158 resultaten.
Het oude boek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 Een oud boek staat als een huis,
waarin een oude lezer wonen kan.
Waarin een overleden schrijver leeft.…
Een stille stad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 168 Wanneer de stille stad,
sluimert aan de Maas.
Wanneer uitgelaten mensen,
nog een uurtje willen blijven.
Wanneer die goede, oude tijd,
een uurtje stil gaat staan.
Wanneer uitgelaten mensen,
fonkelende glazen heffen.
Wanneer een verloren zoon,
blij is thuisgekomen.
Wanneer een oude troubadour,
eindelijk is uitgespeeld.…
Dichter dichten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 maar ergens sluimert: wanneer?
De tapdansende wind en
meestampende rolluiken
in een gietende orgie
vol lekkende goten.
Kijken in de weerspiegeling
en terugdeinzen.
Kijken in de weerspiegeling
en met een sprong
onwetendheid veinzen, ...…
Kling
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 420 Donkere wolken jagen de aarde beeft
Zwanen storten neder niets meer leeft
Stormen benemen oerbossen het leven
De natuur verziekt kon niet meer geven
Vuurhaarden verzengend ongeremd
Door niets belemmerd of getemd
Overspoeld door woeste golven
Zijn de continenten bedolven
Maagdelijk sluimert dan de brakke aarde
In eeuwen van rust en ongemoeid…
Liefde voedt ons
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 446 bloemzoet in dromen
sluimert soevereine liefde
dat je innerlijk draagt
wanneer je slaapt
houd ik mijn glimlach groot
in de ogen van jou
ruisen melodische golven
door de windloze sfeer
mijn hart begrijpt
went zich tussen nacht en morgen
waarin het licht niet dooft
liefde voedt ons
aan borsten, vleugel vrij breed
verwarm ik mij helend…
Dichterbij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 Ik bezocht jouw uitzichten
en zag je dichterbij,
soms kan iets opeens
ophouden te bestaan,
het is voorgoed weg
maar sluimert ergens
halverwege tussen
kwijt en terug te vinden.
Echo's die je achterliet
dichterbij kom ik niet.…
Sinds jij elders slaapt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 18 Sinds jij elders slaapt, sluimert de zon
Daar hoog boven ons schijnt ze
minder fel, minder warm
Ze verslindt me niet meer
na de dageraad, ze roept me niet eens
wakker, opstaan kost me moeite
Alleen 's middags stroomt mijn bloed
van haar licht en draagt ze
het gewicht van mijn zorgen
Dan kan mijn hart vliegen
als een draak, desnoods verdwaal…
O kom met mij in de lentenacht
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.501 Kom dwalen over de bloemenwei -
de roze sluimert, de sterre lacht,
in stille dromen wasemt de hei.
O kom met mij in de lentenacht!
Het leeft, en het hijgt en het mint daar al!
De loveren lispelen, het windje smacht,
en donkere wegelen lokken door 't dal.
O kom met mij in de lentenacht!…
passie
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.464 Vandaag werd bekroond, wat reeds lang sluimert
We gaven ons aan elkaar, mét hart en ziel.
Je poes wist het even niet, ook die was stilletjes
Collin dacht vast: dit is wel mooi.
Vriendschap, liefde, aandacht, interesse
Ben ik wat meer dan je vrouw van 'alles'?…
Volbloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 180 De winterkim haalt haar
– zoals men met vliegers doet -
onder grote voorzichtigheid binnen
Nog dansen de schaduwkegels
over het zandloze strand
tot ze achter de stammen wegsterven
Het oude land geeft de stralen door
aan het teruggewonnen prille polderland
dat achter de dijk rijpt in de tijd
Water sluimert in de laatste winterstand
de…
de vertedering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 mocht ik een regenboog zijn
dan kende ik al jouw weten, nu
sluimert de zinspeling
als een kwade nacht
in een weerzinwekkend tafereel
zou ik je willen omhelzen in de kleuren
die ons tekenen op het wit verlangen
en waar rust als een pilaar
de stoet met een hemels geschrei
ten onder richt
neen, de tijd klokt verder, verder
dan mijn vingers…
Puberteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 543 haren voor de ogen
buitenwereld dichtgeplakt
gesluierd onvermogen
’t koffer vol verlangen al gepakt
een sluik gordijn van koperdraad
je eigen koudeoorlogstaal
gepantserd schromen over straat
wattendot in roestvrij staal
wanneer zal de bloem ontwaken
die sluimert onder glimmend ijs
wanneer de rozenknop ooit blaken
wanneer zaad in plaats…
Een dag op het land
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 310 Heel nieuwschierig sluimert de ochtend op
mijn ogen gaan over het land veel dauw erop
de dauw wordt meer naarmate de zon hoger staat
en verdwijnt als het avondrood zijn gloed straalt
Verhelderd wanneer de zon achter het water verdwijnt
dan komt de maan wat somber boven die half schijnt
gevoelstatig zo hoog daar achter de sterren
verdrietig…
november blues
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 de stad sluimert
nachtvogels ontvluchten een gapende leegte
de overbodigen van de dag mijden de tijd.
voetstappen worden niet herkend
de nacht heeft de zinnen gewist
en voor het venster staan verdorde bloemen.…
Zomernachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.286 hoogtij en onbescheidenheid
De nacht geslonken tot een slanke maansikkel
transparant cellofaan waarin ik de uren wikkel
Zo ijl en flinterdun de overgangen
de laatste stralen kussen al het schemerlicht
van de volgende morgen en het verse vergezicht
het duister is te kort voor hartstocht en verlangen
De zomernacht waarin de dag verstilt
sluimert…
Aantrekkingskracht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 857 op
als menig weerloze eenling
hetzelfde niets in mijn kop
Vliegend op vurige vleugels
smelt allerlaatste weerstand
'n briesend paard zonder teugels
zo dacht ik zonder verstand
Trappelend in jouw moeras
dat borrelend trekt en beeft
blijkt gedachte eendagsvlieg
die zich martelend overgeeft
Met mijn ogen open dromend
waar waarheid sluimert…
Woordenschat
gedicht
3.0 met 30 stemmen 13.774 Daar sluimert alles wat je moeder zei,
Daar zijn de woorden uit je jeugd verdwaald,
Daar is de taal nog nieuw en vogelvrij.
Wat wordt omhooggehaald gaat zich verbinden
Tot zinnen die zo helder zijn als glas.…
Jij
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.333 Zoals de nachtwind zingt
onder de okervlammen van de maan
de tere knoppen streelt
van anjers en van rozen
Zoals een wonderlijk iets sluimert
in duistere schaduwen
maar plots ontwaakt in volle glorie
en schittert in de spiegel van mijn ogen
Zo straalt het licht van jouw magie
in mijn hart, mijn lief
als de schoonheid van parels
in blauwe…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 254 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.…
Ergens wel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 hoe water mijn woorden noemt
herhaalt, herinnert, wast
mijn woorden, golven, dingen
simpel rollend water, voortdurend
zonder geheugen
het verleden eender in toekomst
een begin van misschien
einde van steen
gehard door vluchtig denken
ergens wel, sluimert zeurpijn
in doolzeeën
strandt met zandig tij, ginds
schootmosselen, zandplaten…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 169 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.…
Mijn hulp is van de Heer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 Als u soms geen uitkomst meer ziet
Wil dan niet vergeten dat Hij er voor u is
Daar mag u op vertrouwen, zeker en gewis
Uw Beschermer slaapt of sluimert niet.
(Uit Psalm 121)…
Ver van huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 De dag sluimert zich ten einde.
Eindelijk daalt het wijs besef,
dat het elders net zo is als hier.
Dat beseffen uitgeputte mensen.
Dat weet elk jonggebleven dier.
Straks wordt het nacht opnieuw.
Adem stroomt door onze longen.
Onze harten blijven kloppen.
Wij zijn aanwezig,
maar zijn er niet.…
Echt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 172 enkel zij weet
dat echte liefde bestaat
het leven niet steeds liegt
of
is bloed toch enkel gif
zweef ik slechts in lange dromen
die in alle dagen samen komen
zo in de spiegel van jouw ogen
waar de stille waardig is
jij opent deuren
die toen niet spraken
je spreekt de taal van velen
maar wint geen doeken
door jouw vurig oog
jij sluimert…
De Heer zal u steeds gadeslaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 86 De Heer slaapt of sluimert niet
Hij is als een schaduw aan uw zij
En blijft u altijd heel dicht nabij
In vreugde maar ook bij verdriet.
De Heer wil altijd uw helper zijn.
Hij die hemel en aarde voortbracht
En aan Zijn schepselen heeft gedacht
Hij leeft met u mee in zorg en pijn.…
De Heer zal u steeds gadeslaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 83 De Heer slaapt of sluimert niet
Hij is als een schaduw aan uw zij
En blijft u altijd heel dicht nabij
In vreugde maar ook bij verdriet.
De Heer wil altijd uw helper zijn.
Hij die hemel en aarde voortbracht
En aan Zijn schepselen heeft gedacht
Hij leeft met u mee in zorg en pijn.…
De Jap
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 114 voordeurspleet
in glijden
Een vederlicht gewicht, een tele gram
Meldt dat soldaten binnen kwamen rijden
Kromme jappenbenen op pedalen
Een groene draak gleed langzaam door de straat
Naar richels van het wapentuigdepot
Dreigend dreunen palmen en
waringins
Tropenbomen in bezet
gebied
Getuigen van de komst der
amfibieën
In onderbuiken sluimert…
Broeikas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 393 zoals voorzegd
de vogels hebben schijnbaar zonder enige zin
- instinctief doch verstandeloos gedreven - in
de zwakke zuiderzon hun tooi te warmen gelegd
Dit seizoen mag die naam niet dragen
geen vlokken, ook geen krakend water
dikke jassen met onnodig hoge kragen
groene wakken met oeverloos gesnater
Ons dorp droomt door de dagen
en sluimert…
Heilige nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 937 Zijn spinnen stopt, hij sluimert.
Mijn nachtwereld opent zich.
Vredig als een hemel.
Alles is er, alles mag er zijn.
Voltooid verleden, nu, onvoltooide toekomst.
Zonet kwam ook het geluk binnen.
Onhoorbaar, door het openstaande raam.
Stille nacht, heilige nacht.…
De Heer zal u steeds gadeslaan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 188 De Heer slaapt of sluimert niet
Hij is als een schaduw aan uw zij
En blijft u altijd heel dicht nabij
In vreugde maar ook bij verdriet.
De Heer wil altijd uw helper zijn.
Hij die hemel en aarde voortbracht
En aan Zijn schepselen heeft gedacht
Hij leeft met u mee in zorg en pijn.…