Alle inzendingen over reizen OR tijd OR vergrijzen

In sluiers onzekerheid sta ik op mijn balkon de stenen verschieten vergrijzen achter een bui en zakken weg in de schaduw van zwarte wolken, ik wacht op dampende opklaringen die weer kleuren schieten in mijn stille huis De dag heeft veel tijd en al die tijd sta ik hier moe hard te werken, emoties heen en weer te kaatsen…

Tijd heelt wonden Wordt geklokt Tijd in 't verschiet Opgeslokt Tijd en toekomst Ongedeeld Tijd van reizen Nooit verveeld Tijd van hier. Nu Tijd van gaan Tijd van opdoen Afgedaan Tijd van liefde Tijd voor jou Tijd voor altijd Eindeloos…

Nu de mensheid gaat vergrijzen Is er nog meer vraag naar ruimtereizen. Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Langzaam zie je hun haren, houden hun geur, vergrijzen.…

Vluchtfantasieën, vakantie 'Mind your step' Veiligheidsprocedures, wachten bij de gate Ik sluit mijn ogen mijn gedachten nemen de loopband naar bestemmingen met een landingsbaan De sluis van de slurf hapert een meter voor de vliegtuigdeur 'Mind your step' .....Vluchtfantasieën, veiligheid .....'Morgen lukt het' .....Veiligheidsprocedures…

Wat is vergrijzing, die vraag hoor ik vaker, zeg opa hoe zit dat, en... dreigt er gevaar? Ach, het is eigenlijk Levensverzilvering Eerst je pensioentje Vervolgens je haar.…

ze ziet boomtoppen die zich geluidloos voor de ramen bewegen ze denkt aan het strand en het zand dat dagen later nog in haar schoenen zat ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger staan de vrouw voelt de zachte omarming van de tijd het kind dat ze pas geleden was…

tijd van smart In mijn hart Maar de tijd zal voorbij gaan En eens zal ik voor je staan Mijn armen weer om je heen slaan Dan zullen we samen weer reizen Samen weer gaan genieten in die tijd Samen in alle eeuwigheid…

je komt met handen wit kleurt in overwegen hebt zoveel gegeven in een tijd die je niet eigen was gewoon op voorhand van goed leven ging jij voor alles in gezin en met de kinderen beleven jouw belang was even zwart op het behang en spreekt met wit in een langdurig niet begrijpen blijven was steeds meer vergrijzen je slankevingerhand…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Toen werd het de hoogste tijd, om onze ogen te laten openen. Tijd om eindelijk te gaan reizen. Om te reizen naar waar je bent. Om te vertrekken naar hier. Naar vandaag. Naar die peilloos diepe bron, waar ons leven ooit begon. Waar ons leven begint. Naar daar, naar hier, naar nu, waar toeval bedoeling wordt. Elke dag opnieuw.…

de tijd die nog moet komen lijkt achter mij te liggen wellicht dat doelloos reizen mijn eindbestemming is hoe werkelijk zijn mijn dromen hoe schijnbaar mijn ontwaken ik voel mij de fantast die windmolens zo mist…

Goed Idee Reizen Heeft een fantastisch idee: Het adverteert de laatste Winterreizen met vertrekgarantie - Over een aankomstgarantie Hoor ik de reisorganisatie niet: Daarover heeft ze In deze barre tijden Werkelijk geen idee…

Want ook een guichelaar wordt ouder de zomer korter en de winter kouder Kent u een guichelaar U hoeft hem niet te prijzen Hij geeft niet veel om uiterlijk vertoon Hij gaat vanzelf weg Ik denk dat hij gaat reizen Ik wend mijn ogen van de straat Ik weet dat hij ook nu zijn eigen wegen gaat…

reizen in vertraagde tijd is reizen door een leeggewaaid landschap waar bomen dwarsliggen en men de dichter heeft bestolen van zijn woord in dromen dromen wij van geluk en vinden iets van onszelf terug als in de spiegel aan de wand waarin het kijken is vergaan tot ogenschijnlijk lijden waarbij pijn wordt tot een glimlach die op de lippen…

Hoe plotseling is zij zo broos geworden zonder dat ik wist wat heb ik reeds gemist door in de sneltrein van de tijd aan haar voorbij te reizen hoe lang nog zal zij moeder blijven en naar mij uitzien langs de sporen hoe plotseling is zij zo broos geworden?…

We kampen met een huisartsentekort Dat door vergrijzing verder nog zal groeien Nu al zijn basisartsen reddingsboeien Waarmee de hoogste nood vermeden wordt Een jonge arts heeft vast een frisse kijk De vraag is of die werkt in de praktijk…

Einstein heeft ons onderwezen: Tijd is altijd relatief Want, zo was zijn hypothese, ‘t Hangt af van je perspectief. Toen mijn tweelingbroer ging reizen Met de snelheid van het licht, Bleef ik op aard’ stilaan vergrijzen, Maar hij bleef jeugdig van gezicht.…

weg terug om te nemen Jij bent nog steeds gebroken Dat jij zo moet leven wil ik niet geloven In een droom neem ik je mee Het lijkt een mooi idee Om een tijdmachine in te vluchten Met z'n twee Waar we dan ook gaan Zal onze liefde toch bestaan Jij bent weer compleet En we spreken met elkaar Nu kan jij alleen maar hopen In welke tijd…

schemert aarzelend door het zilvergrijs dat zijn hoofd bekranst hij kan dit niet bevatten , te zeer verbijsterd is hij want tijd en eeuwigheid vallen eindeloos samen…

De kracht van de verbeelding huist in mijn hoofd zij draagt mij met vleugels op de wind waait mij naar verre landen met gouden torens vreemde klanken nieuwe kleuren en ander licht naar verre kusten woeste zeeën en verstilde stranden met reusachtige bergen drukke steden en kleurrijke straten mijn verbeelding is breekbaar…

De weg en de wegen de wolken passeren het oog en de vlucht van het vliegtuig en de benen lopen die stappen en luiden op andere grond en andere tijden kijken uit naar waar deze weg op uitmondt…

In de reis ligt de bestemming: de weg de wolken het water het zand de jungle de rotsachtige helling beweging is bestemming nu en hier het doel er is geen daar en dan.…

Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen? Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat? Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken? Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout, Hoe…

Dan wist ik dat je snel weer ging Naar weer een nieuwe bestemming Rome Parijs Madrid Milaan Pakte je al je mooie kleding uit En gooide je ze naast de wasmand Lag je je tandenborstel op de badrand Dan wist ik je blijft een tijdje thuis Totdat je uitgerust was en niet meer moe Dan waren er nieuwe verre oorden Waar je dan weer heen moest reizen…

we aanvaarden de reis leggen een lange weg in stilte af we vervlechten de beelden tot een onsamenhangend weefsel we zijn reizigers zonder woorden passanten zonder grond we reizen met gesloten ogen gekleed in weerbarstige huid en dan is er het woordenloos weten: we komen nooit meer thuis…