Netgedichten

netgedicht (nr. 50.077):

Heilige nacht

Wakker word ik.
Half vier is het.
Buiten ruist de regen.
Torenkraaien krassen in de verte.
Vier uur. Gestommel op de trap.
Onze kater is in aantocht.
Vastbesloten om in ons bed te slapen.
Hij gaat tegen me aanliggen en spint.
Zijn vachtig hoofdje naast mijn kalende kop.
Zijn spinnen stopt, hij sluimert.

Mijn nachtwereld opent zich.
Vredig als een hemel.
Alles is er, alles mag er zijn.
Voltooid verleden, nu, onvoltooide toekomst.
Zonet kwam ook het geluk binnen.
Onhoorbaar, door het openstaande raam.
Stille nacht, heilige nacht.