Alle inzendingen over overvol

het is stil zon maant de sterren om te gaan ik zie je in de ochtendgloed besef me jouw bestaan ik droom de jaren die vergingen, liefde was er diep van binnen tot jij mijn bron veroverde, mij opende ik vloeide overvol we bloeiden als oasen in woestijnen jij werd zo tederzacht de mijne we dwaalden, werden blind in tegenwind…

In de schaduw van de Zimmertoren liet ik weer eens mijn gedachten gaan een overvol terras maar niemand kon dit horen laat staan dat iemand het kon verstaan De schoonheid van het rimpelloze water bruusk verstoord door een vissende reiger de sfeer gebroken door het gesnater van de eenden aan de steiger En toch zit ik stilletjes te genieten…

Als het rumoer mij tegenstaat, de beelden dansen voor mijn ogen, de bloementuin naar best vermogen geen plekje aarde open laat, maar mij te druk lijkt, overvol, dan keer ik naar het monotone, zie ik in kleurloosheid het schone, vat sympathie op voor de mol. Ik doe als hij en ga mijn gang door 't bovengronds geloop te staken.…

dit moet de laatste keer worden dat ik jou herinner zometeen liggen deze woorden te bleken in een uithaal van najaarszon daarna vangt een reis aan, begint het zachtjes te regenen ergens moeten we een begin maken met vergeten anders raakt geheugen overvol en is er geen ruimte om iets te onthouden misschien dat ik realiteit bedoel…

het beeld dat zij brengt hoe kan hij anders dan bekennen dat zij hem geen andere keuze laat dan overvol het vuur erkennen dat zij voor alle leven staat doorheen het wapen van verschroeiende overgave heden weet hij immers dat eens zij zijn hart ontvangt van enige drift geen sprake hij zich bevrijd mag weten van de verlokkingen des vlezes…

Ik zal je heel erg missen, en overvol zijn van verdriet, het SCHREEUWT in mij, verlaat me niet.…

De trein is overvol De windmolens zie ik staan Een fiets ligt in de bosjes Fijn om met de trein te gaan Ferdi E. is overreden In Zaandam blijft Albert Heijn Zelfs na zijn overlijden Bleef hij hier altijd zijn Nog even wachten, Zoetjes aan, Een smerige cacaolucht Welkom in Koog aan de Zaan.…

me wenkte met een lach ik wilde je ontmoeten je was zo zeldzaam zeker op het moment dat ik je zag je hoorde daar waar ik je had gepland, als alles goed ging zou ik je nooit hebben gekend je had een handvol wensen die ik in je ogen las, er was geen keuze, dat beseften we pas achteraf want alles liep weer tegen de wegen waren overvol…

zijn voor leven en bestaan op aarde bedroevend is haar oogst in tastbare resultaten wel vage toezeggingen als wij weten waar wij samen over praten om dat vorm te geven duurt jaren breekpunten zijn ego en de eigen vrijheid in maatschappelijke gebondenheid in een teveel aan geesten botsen meningen als korrels zand op een overvol…

Ik wens jullie honger niet te verkrachten, de wereld is al overvol genoeg lariekoek en oneetbare dromerij. Stik, lafaards! Zielloze amateurs!…

Mijn hersenen echter, zijn compleet gevuld tot de nok overvol Ze kennen geen slaap, dat is de enige leegte, Die stuurt de lacune in mijn lichaam Is dit van mij? Het voelt me af en toe vreemd... Tintelingen, insomnia, paniek, beklemming Waarom Hoezo Het put me uit, maar ik slaap niet…

Een overvol voetpad, drukte van belang. Dan gebeurt er iets, een bus nadert dreigend een vrouw met een fiets. In een impuls grijpt een voetganger haar stang, geroep… hij tilt haar met fiets en al terug op de stoep.…

ondraaglijk lijden zoekt toevlucht tot gepland of ongepland, daar ze niet van wijken willen weten in hun hoofd is 't overvol genoeg basta finito hoe vreemd is het als de dood op jouw deur klopt ben jij dan klaar of ben je als de dood ik in ieder geval niet nog lang niet geef mijn portie maar aan fikkie ook al word ik niet oud…

Maar vaak is het leven een heel groot feest vaak geniet ik van elke dag het meest vaak is mijn gemoed overvol vaak heb ik zo lijkt, mijn leven alleen lol! Maar tussen soms en vaak, zit een onzichtbare grens en die ziet niemand, geen enkel mens!…

de schranzende kaakmalende eetbarbaar rijt het uitgestalde koud buffet aan stukken zet zijn tanden in alles wat smaakt of niet matigheid is voor hem een ijdel woord eet niet de hoeveelheid beleefde honger overvol bord beladen met smakelijke spijzen bewaakt hij met argwaan en achterdocht vork en mes in gewelddadige aanslag happend, malend…

ons hart was overvol van geluk maar als men mijn deur passeerde sprak men geen woord meer wat gebeurde er toch? ze hebben mij de weg getoond. ik luisterde en was gewillig. ze hebben me onrustig gemaakt omdat ik het niet begreep….ik heb naar wijze raad geluisterd die mij werd toegefluisterd ze hebben me de rug toegekeerd.…

In nachten van de lange twijfel waar elk uur weer zwaarder telt fluisteren dromen vreemde woorden die elkaar maar niet verstaan in de drukte van een overvol hoofd is echte stilte verder weg dan ooit Tot een woord komt boven drijven een tweeklank die in kalmte ontwaakt steeds meer de boventoon gaat voeren uiteindelijk de rust bewaakt zodat…

ik wist dat de bomen eens op zouden zijn van de rij die ik al een leven lang aan het tellen was waren zij ooit groot dan zijn zij nu klein in verscheidenheid seizoenen spelen voor stammen geen rol die zitten al overvol met data van voorbije tijden het aantal is ook niet van belang wel de vraag voor hoe lang ik tel en zie…

Drukte in de gangen Klassen overvol Gesprekken over het weekend Over uitgaan Over lol Zij kijkt toe van een afstand Maar niemand die haar ziet Onopvallend in haar eenzaamheid Het hoofd gebogen Veel dieper dan verdriet Nooit gevraagd voor feestjes Regelmatig vergeten Nooit onderwerp van gesprek Slechts een enkeling kent haar naam De…

Mijn beker is nog meer dan overvol gegoten voor de ogen van allen die mij beklagen. Ik zal blijven in uw Tempel Uw Naam vergroten. bewerking psalm 23…

. __________________________________ ZONNEVLUGJE Het volk van Kaag, van koning en van kazen Van kilometers wachten op Schiphol Bezwijkend onder koffers, overvol Doet zich tegoed aan èchte Franse kazen Het wacht tot onze dichter wederkeert In 't land van Mei waar de Natuur regeert...…

De kastelozen juichen in de straten Wie honger had, heeft nu een dooie mus Er breekt een orgie uit in elke bus (een enkele Transporter daargelaten) "We krijgen nu de ruimte met raketten En volgend jaar riool en zelfs toiletten!"…

Op de weg naar Santiago voeren auto's af en aan mensen met te korte dagen voor een overvol bestaan. Maar de zondaar laat zijn lasten aan de voet van 't Hoge Kruis: zoveel stenen als verhalen die in zon en wind verschralen.…

Waar toekomst en dromen verstenen zonder bliksemschicht of regenboog domein van traan en gesloten oog overvol van 'zij gingen henen' Daar leeft slechts het gestage roesten zakt de steen door het vergane lijf waakt het opschrift over 't laatst bedrijf van hen die nog zoveel wilden, zoveel moesten Maar de dood wil niets, kent geen…

dwalen tussen allerhande garens heb mijn patronen opgezet maar kleuren lijken net niet echt zij dissoneren in hun valsheid naar elkaar weven met invallend licht een meer dimensionaal gezicht dat mij toeschreeuwt om meteen te stoppen met het openen van de hel het weefgetouw trekt aan de bel ik heb kinderen zien spinnen de fabrieken overvol…

Een dauwdruppel dagdromend Op Goede Vrijdagavond Of een vluchtige kus Op een overvol perron. Ieder gedicht duurt een eeuwigheid an sich; Wordt later liefdevol aangehaald, Geciteerd of Met weemoed teruggelezen. Ieder gedicht is een hoofd in de wolken, Voeten langs de vloedlijn en Leef er maar Ééns Lekker op los.…

loop weer verloren in eigen land achterwaarts kijkend of rotonde lopend naar voren of zit ik achter slot en grendel waar niemand mij kent en ook ik mezelf niet begrijp raak ik daar ooit aan gewend het lijkt doelloos vissen met aas zonder hengel en een onbekende mijn gedachten ment het is dolen in gewelven, overvol of door…

de duivel werd gevonden in een hol een woeste baard en grijs geworden haren hij teisterde z’n land zovele jaren en eiste van het volk een zware tol in wreedheid was hij niet te evenaren hij zaaide angst en moordde voor de lol de zwarte kerkers zaten overvol met door zijn beul bewerkte martelaren maar toen ik laatst die beelden van hem zag…

jawel, we zien ze nu al jaren vliegen sprak zeer ontstemd het Haagse CDA dat kan toch zo niet doorgaan, denk eens na wat doen zij meer dan stelen en bedriegen hun luid gekwetter is toch al te dol ze luieren, ze eten en ze vechten ze fokken maar, bedreigen onze spechten het luchtruim in Den Haag raakt overvol verwijder a.u.b. dit groen gespuis…

na het broeden op de toendra van Alaska vlieg je naar het wad voor la Grande Bouffe je maag overvol gevuld met overheerlijke fruits de mer sluit een sierlijk vaarwel uit maar een aanloop bevrijd je van al het aardse gedoe nu je aan één stuk 13.000 kilometer over eindeloos water van de grootste diepste zee vliegt uitgeput…