Alle inzendingen over punt

de woorden die jij tot mij hebt gericht waren scherp als de punt van een speer een harde klap in ‘t gezicht doet vele keren minder zeer je hebt zeker nooit gelezen dat die wonden niet genezen pleisters plakken op mijn wonden ze verzachten niet jouw zonden verhullen dat jij me bedroog onttrekken ze slechts aan het oog je ziet ze niet,…

Ik zet er nu een punt achter, hoe zeer het ook doet... Echt waar... Heel veel zeer... Ik hoop dat jij een mooi leven tegemoet gaat... Mocht je ooit een keer een schouder nodig hebben... Je hebt mijn nummer ;)…

liefde zal jou steeds verwarmen Jij bent welkom in mijn leven Ja, ook jij blijft steeds mijn schat Het voelt fijn om te beseffen Dat het goed was dat ik bad Ik bad voor jou Ook voor jouw moeder Mijn gevoelen kent geen grens Laat mij je kussen en beminnen Jij bent waardevol als mens Ik hoop met jou te kunnen lachen Maar ook huilen is geen punt…

staand geslagen met de wandelstok Grootvader loopt op het oude veld hoort bekende stemmen uit ’t verleden: ‘stront aan de knikker, geef me je stok even aan, de mijne heeft ‘t begeven’ Knikkertje vingeren wordt balletje slaan ‘t spel krijgt status bij komst van Caddie ‘t tweebenig ezeltje en zo is golf ontstaan met als zwakke punt…

Kijk daar, kijk westwaarts, want vanaf dit punt, hier in het dorp, bevindt hij zich in ’t westen. Daar staat hij, groot maar onbetekenend, zo lijkt het, wiegend soms op zijn grondvesten.…

twee punten in een gering raken weidsheid groeit in een zee van oeverloosheid het vervult zich in een rij atomen afgesneden van de baan terug elk op weg naar een vruchtbaar land geen leegte geen lijden van een handvol gegijzelde cellen in het zog van een doelloos zwalpen het was slechts een spiegel voor ons verborgen voorbij de…

In zijn bontgeruite vod telde hij bootjes die er dreven met zijn ogen die er zomers schreven op de slapersdijk Waar hij gelijk een malle zot was in de ogen van zovelen en de spot dreef zonneklaar met Dwingeland en Knorrepot terwijl de vlakkerige wind genoegzaam er zijn wangen streelde en twee belletjes deed spelen op de punt van zijn marot…

Hoe jij mij melkt en ik jou melk hoe mannen en vrouwen moeten groeien tot op een punt dat het voedzaam wordt wij oeverloos van mening verschillen terwijl het tweemaal op hetzelfde neerkomt of wilden we gewoon lang baden elk aan zijn geëigende kant hoe wij er beiden wel en niet beter op worden tussen de dagen staan en tijd vrije…

Je op je plek zet bij, Het punt van bezinning, En daarna vredig met jou verder wandelt. Het zijn je vrienden welke kunnen zeggen, Jij zat fout, en jij was desastreus, Zonder jou het uit te leggen, Weet jij Hij meent het serieus…

Punt uit.…

Alle hoekjes en gaatjes zou ik ze nemen Op zolder de kelder in donkere steegjes of waar dan ook, niets is mij te gek Full charged battery's in mijn zak nimmer futloos geen ene dag Altijd brandend nimmer gedoofd wakkert mijn vuur onvermoeid Donkere parken verlichte wegen Overal en iedereen terstond verlegen Ook het richten is geen punt…

Twee vrouwen en één man flamoezen met pilaar die niet kán en wil buigen, daar soepelheid niet in alle gevallen zijn echt sterkste punt is 'Soms, in een moeilijke situatie, kan een mens compassie met liefde ver- warren', een citaat uit 'Het spel van de engel' van C.R.…

Dat elk seizoen zijn diepte plant, het gezicht naar de zon gericht om die in te lijven op een punt waar de horizon op het water rust.…

waar ik een document open word ik van belang voor het bestaan ik bewoon een wereld van gewoontes waarin relaties verworden de omgeving heeft staar en we staan verstard in de wachtrij de samenleving is wit, is achtergrond, is mijn blik, ben ik zelf waar ik een applicatie open word ik argument in de werkelijkheid ik ben een wereld van losse punten…

Wij reizen, en uit ieder punt verrijst een einde, ontrijst begin; waar alles wat het leven gunt verlies is, en gewin. En komt eens de ongenode Gast ons scheemren in 't vervaald gelaat, o Dood, met avond rijk belast: dàn wordt het dageraad.…

Heel even een moment, met komma's en met punten, rustpauzes. Hij daalt in, straks beginnen de weeën. Muren zijn niet eindeloos.…

landschap het constant golvend blauw en grijs belijnd door steeds weer wuivend groen ruw onderbroken door puntig witte vlekken tikkende touwtjes tegen een verticaal het altijd stromend water naar het laagste punt strak overtrokken door een gebogen horizontaal stevig ondersteund door sterk betonnen palen schitterend belicht door…

Bij dageraad dobberend in violet uitgesproken gevoelens in een lege fles geleid door de deining aan de horizon reist ons verhaal naar onbekend terrein gesigneerd met een punt door laatste kus vliegen wij gekleurd ongestoord uit ons cocon.…

Hij stond zelf vaak op dat punt. Zijn zielepijn was te zwaar, waardoor hij in de alcohol belandde, vriend en vijand tegelijkertijd. Op de helft van zijn leven was hij al opgebrand en sleet hij zijn verdere leven met een brave burgertrut, die de dichter in hem smoorde. De homo eveneens. Zijn ware aard gedood.…

schaduwen op het behang die ons de adem dreigen te benemen voorbij pijnlijke herinneringen getekend als artisjok het opgekropt gevoel als een beestenboel blijft hangen in onze strot de uitlaatklep verstopt en dat we dan: juist dan , vaak tot de beste prestaties kunnen komen in het diepte punt van ons leven…

het zwijgen heeft haar kern bereikt: het is nu stip, punt, korrel in de tijd. het zingen had kortstondig ons verrijkt: parels in een kop vol haat en nijd. droom werd wet, verwoordde moord: harpoen die zich door lijven boort. de kleur ging heen, de klank verdween: grijs is het land. grijs is het land.…

Ik heb de moed me over te geven aan de lusten van het leven; Ik open mezelf brandend van verlangen naar jou, om jou te mogen ontvangen op m’n gevoeligste, meest kwetsbare punt neem ik gretig wat me wordt gegund; Ik laat intens zinnelijk genot door mijn lichaam stromen en word kronkelend opgetild boven mijn stoutste dromen, ik laat…

En dat ik nu op het punt sta om mijn kleurdoos weg te pleuren? Eerder deed ik altijd alles voor anderen en voor jou Nu moet ik kiezen voor mezelf En maakt de warmte in mijn hart alsnog ruimte voor kou. Jammer maar waar….…

En langzaam kwam het schip tot stilstand. Toen hij nieuw was werden er foto's, en tekeningen gemaakt. Nu ligt hij als een aangespoelde drol op het strand. Als een onbekend object waar mensen omheen lopen..... Een enkeling herkend hem nog, maar de meeste zien alleen maar een aangespoelde grafkist. Lelijk geworden door de tand des tijds. Met grote…

Ach,"neem" gewoon een ander, is een goedbedoeld advies, maar ik doe het niet meer, want het punt is niet om een "nieuwe" te nemen en de aanverwante zorg eromheen. Nee als je 't "weg" moet brengen, want dan gaat hij niet alleen, een stukje ziel en hart van jezelf gaat er met hem mee en dat doet pijn!…

Zijn hoed ziet rood - maar roder nog ziet De punt van zijn neus, de kraag van zijn rok Glimt smerig, - doch smeriger glans nog glimt Zijn ogen uit bij iedere slok. Niet altijd zag die hoed zo rood Niet altijd was die kraag zo glad. Ook die neus heeft eenmaal een andere kleur Ook dat oog eens een andere gloed gehad.…

De zon stond even laag als ik en stond op punt van zakken in de grond. Wie mij naar boven had gebracht? Ach mijn lief. En ik wist: morgen word ik wakker maar ontkomen kan ik niet. Uit de schoonspringdroom ontwaakt men met de schoonspringdroom. Ik wist: ik maak ze nu dan dus. De aanstalten.…

Woorden snijdt zij nu in tweëen stampt geen komma's meer in de zin zelfs punten krijgen de kans niet die smijt zij gewoon ergens middenin hele volzinnen bouwen obstakels cementdicht volgt er geen woord ieder gedicht is een illusie elke droom wordt toch vermoord niet de strofes zullen knellen noch de witregels daar tussenin nee totaal…

Sinds ik op dit punt kom te staan dwaal ik verder bronafwaarts. Door naar lucifers te zoeken ging een kaars in rook op. Al eeuwen lang laten we water te kijk hangen; om verval te doorschouwen vanachter dit vergiet.…

De punten konden niet meer worden gedeeld. De strijd was verloren. De wind strooide vlagen vandaag en gaf het vervloekte gras een sonnet; 'Ik relativeer hele dagen de nacht in Uit mijn gekrijs blijkt dat wat het is De waarheid krijgt uiteindelijk zijn zin Zoals zij dat doet.…