Alle inzendingen over prachtige nachtegale

Doorgelicht en doorgelucht vertelt de natuur een nieuw verhaal van een goud gekeelde invliegende nachtegaal. Die de nieuwe lente zichtbaar iconiseert; en de mensen op een voorjaarsserenade trakteert. Het lenteluikje kiert reeds naar buiten. Stelt de nachtegaal in staat zijn lenteproloog te fluiten.…

als het lied der nachtegalen een kinderhart belooft dat de engel in zijn dromen naar een toekomst oogt waar tijden niet bestaan lachen overheerst zijn ene wens vervult die laatste traan laat gaan in de armen van geluk schenkt wat is ontnomen waar het lied in zijn dromen lang verleden is…

Filomeel: nachtegaal…

, in het avondrood Leven in utopie, van jouw ideaal de droom van eeuwigheid, zomaar op mijn schoot verlicht paradijs, met de nacht in het zicht geboren nachtegaal, in het avond, in het avondrood…

een late zomeravond – een open raam een zoete jasmijngeur stroomt naar binnen in het bos is de nachtegaal aan het zingen hij zingt en zingt : gezegend is Zijn naam!…

De nachtegaal houdt zich stil van zingen Tot de hof verlucht staat van haar glans. Tot de donkere tuin als een ijle beker Tintelt vol licht, dofgouden wijn, En als slaapwandelaars onzeker De rozen ontwaken in de schijn...…

Het regent maar de merels zingen ik fiets mijn zorgen weer naar huis dit zijn de nadagen van 'thuis' zij zegt aldoor dezelfde dingen al zou ik 't nét zo vaak herhalen geen papegaai snapt nachtegalen…

Zwevend naakt zij, en mijn zang verstomt. ------------------------------------------------ verbeid - waarop gewacht is, tot zij kwam filomeel - nachtegaal abeel - populier zefyrs - zachte westenwinden…

De roep van een nachtegaal het zacht ruisen van de wind. Geritsel tussen de struiken als een rustig zacht gefluister. Stilte, tot de nacht zijn taak overdraagt aan de nieuwe dag.…

Wie rusten wil in 't groene woud wie rusten wil met lusten Hij kiez' een plekje dicht in't hout En vlije zich tot rusten Een peluwtje van mollig mos Een kussentje van varen En een gordijn van blaren Geeft zoete middagslaap in't bos De hemel van het ledikant Blinkt prachtig blauw door't lover De heesters slingren om de rand De bloesem…

Dauw droeg nog de stilte van de nieuwe dag doch allengs werd het hemelblauw ik zag op een middagwandeling de bomen kleurig van groen naar geel en rood het was een boeiend gezicht in het zonlicht kilometers lang en toen het avond werd bood de zon haar ondergang in prachtig avondrood een late merel onderbrak de rust met een riedel…

Een bleke winterzon schuift, huiverend tussen doorzichtige ijle nevelslierten, omlaag over de witte bergflank, snuivend, vluchtig geil, als een brutale versierder. Langs de winterklare, doodsbleke waterkant, versiert met blote sneeuwkristallen neerslag, rilt de eeuwige grijsgroene Rhône, snelvliedend maar ijzig koud, in zijn grandioos riviergebied…

In het uurwerk hangen onverstoorde webben en zittend op een wijzer klaagt de onbewogen nachtegaal geen ochtend aan.…

In de geest, van mensen om mij heen kruipen giftige slangen en in het hart, proberen giftige spinnen te heersen maar in mijn hoofd kruipen al jaren meelwormen; het kronkelt... maar zij zijn: voedsel voor vogels, die daarvan gaan fluiten: als een nachtegaal alleen kan!…

je ogen diamanten ze flonkerden in een zwoele zomeravond fluisterde daar de nachtegaal? was het de hand van God die maakte dat jij zo voor me stond? jij was de verschijning die mij in één ogenblik verwarmde of was het toch de zon met zijn laatste straal die ik voelde toen jij mij omarmde?…

Bij mij ben j' er niet voor de klussen al ben je de beste je doet het al voor je dochters, vriendinnen en de Russen Voor mij ben j' er voor 't kussen en ondertussen laat ik de klussen voor wat ze zijn kussen we 's morgens en luisteren naar de merel, nachtegaal 't getjilp van de mussen.…

dichters dichten, of slaan op hun snuit. verkeersongevallen, leguanen en de hoestende nachtegaal vallen in op drie. ijslanders eisen land, storm- en donderdagen ook. in boten bonst onvermoeibaar de rompslomp.…

In de verte klinkt de echo van de nachtegaal maar er is niets wat ze hoort of ziet ze is door nevel en gedachten omsloten.…

Vroege ochtendkou wind speelt in de bladeren herfstmelodieën Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon terwijl mijn stromend bloed kleur van de rode bladeren aanneemt Ik raak van de weg en beland in laatste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken. Wanhopig en machteloos probeer…

Het mooiste geschenk in mijn leven ben jij om wat je losmaakt zo heel diep in mij Wolken van geluk laten mij zweven jij maakt me gelukkig weet me zoveel te geven Paden van rode rozen bewandel ik met een lach zolang jij bij me bent geniet ik van elke dag…

geuren in muziek uit kunnen leven een dirigent die ook de kleinste orchideeën kent ze laat wiegen in de bomen van hun dromen kom mee naar de bloemenzee dans in het gras want de voorstelling begint pas als de zon er is zij opent hun harten in de eerste zucht van de zomerwind ieder heeft gewacht tot het bloeien begint in een prachtige…

Het prachtig blauw daar in de verte, hoog boven me: mijn leven zal hernieuwd beginnen. Het prachtig blauw zo ver maar ook dichtbij. Het prachtig blauw, dat blauw ben jij.…

Als ze je in de verte zien, roerloos als een regengordijn; ondoordringbaar, omdat je afstand genomen hebt van deze ongedwongen sfeer; de leegte van het bestaan op- vullend, je verzettend tegen waar je nooit thuis was, op eigen initiatief afstand nemend van water en aarde, stille stranden, blauwe luchten, de ontwakende steden: definitief…

We zijn wel rijk maar niet genoeg, ’t is toch prachtig, dat gezwoeg, laat de welvaart toch bloeien, en onze pensioenen groeien. Helaas, op hebzucht staat nog steeds geen straf, of toch, en graven we ons eigen graf?…

Terwijl ik door een golf van hitte fiets verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets, komen wolken die donker samentrekken en zwaar regenwater beginnen te lekken Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren, dat ik druipend nat word kan me niet deren, luister naar 't zware rollen der donder, aanschouw de flitsen die ik zo bewonder, slaak van een…

Het was prachtig Alleen kort en krachtig Toen het gebeurde Werd het haar te machtig. Het was wat ze had verwacht van haar eerste huwelijksnacht.…

Boterzachte wangetjes brutale handjes priemende oogjes parelwitte tandjes Zijdezachte haartjes spartelende voetjes volle rode lipjes piepkleine sproetjes Kin met een kuiltje neusje in de kou mijn prachtige kind ik hou van jou...…

heel soms kom je een prachtig pareltje tegen dat gevormd is voor jouw leven en droog blijft ondanks alle regen heel soms hoef je zo'n prachtig pareltje niet te polijsten omdat het al perfect is en dat noem ik dan een zegen…

op het drukke plein waar bosjes lokte achterover duwend in dorre bladeren welke er nog lagen toetertijd de herfst toezag hoe de winter voorbij verlangde sneeuw als stille getuigen op dikke witte wollen deken het deerde ons niet jij stond boven mij: klampte je vast aan lentegroenetakken in de wind hoog en laag, op en neer Wat een prachtig…

Kinderen, vrij en vrolijk zingend, samen trampolinespringend, onvermoeibaar, hand in hand gelukkig aan ons strand. Hun volle, klaterende lach, die zorgeloos en helder klinkt, begroet het gouden zonlicht dat al snel in zee verdrinkt.…