En geen gemurmelde vertroosting maar een scheur licht

Er valt weinig te rekenen
aangaande het blote hart,
opgestuwd in uitgestrektheid,
daar in

zo vrijelijk begaanbaar
en de glazen vogel verbondenheid
binnen dranghekken houden…..

Het zou nog eens gaan zitten
als een lang gedragen jas;
bij voorbaat bezoedeld
door zijn dingmatigheid.

Op rukt het leven
als de verstikkende wingerd
en kruipen over balkons
waar heen je ook kijkt.

Sinds ik op dit punt kom te staan
dwaal ik verder bronafwaarts.
Door naar lucifers te zoeken
ging een kaars in rook op.

Al eeuwen lang laten we
water te kijk hangen;
om verval te doorschouwen
vanachter dit vergiet. Altijd:

de uitstulpende bedding nemend,
niet misverstaanbaar, in deze;

in dit meanderen, weerkaatsingen
in en uit, in voortgaan en stromen,
gezien in honderd en een maal
verbonden bewegingen: licht.

Zie ook: http://www.variada.nl

Schrijver: Ada Besselink, 27 december 2006

mailvariada.nl

licht troost stromen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 177