mijn lief, blijf daarom maar hermetisch voortbestaan in flarden ongeschreven poëzie en fragmenten van de vier seizoenen.…

erg 'Operatie is niet doorgegaan, omdat de neuroloog dat niet verantwoord vond' 'Geheugen zit nog middenin genezingsproces' 'k Ben blij dat ook zij er geen doekjes om wond Met haar ogen heeft gesproken Heeft gesproken met haar mond A posteriori ben ik weer gelukkig Maar tot mijn laatste adem Ook decennia getergd Vanwege aan-, ont…

moest zij hen die zij zo innig liefhad verlaten Zij wilde nog zoveel, met haar broertje spelen met haar ouders praten Het antwoord kwam via haar hartje Zij hoefde er niet lang op te wachten Omdat Hij de lieve onschuldige tot zich wenste Zo het vermag Miljoenen per dag Boos gaf zij Hem te kennen het niet eerlijk was Dat Hij zich maar toe-eigende…

en plezier verkoelt het winters wit ons bestaan door schuil te gaan in dik warme kledij vandaag is het helder de snerper heeft even afgedaan omdat hij adem tekort kwam in zijn met vocht bezwangerde zwaarbeladen wind en op zijn tocht veel gesloten deuren vond zonne-energie is de boost voor mijn systeem zoals zij kan ont…

de vreugde van de kleine vogeltjes spatte in een keer los als een ijskristal dat explodeert over een plasje onderkoeld water deze vogeltjes waren al zo wakker en zó niet meer moe tjilpten naar elkaar en door elkaar en elkaar ook nog toe maar toen kwam de haan met zijn gekraai en eigende zich alsnog de dageraad helemaal toe hij kwam…

met de nieuwkomers de nieuwe Nederlanders meer matching van minima met maxima (ook met de Koning(in)) meer micro en macro-kredieten gewoon meer vertrouwen in bedrijven en daar mag je prive elk geloof bij halen maar niet in het publieke domein daar: Algemene Beschaafde Nederlanders en wat ik Nederland geef voor 2016 is een ont…

Het is al gebeurd dat ik 's nachts in bed even licht heb gemaakt om mij even te zien. (Ik durf zelfs pas ontvangen brieven ongeopend posten, om nogmaals de bestemmeling te zijn.) Ik denk dat ik mezelf uit het zicht heb verloren en halvelings zoek ben geraakt in het ergens. Want elke dag vind ik het steeds maar vreemder mij te betrappen op…

Er is slaap in overvloed, tot in de benauwdste ogenblikken toe, maar niet genoeg voor iedereen een enkeling blijft wakker, ziet de hemel rood worden, elke ochtend opnieuw hij wacht tot er honger komt en er komt honger, dor en stoffig en van heel ver weg, maar niet genoeg voor iedereen hij is de eerste nu, hij begint haastig te lijden…

doet ont- waken uit de leegte die zo altijd aanwezig is.…

Tous les points ont des relations. Pour arriver chez toi je bouge mes mains. Pour arriver je dis les mots qui produisent le son d'une bise. Toi et moi dans le monde.…

we begaan nieuwe paden als goede vreemden zo is het althans te benoemen als emotioneel ontheemde hoor ik jouw gedachten enkel zoemen in wolken van ont-moeten of die blikken van verstilde diepte op de vlucht voor aards boeten iedere dag is gebouwd op verleden van ver terug soms als restant van heden morgen wordt gebouwd op…

Er is een eerste keer voor alles; zo ont- staat een onwennig ge- bed. Alles soms sepia en stilte; deze kleur werpt schaduw van wel- eer. De eerste woorden en eerste kus; aanraking. Gevolg: intimiteit. Er is een eerste keer voor alles; lachen praten, fietsen en val- len. Op straat niet op je mond.…

Ik bleef zitten Om geboren worden Waar ik helemaal geen zin in had Zo alleen Nu zoeken we elkaar langs veilige wegen Nee, ontwijken heeft geen zin Want we komen - ons - altijd weer tegen Als twee vissen In een vissenkom Zo groot als de oceaan Zo groot als het universum Waar wij elkaar Door alle eeuwen heen Steeds weer ont-moeten…

Wat kan een mens anders bezitten, dan het hebben van groot gelijk? Hoe kan een mens gelijker hebben, dan enig ander mens? Waarom daar samen over strijden? Niemand kent dezelfde ervaringen. Nooit gelijke voor- of tegenspoed. Iedereen bezit het grootste gelijk, dat men kan of geven moet. Het wisselen van gedachten, is het hartelijke geschenk…

kijken naar kaatsende beelden van de wereld waarvan jij houd in de spiegel van de tijd is verjaren duaal weerschijnen terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt in de spiegel van de tijd is verjaren tweezijdig reflecteren op wat je deed en wat je doet in een wereld die jij wenst in de spiegel van de tijd ont-wikkelt…

geen weet van nóg een atmosfeer tussen hemel en aard' Waarin ik verderaf kom te staan van mijn kinderen, deze late gang kan men kennelijk niet verhinderen Het lijkt me een weg die men als individu alleen moet doorlopen het is een soort van afscheid met open ogen waarbij de tijd enkel kan verlopen Is dit een voorbode van verder ont-binden…

opgenomen en ontvangen in een open ruimte die me thuis en vrijheid brengt verwonder ik me ongeremd en ongekrenkt over de liefde die ik voel voor jou ik koester je en zal je zacht begeren op zoete klanken symfoneren gepassioneerd als tangopassen samen op en afgaan in de tijd de tijd die onze onbekende grenzen nu nog scheidt beminnen, ont…

Die daar staan ont- staan voor elkaar bedrieglijkerwijs in vijvers van vroeger. Zij bieden elkaar een diep water, hier. Zo zien een man en een vrouw na jaren elkaar of niet of anders. Vuur --------------------------------- uit: 'Een nieuw afscheid', 1994.…

glimworm staart afgunstig naar de maan: jou kan ik niet aan *** een naaktslak smeekte: genade zus huisjesslak, bied me onderdak *** Het web sloot zich niet “geen vlieg”, zei de oude spin de mot zit erin *** Bram, het vliegend hert liet zich finaal verblinden door ‘n jonge hinde *** de koningsvaren wacht tot het ochtendgloren om te ont-sporen…

Daar hij dus de machtloosheid ont- waarde van zijn speurderszin, Sprong de Griek verbijsterd en uit wankelmoed de vierberg in. Doch hij liet - tot blijvend teken van zijn bluf en blinde waan - op de kimme van de krater, beide zijn sandalen staan.…