Alle inzendingen over schoen

P ast u de schoen, met deze nieuwe mode? I s de goedheiligman op z'n retour E n draait die Santa hem en ons een loer T och zie ik liever pietbaretten - rode J a, nooit komt hij meer binnen met z'n knecht E n ook geen letters van banket in 't echt…

dat hoort er bij Hij ging met vrienden en een neef Droeg op die dag een lekkere after-shave nieuwe schoenen,jas en broek, een oranje sjaal als omslagdoek... Zijn vrienden liepen wat vooruit hij liep daar wel vlak achter En voor hij 't wist kreeg hij- klappen en stompen... en lag op straat, ineengekrompen...…

ik moet er niet aan denken dat jij hetzelfde zou doen en mij hier zou achterlaten met alleen een glazen schoen. je voelt dat ik nerveus word maar heel lief stel jij me gerust. je wijst naar de klok en ik zie het is half 1 als jij me kust.…

Ik zag twee deftig ogende oudere heren lopend richting het naaktstrand gaan Met hun driedelig pak, keurig in de kleren Kon ik niet anders, ik moest er achteraan Ze betraden het strand met fier gezicht En ja hoor...de schoenen gingen uit maar ja hier is dus naakt verplicht dus ze konden nog even vooruit Ze oogden al lang niet meer zo zelfvoldaan…

vrijwillig tot vrijwel niets verplicht voelen we de rilling langs de rug ontroering in ogen op steeltjes het hart van slag op de juiste plek pijn in het hoofd verdwijnt vlug u wordt verzocht u naar de uitgang te begeven, ga niet langs AF, u krijgt geen korte metten noch koorgezang, u moet het doen met de nieuwe moed die in maximaal een jaar uw schoenen…

Dote gaat onvervaard op stap (het is hem heus het is geen grap) Zwijgend treedt hij door de voordeur (glasgerinkel betekent groot malheur) Bloedend richt hij zijn onzekere schreden (de tijd van rennen is al lang geleden) Naar de Eerste Hulp Post om de hoek (gesloten van 12 tot 1, dat’s andere koek) Lopend naast zijn dure, exquise schoenen…

was de weg volledig kwijt de kalker van de club een semi-reus voorkwam een ongelijke strijd de keeper aan de overkant had lange tenen hij maaide gelijktijdig drie man neer de vlaggenist kon het niet meer bijbenen wie van de drie prevelde hij telkens weer ik kreeg het toen danig op mijn heupen schoot raak uit elke stand waar kun je zulke schoenen…

en leest een oude krant uit de tijd dat vrijheid als hoog goed om de hoek lag En wijsheid op trotse benen liep en de wind je vuile was schoon blies en de dieren nog in mensen geloofden maar daar zijn ze van teruggekomen (refrein) Het is niet de regen daar kun je je op kleden maar het is de wind die geen onderdak vindt Glimmende schoenen…

Schoenen, laarzen en sandalen worden bij de haard geplaatst en we denken weer aan vroeger; wanneer kwam hij voor ’t laatst. De wortel wordt ook niet vergeten en we strooien zelfs zout zodat zijn paard niet uit zal glijden; Sinterklaas is immers oud.…

schande glanst over humanitair recht… Vlucht naar de zee, eeuwige vlucht lijkt zich te repeteren in een zonde van tijd literaire aanwinst, miskent genoegen een geslepen ganzenveer in bloed gedoopt… Blind en reukloos, bagatelliserende regels verlakt aan harige konten van de overheid het laten sterven van multicultureel talent ongepoetste schoenen…

smurfbessenjacht en ratten, daar geloof ik niet in evenals dat muizengespuis nee, allemaal verzinsels van vroeger maar om terug te komen op mijn nachtelijke bezoekers het is nou niet bepaald netjes om met je vieze voeten over een dekbed te marcheren ik bedoel, als je dan toch iemand in de nacht verrast wees dan zo beleefd je schoenen…

De schoenen hoeven niet meer naast de kachel ’t is kransjes eten en geen speculaas. Als er geklopt wordt hoef je niet te vragen, Staat er een vreemdeling voor de deur, Het kunnen ook Jozef en Maria wezen, Die afkomen op de dennengeur.…

hoe scherp is dat beeld ik telde je passen op de trap doe net als jij de witte was bij bont en moet lachen bij die herinnering alsof jij straks binnenstapt zoals je in de deuropening stond maar ik strijk twee lakens en één sloop en vouw ze warm op de jouwe onaangeroerd naast de drie lege planken in de klerenkast waar onder in jouw schoenen…

Wandelen zeg ik je, lopen loopt, zie ginds in de verte, de grachten, de sloot; pas op voor de plassen, niet met je nieuwe kleren, kijk uit voor je schoenen, mama wordt boos, stop met knoeien; niet te diep in het water, je kan nog maar pas zwemmen, papa is moe, hij wil zonnen in zijn stoel, papa heeft een kater, gisteren was het laat…

staat in volle pracht ivoor kleurt met roze de wind wiegt elk bloemblad een vroege hommel strijkt neer een glimlach krult mijn lippen lente zacht langs mijn benen kroelt de poes tevreden want hij kreeg zijn hapjes en ik zie mezelf al wandelen langs de Moerweg je hebt er hoge bomen vlug een bakje troost en een boterham ben al in mijn schoenen…

mijn kater is verzopen en de hond is aan de haal mijn vrouw heeft weer een ander maar waar ‘k het meest van baal dat zijn de kleine dingen, de dingen die ’t ‘m doen zo mis ik al zes dagen mijn link- en rechter schoen dus loop ik op mijn sokken, die zijn al aardig door zij stinken als de neten en zien behoorlijk goor.…

Situatieschets; kroonluchters weerkaatsen in spiegels gekletter van borden doorsnijdt zacht geroezemoes obers flitsen elegant jonglerend met stapels borden op fluwelen schoenen.…

Nooit trok ge, in hoge nood om onderstand gevraagd, Met loden schoenen voort; nooit hebt ge uw Vriend verlaten. Gij zijt de steun des lands, de band der onderzaten. De rampspoed juicht in 't leed, als gij hem onderschraagt. O zuil van 't echtgebouw! o schoonheid, nooit volprezen! De vriendschap spiegelt zich in uw aanminnig wezen.…

Zoals de meeste vrouwen heeft ze nog meer gevoel in haar te krappe schoenen dan een compleet echtpaar met kinderen in bed met laarzen aan.…

De zandeilandjes verbonden door een sprong of een natte schoen, de zee grauw golvend, ver de pijpen van IJmuiden. We liepen op een duinpan af, ik wilde er wel wat met jou, zomaar in je jas en in de kou...... maar die gedachte kwam niet bij je boven. Al gauw stond je bovenop de kam. Behoedzaam betraden we de ruggengraat van ‘t duin.…

Strand 1 De zee zo wijd, zoals water zich maar verspreidt het zachte zand zo licht dat 't stuift, verwaait een sjokken slechts en op het harde zand, is het lopen licht, schelpen, mesjes onschuld kraken onder schoenen, strandlopers rennen vóór een golf en keren vlug weer voor een worm terug meeuwen als vrouwen krijsen in de lucht,…

Den Haag Den Haag Hey heb je het al gehoord, ik ga er vandoor Ik wil er een stukje van zijn Den Haag Den Haag Mijn schoenen staan klaar, ja reken maar!…

Een oorlog dat is zolen staren Van mensen die niet liggen moesten Aanvalsgolven uitgewoed Uit aders te snel leeggebloed Vaders die de zolen staren Gewonnen in hun euvelmoed Zien nu die zolen op de baren Volgen een veel te lange stoet Moeders die de zolen staren Van schoenen eens trots uitgezocht Trekken zich snikkend aan de haren Brullend…

verwachtte ons al, wij beiden stalden onze onzekerheid in het vertrouwen van de stilte van het kerkhof het ritueel van de vroege morgen, wij zeggen niets maar spreken met de taal van onze gedachten, naar elkaar terwijl onze ogen de schemer afromen naar elk waarneembaar tafereel het schelpenpad knarst onder jouw blote voeten en mijn schoenen…

Autokou-kleumend 's morgens vroeg ongeschoren, schoenen slecht geknoopt zoon enthousiast teveel….te genoeg. Vaders elan iets minder dan gehoopt Afgereisd naar kleedkamers ver bibb´rende ouders voor de deur Kousgezakt, hemd uit broek, de voetbalster.…

worüber ich morgen kann schreiben aber das nun noch an mir frisst ich bin nicht zu beneiden leegte ik kwam vandaag tot niets maakt u zich geen zorgen het zal waarachtig wel weer gaan morgen er zijn zo van die dagen heden meer dan vroeger die geen antwoord vragen en mij maken tot een nutteloze zwoeger de moed zinkt mij in de schoenen…

Zijn schoenen die waren van witte drop, En er blonken zwarte knoopjes op, En elke knoop was een krentje. 'k Wou, ik zijn adres maar geweten had, Want nooit zag ik aardiger ventje dan dat, Neen, nooit zag ik aardiger ventje.…

Juist nu de dagen weer zo zichtbaar korter worden Mijn open schoenen overdreven echt te koud Mijn zwarte lange mouwen ineens weer staan als eerder Ik denk aan de volgende lente die ik hoop te halen De haard in de slaapkamer een zeer goed idee lijkt te zijn Boeken, kaarslicht, badderen, de boot al winterklaar Juist nu is de beproeving een echte…

In mijn buik borrelt de b schoenen stappen vol in z. Murmurerend mokt de m naniezend een neuzende n. Ik heb de pest in de p terg van kramp door de w. Mijn hoofd denkt de x en de verbinding met y. Ogen zien op naar u of volgen ze de auto q? De dingen dansen de d en zingen een zachte g.…

Laten we slapen tot de dagen van december zijn gebroken en de scherven van een zomer in een houtvuur zijn vergaan en tel met mij de maanden mee door ze in weemoed weg te dromen en aanhoor de zevenslaper zachtjes snorren in de maan Hier wil ik zijn in blauwe sneeuw om witte schoenen bij te dragen en te vallen in jouw schaamte tot de tijding…