Netgedichten

netgedicht (nr. 45.756):

Echt

schone schijn
die afgebroken is
om haar te laten
in de stilte
van de storm

zodat enkel zij weet
dat echte liefde bestaat
het leven niet steeds liegt

of

is bloed toch enkel gif

zweef ik slechts in lange dromen
die in alle dagen samen komen

zo in de spiegel van jouw ogen
waar de stille waardig is
jij opent deuren
die toen niet spraken

je spreekt de taal van velen
maar wint geen doeken
door jouw vurig oog
jij sluimert door gebaren

alles

is jouw kleur