Alle inzendingen over ratelen

Eksters voeren oorlog met ratelende bekken in een boom bedekt met een witte deken een kat kijkt verstoord door het takketak lawaai glijdt vervolgens soepel in zijn eigen gang de kijker schenkt zichzelf een beker thee plooit zijn handen erom heen, vormt een kom hij oefent opnieuw aandacht gericht op het oog van de storm om…

doelmatig als taalmakelaar probeer ik poëzie wat niet gelust word toch aan de vrouw te brengen trage onverkoopbaarheid transformeer ik in ratelende poëtische marktwerking miskende talenten doop ik in een elitair sausje,en pulp gaat naar de Slegte zo werkt de markt nu éénmaal op taal funda komen kopers en verkopers…

Heb me nog nooit zo verloren gevoeld Tussen al deze mensen, tussen alle etalages Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen Grauw middaglicht in de stad Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich Blinden rollen ratelend dicht Verkoopstertjes kwebbelen de tram in De avond valt in…

hier kunt ge nog gaan langs de tarwevelden, luisteren naar ratelende populieren, dromen met een luit op uw rug, klaprozen blazen en de blaadjes drogen op een hoedje van stro steken luisteren naar de koekoek die uit een stiekem hoekske naar de dorpen roept waar in volle staminees het volk zich laaft aan de geuze - lambik, kasseien blinken…

Daar ligt besloten in bewegen kraanvogel rekt haar vleugels uit Vangen de grote bal links vervolgens van rechts groter Zo kruipt een slang door het gras gevangen met één hand om haar nek duikend naar vaste grond, ratelend met de verdroogde delen van haar staart Hier vormt zich ledigheid, maakt plaats vult zich met doorluchtigheid Daarbinnen…

populieren ratelen al, hun muziek stuwt vogels voort tot hogere bestemmingen in de grijsgeslagen regen wacht nog een moment van rust, de zuiverheid voelt puur als alles samenvalt nu nog een enkele bloem, de blaadjes in voorzichtig rood geopend later, in de tweespalt van een fletse dag vind ik plassen die als spiegels blijken te bestaan…

En weer regent het grote druppels ratelen ruw de luiken langs Natte modderglanzend slijk spoelt zwart glijdend elke doorgang weg. Heel de dag ligt stil in halfduister tobben hoe het morgen verder moet. Beelden van gemiste glorie dansen dreinend door de kamer nu de zon niet schijnen wil.…

mensen gaan kletsen als hun geest geen rust vindt in gedachten als een eenzaam hart hun losgeslagen lippen doet ratelen enkel uit puur tijdverdrijf door te veel te praten mag u verwachten dat er weinig zuiverheid van denken overblijft gedachten willen vliegen als vogels zijn zo vrij vang ze niet te snel in woorden die te vaak…

populieren al kalend in top staan dominant in de polders wuiven naar de aardappelen en bietenvelden, krommen zich regen striemt het oude blad ratelen en roestig worden gaat steeds moeizamer, er zijn al stroken waar het land geel kleurt en de merel nog zingt in de licht parfumerende bomen strofes klinken korter en zijn zachter, de gesel…

Toen moeizaam de ochtend kwam verkilde gestoomd nachtelijk zweet huiverend, rillend ijskleed, dat het gloeien overnam het glazen geluk beademd waarachter het bleke doodslicht wacht op ratels van een klaaggedicht denken in rood geremd opnieuw ontbrandt het vuur getooid in duistere waas tollend hoofd naarmate het late uur blauwe diva’…

(voor Lara Stone) Ach ja, een beetje sexy poseren voor de ratelende camera's en je Rob de Nijs voortandenspleet tonen als een waar unicum, waar iedereen vast hoteldebotel van wordt in de goede zin van dat woord. Tevens je loodzware, onvoorstelbare uiers presenteren, alsof het de kroonjuwelen zijn, die ik in Londen heb bewonderd.…

Geen statig blok van ratelende mannenhakken. Geen span paarden waar men nu haastig rijdt Eens per uur stokte een trage lijnbus het spel van kinderen uit de buurt de halte met vreemde dame werd begluurd Het alles mocht niet langer zijn en dus mis ik het klaterend geratel ondertussen van paard en wagen met schuimende melk in bussen.…

ik zie haar nog wel eens blond en aangepaste lippenstift verkreukeld perkament van dichtbij een vrouw met bontjas in een bus tas dichtbij haar lippen dicht op elkaar want je weet nooit wat er kan gebeuren de ogen vosachtig wantrouwend achter de kooi van een modieuze bril dan zit ze op de bank en praat ratelend uit een oud plakboek en…

woordvallen kiemen in lieden aanzienlijk of arm of beide liederlijk gekleed in dwarse afscheidingen uit het geslacht der paardestaarten avond aan avond wordt er gezongen gewoon zonder gedachte aan klein- of kortheid om de positieve affecthouding tot de zaak uit te drukken de zege duurt niet lang men speelt vals ratificatie doormiddel van ratelingen…

Ik hoorde al die ratelende geweren, En zag leiders die niet wilden leren. Ze bleven eindeloos aan de macht, En regeerden in de donkerste nacht. En wie over vrede zongen, schreven, Hadden, leek het, de moed opgegeven, En waren, zo leek het, de weg kwijt. Het was een donkere en bange tijd.…

Hoge kruinen ratelen en ritselen als speelgoed van het kind. Zij laten van zich horen, al bij het minste zuchtje wind. Zie ontelbare pluizen als een deken, overvloedig als zij zijn bij vlagen. Het is de enige sneeuw die het voorjaar kan verdragen. Voel de donkergrijze huid als ruige tekenen van leven.…

Kind onthult zijn naam essentie in volle betekenis onthuld z’n bestaan Houten speel ratels kleppende kinderdromen witte seringen. Zaagsel sporen van teddyberen uit onze tijd, nu misvormd in strijd Schooljongen met tas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las.…

Hoor De ruige ridder nadert Zijn volbloedhengst dampt bij dageraad Ik wil ook zo worden Ik doe alsof Wijdbeens zit ik Strak en statig in het fietszadel Ik smeer de ratelende ketting Voor een dolle galop Naar de herberg, de hooizolder Waar een blonde boeredochter popelt Hoor De wolken barsten Druppels geselen het koren Hoefgetrappel…

geboortedorp is meer dan geografische aanduiding een tijdsbeeld abstract album met foto’s geluiden die ik opving een krakend bed diggelend glas knappend illegaal brandend vuur buurman driftig geheven vinger stilte op trompet verbogen stuur van gemoffelde fiets met blokken rond pedalen schoensmeerdoosje met helft van knijper en weckring ratelend…

Op de laatste dag van september begonnen de machines te ratelen. Zij vraten gangen in het maïsveld en legden huizenstroken bloot. Als reuzeninsecten gleden zij onstuitbaar over de akker. Een vreemde angst zocht langzaam zijn weg in mij: zou na het verdwijnen van de geelgroene stengels de wereld aan mijn achterdeur nog herkenbaar zijn?…

Ik ratel nog altijd van de rillingen wanneer het korreligkloppende gras me influistert dat zij de zomers korter en de winters kouder maakt. echo Wortels verstenen in de ingedampte klei. Ze willen het nog niet aanvaarden.…

onderhuids terwijl de avond over het licht scheert het leven meeneemt zodra de traagste wijzers lonken naar het ratelend gewicht der waarden heftig aan het einde en van jarenlang vermeden alsof het dwingt tot schrapen nog verder dan het denken, tot dwars door de wenteling van werkelijkheid zoek ik naar ontheffing, terug naar eerste…

Ratelend hoort ze of ziet mij niet in de 21e eeuw. Gewoon, ik woon in een huis en in een rolstoel. Praat met mensen Mag dit nu nog steeds niet?…

Laat mij vrijuit stormen, ratelen, kolken, regenen en klateren en dan weer vol in de zon. Ik blijf te vaag maar ik wou zo graag dat ik dat kon.…

de tgv raast door dit dorp langs het desolate station waar driemaal daags knarsende stoptreinen vergeefs wachten een duizendjarige kerk rust van kabbelend water prominente treurwilgen zacht bewogen stil dromend elk halfuur de ratelende beat roerig ritme op ontelb’re bielzen een storing van 300 kilometer per uur na dertig lange seconden…

Voor je het weet ratel je een heel couplet op. Vervolgens krijg je het niet meer uit je kop. Ik luister niet meer naar al dat gebedel. Liedjes maken levens tot een hel. Dat mensen er nog steeds niet helemaal klaar mee zijn… Stilte is toch echt het beste medicijn.…

je laat me lachend grijpen naar mijn toetsenbord knopjes ratelen in razend tempo mijn verrukking terug af en toe nog net te vingervlug omdat ik me weer jubelend in je woorden stort ondeugend antwoord ik vol enthousiasme schaterend kan ik je pretlichtjes haast staren met heel je zijn ben je mijn hart binnen gevaren nadat ik ben gevallen voor…

Een onvermoeibare locomotief Mijn schoorsteen tevreden rokend Onderweg naar datgeen ik heb lief Mijn stoomfluit gloeit en blaast kokend Wagons die ratelen over rails IJspegels hangend aan het gezicht Mijn ogen schijnen op dichte vlokken speels Achter mij een slinger van licht Ik ploeg langzaam maar zeker voort Vastberaden door het besneeuwde…

ik huis in pluizen wol hoor het oeverloos gemekker ze maken me steeds gekker en ratelen me horendol woorden dansen op de hei een lied dat niemand ziet of hoort, de melodie wordt in de wollen vacht gesmoord de kudde blaat en drijft gedachteloos voorbij verzamelt zich al eeuwig worteltrekkend in een rij makke schapen achteraan die…

Daar staat ze mij nu, mooi en mals, te grondewaard de schone hals gebogen... en, verdwenen, zo drage ik, verre weg, eensgangs, heur' witte en zwarte schoonheid, langs de ratelende schenen.…