Netgedichten

netgedicht (nr. 17.085):

Ach, kom dan verdomme toch op met die winter!

Juist nu de dagen weer zo zichtbaar korter worden
Mijn open schoenen overdreven echt te koud
Mijn zwarte lange mouwen ineens weer staan als eerder
Ik denk aan de volgende lente die ik hoop te halen
De haard in de slaapkamer een zeer goed idee lijkt te zijn
Boeken, kaarslicht, badderen, de boot al winterklaar

Juist nu is de beproeving een echte
Zoek ik naar mijn eigen verstopte warmte
Vind ik ergens oude tranen en raak ze niet meer kwijt
Leeg schreeuwt het in me en het overstemt me
En dan de zon die alles zo belachelijk maakt
Terrasjes vol met mensen die er wel zijn

Juist nu ik je geur zo helemaal vergeten ben
Zelfs de verzonnen herinnering me niet meer voor de gek kan houden
Mijn lichaam stil geworden ook niet naar een ander smacht
Ik me oprecht afvraag of je ooit bestond of wij
Een kans gedroomd samen de toekomst in te gaan
Geen basis voor te vinden, verzinnen of gemaakt

Juist nu wil ik bevriezen in de sneeuw
Voelen wat ik weet dat eenzaamheid kan zijn
Weten wat ik mis en daar om rouwen
O, was jij er dan ooit maar echt geweest
En was het maar veel later en veel kouder
Wat zou ik je graag missen zonder jou