Netgedichten

netgedicht (nr. 31.981):

Een goede morgen

In gedachten neem ik me zoveel voor
zo gaat dat iedere nieuwe morgen
maar bij het openen van het raam
stroomt frisse lentelucht binnen
en dan zijn er dromen
die worden aangedragen

dan is het of het fluisteren van de wind
me zoveel beloftes doet
ik zie de bomen bloesemen
de vogels vliegen met twijgjes
in hun bekjes, anderen zingen lokkend
ze bouwen nestjes

in het voortuintje krijgen struiken knopjes
de clematis staat in volle pracht
ivoor kleurt met roze
de wind wiegt elk bloemblad
een vroege hommel strijkt neer
een glimlach krult mijn lippen
lente zacht

langs mijn benen kroelt de poes
tevreden want hij kreeg zijn hapjes
en ik zie mezelf al wandelen
langs de Moerweg
je hebt er hoge bomen
vlug een bakje troost en een boterham
ben al in mijn schoenen gesprongen

de lentemorgen wacht
en ik geniet
in de spiegel
wens ik mezelf
een ”goede morgen”
en trek de deur achter me dicht