156 resultaten.
beklemming
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 665 langs akkers
van schroom
slenter ik
tegenwindse stappen
aarzelend om ongericht
in een verwarrende droom
te zullen trappen
neerwaarts
gerichte ogen
begrenzen als
beklemmende bundels
van zwart licht
meer en meer
de ademende borst
totdat de knechtende geest
de nog resterende
levenszaden heeft gedorst…
Vergrijzing.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 332 de tijd vergrijst mijn haren
in een jachtig bestaan
ik probeer wel te slenteren
maar kan niet blijven staan
de kleur van het leven
schenkt mij maar even
een net gekleurde kop
met een volle bos erop
ik veins mijn evenbeeld
in getemperd licht
die het spiegelbeeld
in valse hoop verlicht…
Loslopen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 slenterend door de straat
kom ik hem tegen
loslopend verward
verdwaasd verdwaald
uit de auto gesmeten
op zoek naar een beter leven
uit de auto gelaten
om zichzelf op weg
naar huis uit te laten
taxeert hij mij heel even
wat zou hij van mIj
en ik van hem vinden
zouden wij het kunnen worden ... vrinden?
Ach het zal wel loslopen.…
fleurig
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 161 blijmoedig, bontgekleurd en zo bloeiend
slenter je lachend langs de waterkant
opgeruimd, opgetogen en zo opgewekt
met je voeten spelend in het warme zand
zingend begroet je de stralende zon
de bloemen in je haren verwelkomen
het leven bruist en kleurt alles zo keurig
fideel…
Geboortestad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 slenterend.....
door mijn geboortestad.…
Vriend van de wolf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Vrijmoedige wandelaars slenteren
over het slingerende zandpad
vol bont gekleurde bladeren
in vroege verte zien zij het herfstkind
alleen met zijn onvoltooide schoonheid
de wildernis op zijn jonge gezicht
op zoek is hij naar zijn enige vriend
de onvolwassen wolf die met hem speelt
en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…
Mijn woorden
gedicht
2.0 met 252 stemmen 48.501 ongebonden slenteren ze
door dit beregende dorp
soms stoppen ze even,
zoals nu.
dan gaan ze weer verder
en praten wat met elkaar
ze zeggen niet veel
of eentje vertelt
een verhaal
en de anderen luisteren,
lachen licht of
wenen een beetje
achter de hand.
---------------------------------
uit: 'Hoeveel is zo weinig', 1987.…
wachtende stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 242 vanaf de valreep wuivend
je laatste roep, verwaaid,
iets over spoedige berichten
rakelings langs de waterlijn
turensmoe m'n ogen
slenter ik door regennacht
in een kring van waternevel
flonkert een toplicht naderbij
maar blijft in z'n koers volharden
laat havenhoofden liggen
brengt geen bericht
van overzee…
sluimering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 404 Ik slenter speels door de wereld van mijn gedachten
in een veld van duizelingwekkende herinneringen
opgeborgen in mijn sarcofaag van stormende beelden ,
om te ontwaken in de ochtend van een nieuw leven
gestreeld door de vroege dageraad die mijn huid bewandelt...…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
Hokjesgeest
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Ik zie ze gaan, slenterend, nu zij steeds
staren, vervolgens pinksterbloemen plukken
zonder 'n mooie tuil samen schikkend te maken.
Hoe verbijsterend en bijna beschamend.…
sinds jij er niet meer bent
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 ik wacht staar
hang geeuw
slenteren werd mijn
nieuwe wandelen
in het westen verdwijnt
het schrale licht
dat nog nooit op
iemand wachtte
ik keer op mijn
stappen terug
thuis zwijgt de
mailbox als het graf
mens noch nieuws
onder de zon
dag en nacht dicht ik
de kloof sinds jij
er niet meer bent…
Weet je nog
hartenkreet
3.0 met 55 stemmen 3.334 Weet je nog
die ene avond
samen, hand in hand
slenterend langs het water
genietend van de zonsondergang.
Weet je nog
die ene avond
jouw lippen raakten de mijne
de mijne raakten de jouwe
dat eeuwigdurende hemelse gevoel.
Weet je nog
die ene avond
waarschijnlijk niet
want jij bent weg
en ik bleef hier.…
Vrouwen in Marokko
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 235 Ze wandelen avond in
de schemer van 'n bladzij
bijna omgeslagen
licht schuw rond dit uur
Nog brandt
het dagelijks vuur
dooft sissend
in zee, als samengebald
ze slenteren avond in
alleen, met twee
met drieën gegroeid
tot silhouet
Herhalen met verve
hun schimmenspel
tot nacht -onhoorbaar-
in het slot valt.…
Berusting
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 746 Slenterend door 't lenteland
stiefelend langs sloten
dwalend langs de waterkant
goud, zonovergoten...
Zwervend langs het wuivend riet
banjerend langs bermen
luisterend naar 't hoogste lied
van ijle vogelzwermen...…
Bedaren
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 570 Verborgen is mijn wereld
in het slenteren van de tijd,
ik probeer de minuten te wekken
achter de muur van mijn strijd.
Ik open en sluit de deuren
van bezeerde dagen,
en zoek naar een hemel
waar ik kan bedaren.…
Zuiderbuurt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 657 Ik slenter dromend, kramen schreeuwen luid,
het zachte licht doet onderhuids verwarmen;
ik laat me - met een visje onderuit -
maar door het ritselen der herfst omarmen.…
Akoestiek
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 371 Nu dat jouw mond,
mijn innerlijke rust zoent
en gitaarmuziek
rond jouw boezem klinkt
speel ik stilte
aan oevers van jouw verleden
in de diepe kelders van jouw geweten
slenter ik door al lang vergeten steden
met een zwijgend hart onder mijn leden
nu dat jouw ziel,
mijn nachten waakzaam houdt
is de stilte heel verdraagzaam…
Wat bedoelt het leven?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 284 Het beeld omgeeft wat
Eenzaamheid bedoelt, verdorven tranen
Van wat geslonken zout op de lippen
De kleur van dood is niet wit
Maar roze doorschijnend
Iemand is niemand in de menigte
Die al zoekend zich slenterend begeeft
In het voorportaal van ouderdom
Niets is oud of jeugdig
Vijandschap maakt overuren
De capuchon verkreukelt door…
Love, la-la-la-la..
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 163 Een klein bericht, ze gaan de Love Boat slopen
Het slenteren aan dek, de blauwe zee
Wie voer niet in gedachten met ze mee
En vond er warme liefde in de tropen
Die cocktailtjes en iedereen was blij
De zeventiger jaren zijn voorbij.
----------------------------------------
De Pacific Princess, waarop de tv serie The Love Boat
werd opgenomen…
Kerk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Slenter ik door een van onze steden.
Deze plaats is een vestingstad.
Ergens in het zuiden van het land.
Met de Kerst in aantocht bedacht ik mij:
Steden hebben een kerk midden in het hart.
Vestingsteden in het midden van,
hun stervormige en stevige muur
Over tweehonderdvijftig jaar ziet
men onze periode als een revolutie.…
Boswandeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Traag verder slenteren de heuvel op.
In de schaduw zit stilte gecamoufleerd.
Groen herleeft ongecontroleerd.
Vrijheid, langzaam voortbewegen.
intimiteiten, geheimen verzwegen.
Eindeloos, geen mens te bespeuren.
Rijkelijk gevuld met mooie lentekleuren.…
Big City Blues (Sarah en de oude man 2)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 576 Sarah en de oude man, ik heb ze gekend,
ik zag ze beiden slenteren door de stad.
Waar de straten lang zijn en jij onbekend,
waar een junk nooit genoeg heeft gehad.…
de poort
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 de poort
ik slenter langs het stenen perspectief
met rood gelakte luiken, rode deuren
mijn oog getrokken naar het felle licht
in de door mensenhand gebogen opening
oude masten kijken vlaggend over
de kade met zijn bemoste voeg
volop genietend van het fraaie zicht
op de strak ommuurde haven
het is hier zalig toeven tussen
de statige…
Verloren Muze
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Ik slenter somber zonder inspiratie op de pier
de zo vaak helende zee werkt niet mee, een
man met ‘n gezicht als ‘n donderwolk passeert,
alsof ik mezelf tegen kom en schiet in de lach
in mijn hoofd klinkt het lied ‘Stormy Weather’
ik draai me om, de pier is leeg er is niemand
heilig vuur brandt weer als ik huiswaarts keer…
Majesteit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 338 verloren slenterend door een jeugd
waarin je zocht maar niet kon vinden,
stond je soms uren op een hoek
de tijd verhangend met wat vrienden.
maar toen zíj langs kwam, zonder naam,
beschermd tussen va- en moeder in,
had de vriendschap afgedaan,
je droomde haar jouw koningin.…
geniet en pluk de dag
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 224 ik leef eigenlijk van dag tot dag
morgen werd mij niets beloofd
dus leef ik met een lach
ik geniet… en pluk de dag
ik slenter door de tuin van Eden
wil springen uit een vliegmachine
misschien nog dansen op de maan
dit alles wil ik vandaag nog doen
de goesting zal mij nooit ontbreken
leeftijd, kan er wel een stokje tussen steken…
nationale gedachtendag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 191 sfeer die edelmoedig
ritmisch, misschien ook apathisch
over de muren strijkt welke
als verloren in mijn stadsdeel huist
dacht in het dichten van verzen
en het smijten met volle glazen
poëzie dat de sneeuw zich baadt
in een lente die nooit zal komen
ergens staat een grote winnaar op
het vers ornamenteert zoals
de zoekenden blijven slenteren…
Griet Manshande
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 Vandaag op zo’n zondag
onder de lijn van zonnige dijk
voelde ik mij even destijds
Als schrijver Jan Mens
tussen ‘Griet Manshande’
Heb er niet eens ver voor
hoeven slenteren
omdat ik aan een dijk woon
Overgelukkig genoot ik van
herinneringslezen
Bijna irreëel bedwelmd door
temperatuur en de zon
liep ik vanuit mijn ligstoel mee…
nachttrein
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 863 mijn handen spreid ik
als hekken voor de ogen
zie nog weinig licht
de vingers als balken
beperken mijn zicht
ik deel de wereld
nog meer in parten
aanschouw het buiten
nog minder:
als gekooid
stuurloze gedachten
slenteren ongedurig
als roofdier, hongerig
door mijn brein
ik ben als van de
reden beroofd
een niet te stoppen
sinistere…