inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.528):

Hoe maak je de vreselijkste zonsopgang van je leven weer mooi

Wakker worden terwijl het nog nacht is, de ochtend
vermoeden maar niet zoals bedoeld, zoals je het
eerder voor je zag. Hier is het altijd rustig, gebeurt er
weinig van betekenis, af en toe beweegt een mens, een
dier, slentert er iemand door de straten. Je denkt aan
vandaag, welke antwoorden de juiste zijn.

Buiten vind je de uitkomsten niet, zijn er alleen maar
vragen. Aan de horizon een oranje gloed die oplicht,
uit elkaar spat, aanhoudend vlamt. Als een nieuwe
dag die wel wil maar niet beginnen mag. Als een
vuur dat niemand blussen kan. Het dreunt en trilt
meedogenloos onder je voeten, verzwaart de
grond, maakt benen tot lood.

Nee, er is geen school vandaag, ook geen kelder om
in te schuilen. Geen benzine om je naar andere grenzen
te brengen. Rijen bij supermarkten, bankautomaten.
Het davert tussen deze muren die niemand wil verlaten.
Dit is een huis, een thuis, bij de deur hangen de namen.

Schrijver: Monique Wilmer-Leegwater, 28 februari 2022


Geplaatst in de categorie: oorlog

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 62

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
1 maart 2022
Mooie en sprekende beelden...
het dreunt, het trilt, het davert
...een huis, een thuis...
bij de deur hangen de namen!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)