Alle inzendingen over onwaarschijnlijk - i

Het golfje gaf het op. Het overkwam hem in het openliggen van het duister. Toen het water stil werd en hij langzaam een verleden kreeg zoals de stervende meeuw op het strand probeerde hij nog de vloed tegen te houden. En daarna het aflopen van het water. Hij besefte dat zelfs met al het vocht in zijn ogen hij nooit sterk genoeg zou zijn…

Was je er niet ik vond je uit niet onwaarschijnlijk zoals de merel fluit…

Mijn verstand zegt dat alleen het kwaad nog van zich laat horen en hij weer is genesteld in het oosten, de woestijn reikt nu ver tot over de grenzen, zo ook zijn invloed wanneer laat nu eindelijk het goede van zich spreken of heeft hij met voorbedacht en rade alreeds met vele volgelingen en stap gezet het kwaad te verdrijven? houdt…

Ik ervaar het moment dat ik niet aan je denk dat de meditaties de lege plaatsen niet opvult een ruimte zonder illustraties van herinneringen ben ik je nu werkelijk voor eeuwig kwijt. Mijn stilte omringt door één ademhaling in een gevangenschap zonder jouw zuurstof die kern beschermde altijd onze uitvlucht wat nu het eindstation heeft…

Zo onwaarschijnlijk. O zo echt. Heb jij je ziel in mijn hart gelegd. Zo ver weg Vol met dromen Is mijn ziel in je hart gekropen. Jouw hart klopt als de mijne. Mijn bloed stroomt als de jouwe. Als wij ons eenmaal omhelzen. Zullen we mekaar voor altijd houden.…

wild gardens and everything called herb and weed would pick some bent-grass in the dunes and muse how time slipped from our hands Perhaps I'd walk bowed through the fields see flax-and cornflowers bloom but I'd look for that special blue that sparkled in those eyes of you I might dream in clover-beds of happiness as the rarest thing…

Je zegt het leven is een leerschool maar lieve hemel wat zijn de lessen onwaarschijnlijk ingewikkeld.…

[b]verdwaald[/b][i]op het[/i][u]web[/u] [i]zo[/i][b]vroom[/b]…

Een vlinder cirkelt om de lamp van mijn kamer. Wanneer ik het licht uitdoe verdwijnt de vlinder op zoek naar een andere lamp. Ze trekt een gekleurde streep van verlangen op mijn vermoeide ogen.…

hoe koel moet mijn gevoel om meer dan tienduizend jaar tot nu als vers in de gletscher geconserveerde vleeswaar samen met wolven bruine beren zojuist ontdooid te consumeren in nog grijze taiga van alaska nog steeds groeit ons bereik een kariboe ten prooi gevallen diepe voren van wreed gebeten achter schuin toen open gereten vanaf zijn…

Hoe onwaarschijnlijk lijkt de dood als je vingertoppen over elkaar hoort schrapen en ze als golven beweegt, koot voor koot? Is de werkelijkheid zo verlaten? Hoe onwaarschijnlijk blijkt de dood voor diegenen die in een roes van clichés gezamenlijk een rooskleurige boot drijvende houden? Men voor al het zwemmen vreest.…

I love you, I love you, I love you, Like never before. Het is zo lang geleden, Dit hoeft nu toch niet meer? De melodie zwelt aan, bevestigt het me telkens weer. I love you, I love you, I love you, Like never before. Waarom nog zoveel zeer, Ik mis je, Ja, ik mis je. Nog steeds en… meer en meer.…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

De avond, de aarde, mijn leven werd zeer, zeer onwaarschijnlijk.…

Jij zegt: 'I'm sorry' terwijl je mij je hand reikt zeg ik: 'I'm Guido'!…

Naar: Mary Elizabeth Frye - Epitaph Do not stand at my grave and weep; I am not there. I do not sleep. I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow. I am the sunlight in ripened grain. I am the gentle autumn’s rain.…

.' Heel lang gaat het goed, onwaarschijnlijk lang gaat het onwaarschijnlijk goed. Het gaat nog altijd goed, zelfs nu gaat het nog goed en nu. ------------------------------- uit: 'Gewone gedichten', 1998.…

I was living in a black box Not knowing what to do Until that special moment; The moment I saw you. I jumped out of my box And reached out for your love And now I'm finally happy Living in the clouds above...…

Deeper and deeper as I journey to living a life that seems to be a lost reality that I can't ever find no way to reach my inner soul esteem is low how deep can I go in the ground that I lay if I don't find a way to sift to the grey that clouds my mind this time I look to see what's between the lines...…

. ------------- I I I ------------ Het hoofd knikt met haar dat meestal niet zit. Meer staat dan Andrélon heeft beloofd. Ogen die lichtblauw knipperend op de wal blijven drijven. Omringd door ovale vensters met variabele plusminus lichtinvalcorrectie. Evenwichtig bruggenhoofd op de neus.…

de zon naakt een einder tegemoet onwaarschijnlijk roze wolkend goudbrokaat sissend onderuit in een zee van waaierend uiteen gaan eens houdt het op oplichtend een laatste kreet de nacht wenkt…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Als ik zou zingen: I don't know how to love him... I just don't know... I just don't know... How to get him... dan sijpelen tranen over mijn wangen en bevangen van verdriet, want ik weet het niet! Maar het is zo schitterend dat lied...…

I…

Zo onwaarschijnlijk zacht is het hier nog nooit geweest. Alle vogels wachten tot de zon. Wijfjeswolven slapen, gespitst. Siberische idylle, dan een jagerstred op de permafrost. Freefighter Joop staalt zijn spieren alvorens de ring in te denderen, overal ter aarde dooit of laait het licht.…

Moegestreden verlaat het verleden de hunkering naar erkenning van het zijn in het heden beloofd en verwacht weggegooid en veracht kan ik niet meer zijn die ik was, verloren in de val naar de onwaarschijnlijke werkelijkheid gekneusd en gewond wil ik mij overgeven aan het eindige opnieuw verloren in het weten ......…

Dat lijkt een grote onwaarschijnlijkheid, maar ’t is echt waar, hoewel het weinig scheelde. We hebben het hier over Rafael, maar niet die van der Vaart, dat snapt u wel.…

Hoe onwaarschijnlijk ook, tòch is het waar, Want dit is ècht het allerlaatste jaar.…

'Een poedel blaffend met Politbureau Verslaafd aan peilingen, alles draait om Geert De vlucht uit ’t Catshuis was totaal verkeerd En onwaarschijnlijk laag is zijn niveau' Wat beide dissidenten nog vergeten? Ze hadden het ‘iets’ eerder kunnen weten…

er is geen oor dat dichtgenaaide spraak hoort elk woord blijft steken in mondmoeras, in weerwil tegenzeggelijk, onwaarschijn, veredeld gedoofd als een stormvulkaan onder zalvend oppervlak ik hoor een voorschot op onredelijke stilte…