Alle inzendingen over oranje

Daar bracht Oranje 't offer, En toe bleef kist noch koffer Van heel de burgerij; Ook gaven zelfs de schaam'len Die nauw hun nooddruft zaam'len.... Uit plicht werd poëzij!…

Razende stormen geselen schuiten Vreselijk angstig is men in kajuiten Zo ver weg van de reddende kust Vuurrode hanen met oranje kammen Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen Die laaien en niet willen worden geblust Van alle tijden de Amerikanen Nu strijdend met trauma’s als veteranen Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’ Verder…

Toen ik de zwarte rotsen zag Waar blauwe golven braken Ging ik naast de palmboom zitten En at oranje fruit Ik hoorde hagedissen sluipen Ik rook het zout en zag de grond Door diepe geulen van het land Terug naar de koude diepte kruipen Veel verder nog vervloog de as Van een vulkaan tot rookgewelf Terwijl de oceaan mij duldde Zich aan…

het sinterklaasfeest feest vol vreugde gezelligheid en pret en het allermeest sint en zijn pieten vol energie en kracht brengen zij cadeautjes in de donkere nacht de stoomboot vaart over de digitale zee met pakjes voor ieder niemand staat stil vernieuwd voortaan blijft het feest bestaan in de schoenen geen oranje wortel maar een…

Laat Hare Majesteit Koningin Maxima Maar schuiven Maar sjezen Maar verschuiven Zij, Maxima Verschuift de traditionele wereld Van de bankbiljetten en munten Naar die van de digitale wereld DE DIGITALE EURO Omdat ze zo inclusief is verschuift ze ook die van het traditionele Koningshuis Bij abdicatie van haar man Zijne Majesteit…

Wij kenden haat noch nijd noch spijt noch wrevelheid: 't Scheen in Saturnus' eeuw; doch met dit onderscheid: Dat in de gulden tijd de Min geen minnaars plaagde Met toorts en boog en schicht: en dat, naar mijn onthoud, D' oranje Auroor in 't oost voor ons veel vroeger daagde Dan ze oudtijds was gewend in d' eeuw van klinkklaar goud. ----…

De rijpe perzik in jouw vuist spat open Oranje vlees en schil en sap Stromen in straaltjes tussen jouw vingers Door iele zwemvliezen verbonden Je wijst naar een wolkenflard Een gekartelde wonde die verdunt Het moment glanst op Mijn been sleept Een dood gewicht Een zuil die door de kiezels harkt Bijna spartel ik Reikend naar een boei…

Mijn huid, mijn oogkleur, mijn ingewanden Mijn meegesleepte vuile hoop zooi Datgeen wat me beperkt Datgeen dat tegen me werkt Mijn raspende keel Het wordt mijn hart teveel Mijn zieke gestel Mijn geworden onwel Oranje zijn herinneringen Mijn leven in verleden Al waar ik me door mee heb gesleurd Zoet en krachtig Licht en prachtig zacht…

dauw dwarrelt, uit de geleide groene kruin als stervende zwaan, wel roestig bruin een eerste blad van de plataan zwermen spreeuwen, als èèn grote zucht storten zich met z,n allen in de vlier eten zich rond, kwetterend van plezier dan trekken zij weg, hoog door de lucht eikels in de dop, een wilde framboos fel gekleurd de rozenbottel in oranje…

Met oranje-bruin bronzen keel; zingt het roodborstje geen noot te veel. Ook het vrouwtje is met deze zangkunst rijk bedeeld; en laat haarzelf na een zwaar zomers broedseizoen vanaf de eerste herfsttinten gaarne horen.…

Zie ons hier succesvol staan: door alle netten gevlogen draagster van petrolblauwe rok en lila lijfje dat haar borsten als een openstaande bloemenkelk omhult, schijnkindermondig in gesprek met sprankelend scherp stuk in deux-pièce, cape'je van changéant roze-oranje organza, verantwoord geile zijsplit, trots op haar tong - twee kakelgrage, fraai…

bloedbaan staat voor rood de hemel bestaat uit jagende witte wolken het blauw beslaat de zeeën die zijn overwonnen ontdekt en vergaard in verre onbekende oorden O, die frisse kleuren bundeling van saamhorigheid om af te dalen in de krochten van het hart, gedeeld door zovelen binnen de grenzen van het onvolprezen smart wat als stip aan een oranje…

De kleuren van de bloemen bijten elkaar niet en vloeken niet ze staan gezellig naast mekaar als ik ze schik in een vaas en niemand is er baas de felle naast de fletse het is er nooit een hetze ze vragen niets maar lijken op een paar blauw met groen, het roze van een pioen de mombrezia oranje een violette pluim met franje een bonte kleurenkeus…

Er komt een dag dat ze over haar spreken, zeggen die onbekende vrouw met oranje bril, ze liep gewoon op straat langs de groene olmen al doet het er heus niet echt toe , wij zagen haar. Haar hart, haar handen hebben veel geschreven over dromen, het ogenschijnlijke doodgewone leven dat is mij ook om het even.…

Aan de horizon een oranje gloed die oplicht, uit elkaar spat, aanhoudend vlamt. Als een nieuwe dag die wel wil maar niet beginnen mag. Als een vuur dat niemand blussen kan. Het dreunt en trilt meedogenloos onder je voeten, verzwaart de grond, maakt benen tot lood. Nee, er is geen school vandaag, ook geen kelder om in te schuilen.…

Een keien weg met een laagje ijs, is onberijdbaar Een Heuveltjes weg met ijs, te gevaarlijk Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden Geef ons maar code geel of oranje Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten Maar ik heb er schijt aan Ik doe er niet langer aan mee Je kunt mij waarschuwen…

Toen Kieft in Auschwitz rondliep deze week Sprak hem een fan aan: "Hé Wim, kom eens mee Dan maken we een kiek bij de entree" Hij doelde op dat bord, naar later bleek Maar Kieft sprak: “Sodemieter een eind op” Gelukkig; hij gebruikt nog steeds zijn kop…

“Maman, ik ben er klaar voor, vind je niet? Ik kan onmiddellijk de troon bestijgen!” “Nee, Lex, zover zal jij me nog niet krijgen, Mijn troonsafstand ligt ver in het verschiet.” Wat er zich afgespeeld heeft, is misschien Al gauw als serie op tv te zien.…

Dit najaar gaat het namenfeest beginnen: in Ierland, Nederland en de UK krijgt elke storm zijn eigen voornaam mee. Hij komt van over zee gelabeld binnen. Atiyah en Samir zijn er ook bij, naast Gerda, Jan en Piet – iedereen blij.…

Machthebbers folteren geen paleis- wacht meer om voor hun lusten een tuin te roven uit het buitenland nee, tegenwoordig is geld genoeg het magnetische grote geld dat altijd knechten vindt Kijk goed naar dit schilderij de kleuren zijn donkerder, en oud is de verfhuid, eeuwig meesterlijk zijn de penseelstreken maar toch is deze materie…

Zoals men twijfelt, voor het oranje licht Zoals men twijfelt, over het begin van een gedicht Zoals men twijfelt, over uitkomst van rekenwerk Zoals men twijfelt, over het nut van de kerk Zoals men twijfelt, twijfel ik nou Twijfelen, twijfelen over jou Zoals men lacht, om de uitspraak van een kind Zoals men lacht, om het laten van wind Zoals…

Een duistere stad van roodzijden vrouwen met bleke gezichten en harde lippen; een lichte stad van oranje draperieën, murmelende monniken en drakengoud. Onder de huif der silhouet-bomen pruttelt het lint der motoren. Dag en nacht de smeltpot van de stad.…

tussen lakens van satijn aardbeitjes en champagne uitgeperste appeltjes van oranje sterren van de hemel smakend (by the way,ze heette Sanna) òh Sanna hé Sanna Sanna Sanna hé Sanna hé Sanna hó Sanna het was een wilde meid Sjonnie wilde een wilde als hoofdgerecht voor voor het ontbijt de nacht bood; ho Sanna ho Sanna Sanna…

sproeikop Waar ik voor reed Al dansend op mijn natte zadel Was de krullende glimlach gereed Ik was de koploper Aangemoedigd Wapperend Met mijn gele Spaanse poncho Als een Spaanse schone streelde ik de show Met reclame, teramitica als een regenpiet Waar een straaltje genot van af liep Was oud Valkenburg snel voorbij De man in strak oranje…

Vlammen fel oranje en mooi geel vormen een harmonieus en kleurrijk geheel. Vlammen donker en heel diep rood geven mijn liefde weer, zo enorm groot. Het vuur is niet te temmen en de vlammenzee niet te remmen. Het vuur laait steeds maar weer op er was een begin maar er is geen stop.…

Het finale schijnsel van de dag werpt lange schaduwen terwijl de herfst nog één keer wordt aangelicht verkleurt hemelsblauw naar zwart geaderd oranje de wereld staat in brand. Zo maar een dag als in een droom waar sterven mooier lijkt gemis voor heel even op afstand blijft ik gloei tevreden na als het donker wordt……

als het uit de takken valt is het de moeite niet waard maar er zijn van die tuinen zo van zomer doordrongen de zon valt in loeiende strepen takken breken in vlakken van licht en trekken slepende vierkanten oranje om me heen de lange tongen de hitte met haar loden zwepen zuigt in golvende lijnen vochtige franje de aarde zengt mee als in…

Code rood, was het gisteren, vanwege de sneeuw code oranje, was het daarvoor, vanwege de sneeuw. Toch vraag ik me af: hoe andere landen ‘t doen, want hier is iedereen compleet uit z’n doen!…

Ben geen salamandermoeras, spiegel van het onherkenbare niets, ben geen naakte martelaar zonder oranje ondergoed: Ik ben slechts in tuniek en sandalen. Ik begiet mij met honing en was, tussen de borsten gieten zij me borrelende kaas, op een speciaal fornuis verwarmd.…

een andere kleur kan het donker dat zo somber is veranderen in licht zwart verandert in het stralende rood van een roos mooi als een gedicht grijs wordt het blauw van de lucht met kleine schapenwolkjes op een warme zomerdag zonnegeel en oranje heerlijk op het strand waar je in de verte de kabbelende zee zag grasgroen zijn de…